.gif)
پاسخ : > ! حرف های تیز ! >
سلامنوشته اصلی توسط عبدالله91
بسم الله الرحمن الرحیم
در زندگی مگه مساله فرد هست؟
انسان طوری آفریده شده که فراموش میکند اما حذف نمی کند. ینی از ذهن خودآگاه منتقل به ذهن ناخودآگاه میشود.
زندگی بخش باشین نه اینکه این سبک زندگی رو رواج بدیم.
لیلی و مجنون ؛ فرهاد و شیرین شده اسوه.
نرسیدن شده آرزو، رسیدن هامون هم شده جنگ و حدل.
عشق دروغین قبل از رسیدن را مقدس میشماریم و شروع به نغمه سرایی و مثه بلبل چه چه زدن میکنیم؛ اما حقیقت زندگی(رسیدن و کنار هم بودن) را آتیش میزنیم چون در این مرحله(بعد از رسیدن) نمی توانیم دروغ بگوییم و شعر مستانه سر بدهیم و مجبوریم خوده واقعیمون رو نشون بدیم.
ببخشید ولی فکر کنم شما مسئله رو در فرد دیدید
عشق یک حس هست
عشق نرسیدن نیست عشق یعنی نهایت رسیدن
عشق یعنی حس کردن وجود خود در معشوق خود
این رسیدن هست نه به زیر یک سقف رفتن
اگر زندگی ها شده جدل
برای این هست که عشق روبد معنی کردن
به نظر این سبک زندگی درست تر
ادم ها دستمال نیستند که پرتشون کنیم تو سطل زباله خاطره ها
ادم باید برای چیزی که میخواد بجنگه
اگه شما عشق به خدا رو قبول داری
ادم هم اشرف. مخلوقات هست
ببخشید دیگه
شاید نباید نقل قول میکردم
دوست عزیز، به سایت علمی نخبگان جوان خوش آمدید
مشاهده این پیام به این معنی است که شما در سایت عضو نیستید، لطفا در صورت تمایل جهت عضویت در سایت علمی نخبگان جوان اینجا کلیک کنید.
توجه داشته باشید، در صورتی که عضو سایت نباشید نمی توانید از تمامی امکانات و خدمات سایت استفاده کنید.
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (Bookmarks)