به به آفرین
خیلی خوبه
من نیک رو برای خدا صفت گرفتم و اینو گفتم
شرمنده ای دوست،پول نبود
خدا نیک را با درهمی تاخت زدیم
شعر کلاسیک را خواهان نبود
با سپید تاخت زدیم
سهراب بیامد و آسمان ابری بود
با سنگهای این جهان برایش طاق زدیم
تاخت زدن رو املاش رو مطمئن نیستم منظور همون مبادله بود ومنظور از طاق هم سقف بود
علاقه مندی ها (Bookmarks)