قرار نیست جریان رعد رو مستقیم داخل حوض آب هدایت کنیم؛ که!!! معلومه اونجوری انفجار پیش میاد.
این که ذخیر سازی هیدروژن انرژی میگیره ، حرف کاملا منطقی هست. منتها قرار نیست هیدروژن رو بشکل مایع ذخیره سازی کنیم. به دو دلیل، اولا اونقدرا هیدروژن تولید نمیشه. دوما پیل سوختی به هیدروژن مایع احتیاج نداره. پس سیستم ذخیره سازی خیلی قوی و پر مصرفی احتیاج نیست.ولی به هر حال مقداری راندمان رو کاهش میده.
کارایی کابل های ابر رسانا بر کسی پوشیده نیست . اون سرامیکی که شما معرفی کردین ،منفی 200 درجه برودت نیاز داره .البته ابر رسانا از اون بهتر هم داریم که در منفی 60 درجه کار میکنه.منتها بازم دوتا مشکل اساسی اینجا باقی هست. اولی این سیستم سرمایش و عایق کاری پر هزینه، دومی، مصرف انرژی چنین سیستمی کمتر از سیستم ذخیره سازی هیدروژن من نیست ( حتی بیشتر هم هست).
لیرز پالسی که شما معرفی می کنید ،به گفته خودتون چند جا از دنیا دارن روش کار میکنن، پس یعنی در مرحله تحقیقاتی هست و مطمئنا هزینه ساخت و نگهداری فوق العاده زیادی داره . ضمنا فراموش نکنیم که قراره چندین کیلومتر هوا رو یونیزه کنیم ، اونم نه هوای ثابت ،بلکه بادهای شدیدی که در زمان طوفان در جریان هست. پس انرژی خیلی زیادی میخواهیم.که این خودش راندمان رو بشدت کاهش میده. حالا واقعا منطقی هست، این همه هزینه سرسام آور متحمل بشیم در صورتی که میشه همین کار رو با یه راکت ساده و سیم مسی انجام بدیم.کاری که در جاهای مختلف دنیا آزمایش شده و جواب داده .رعد شناسان هم برای مطالع این پدیده از این روش بارها استفاده کردن.شما میگید هزینه مهم نیست . بعید میدونم واقعا به این موضوع معتقد باشید.یه کم فکر کنید ، چرا بجای نیروگاه های سوخت فسیلی که کلی آلودگی تولید میکنن و بازده پایینی دارن؛ از پیل های سوختی که بازده بالاتری دارن و آلودگی کمتر استفاده نمیشه. چرا برق تمام شهر رو از سلول های خورشیدی تامین نمیکنن .چرا در تمام کابل های برق از سرامیک ابر رسانا استفاده نمیشه و... همه ی اینها دلیلی جز هزینه داره؟ در دنیایی که زندگی میکنیم ، هزینه هر طرح مهمترین بخش اونه.
گذشته از تمام این قضایا باید دید رعد اینقدر انرژی داره که ارزش اینهمه هزینه رو داشته باشه.
علاقه مندی ها (Bookmarks)