سلام به همه دوستان خوبم .امیدوارم که هر کجا هستید روزای پاییزیی به گرمای خورشید داشته باشید
اولا به خاطر غیبت طولانی معذورم چرا که من مشتاق بین شما بودنم
در مورد موضوعی که شروع شد باید بگم به نظرم خوب و کاربردیه
اما به دور از قیل وقال روانشناسایی که پشتوانشون میدون تجربست واصطلاحات دشوار نخصصی خودشون اگر کسی خودش رو مبتلابه این قضیه میدونه هر کس دکتر و مشاور یا قاضی خودش بشه یه کم تمرکز کنه ببینه مشکل از کجاس چرا وقت نماز فکرش تو کاره و وقت کار فکرش تو جای دیگست که باعث شک یا کندی شه یا اینکه چرا فکر میکنه یکبار دست شستن باعث تمیزی دستاش نمیشه یا هزاران مصداق دیگه ای که قابل گفتن نیست
ذات تفکر وعقل آدمی در تکاپوست برای سعادت انسان پس چرا همین عامل سعادت باعث سختی زندگی انسان میشه؟؟؟؟!!!!...
واقعا چه بلایی سرش میاد که به اینجا میرسه؟؟؟و به لطف علم روز روانشناسی اسمی سرش میزارند در حین مورد آزمایش بودن باید با این برچسب منتظر بمونند که درمان شن
ذهن انسان به آرامش احتیاج داره(البته حقیقی ومداوم)دهن انسان به استراحت نیاز داره ذهن انسان به طبقه بندی افکار احتیاج داره ذهن انسان که کمتر از در خونه نیست که هرچیزی توش رفت وآمد داشته باشه
انسان به برنامه احتیاج داره ذهن انسان به تقویت(معنوی ومادی) احتیاج داره اینه که در روایات ماهست که وقتتون رو به چند قسمت تقسیم کنید از کار گرفته تا عبادت و تفریح و ورزش وخانواده دوستان و...برای همینه
با این اوصافه که ذهن قدرت خودش رو در حیطه وسیعی نشون میده .قانعه که برای انجام هر کار وقت و دقت کافی هستش تا نه شکی باشه و نه کندی ویا اینکه رفتار های غیر عادی وبی منطق از ارادش خارج نمیشه
اما راجع به ابتلا اکثر ایرانیان فکر میکنم اساس علمی قابل قبولی نداشته باشه چرا که لازمه ی قیاس تام یکی بودن شرایطه واینکه نتایج جزیی را تمیتوان به کل تعمیم داد.آرزومند بهترینها برای بهترین ها
علاقه مندی ها (Bookmarks)