سلام
هلنا جان با اجازه
درمورد سوال اول و اینکه اسم سرطان مرگ و میر بیشتری میده
خیلی از افراد اصلا خودشون نمیدونن سرطان دارن یعنی بهشون گفته نمیشه و فقط افراد خانواده (اون هم شاید نه همه) بدونن چون واقعا اسم سرطان روند درمان رو در بعضی افراد کُند میکنه و استرس رو بیشتر و حتی ممکنه فرد از درمان هم سر باز بزنه
بویژه در افرادی که سن و سال بالا دارن
معمولا گفته نمیشه مگر اینکه خود فرد پیگیر درمان خودش باشه ..... افراد در سنین بالا چون خودشون رو به مرگ نزدیک تر میبینن یه جورایی ترسشون بیشتره واسه این اسم سرطان اونها رو ناامید تر میکنه
در افراد جوان هم چون انتظار هر چیزی رو دارن جز مرگ اون هم در جوانی و فکر میکنن سرطان یعنی مرگ واسه این ناامید میشن ولی معمولا به افراد جوان گفته میشه چون قدرت تحملشون بیشتره ( یعنی این احتمال داده میشه ) و البته این افراد هوشیارتر هستن
بچه ها هم معمولا درک درستی از مرگ ندارن و هم اینکه ممکنه خیلی آشنایی با سرطان نداشته باشن(البته آشنا میشن) فقط عوارض بیماری اونها رو خیلی اذیت میکنه و روحیشون رو تضعیف میکنه بویژه ریختن موها طی شیمی درمانی
گاهی هم گفته نمیشه سرطان به جای اون میگن مثلا میگن یه تومور کوچیک فلان قسمت هست که اگه برداشته بشه خوب میشه و خب فرد نمیدونه که این تومور همون تومور سرطانی هست یعنی به بیمار گفته میشه اما لفظ سرطان حذف میشه
و موارد دیگه....
امروزه به اکثر افراد در مورد بیماریشون صحبت میشه چون امکان بهبودی هم زیادتر شده
در کل شاید اسم سرطان به خودی خود تاثیری در مرگ و میر نداشته باشه اما روی روند درمان تاثیر میذاره معمولا و همچنین روی میزان استرس فرد
*************
درمورد ممکن نیست هم من فکر میکنم نباید از دانش انسان ها در آینده ناامید شد

(قبلا حتی خیلیا فکر نمیکردن سرطان بتونه درمان بشه)
علاقه مندی ها (Bookmarks)