بسم الله الرحمن الرحیم
در زندگی مگه مساله فرد هست؟
انسان طوری آفریده شده که فراموش میکند اما حذف نمی کند. ینی از ذهن خودآگاه منتقل به ذهن ناخودآگاه میشود.
زندگی بخش باشین نه اینکه این سبک زندگی رو رواج بدیم.
لیلی و مجنون ؛ فرهاد و شیرین شده اسوه.
نرسیدن شده آرزو، رسیدن هامون هم شده جنگ و حدل.
عشق دروغین قبل از رسیدن را مقدس میشماریم و شروع به نغمه سرایی و مثه بلبل چه چه زدن میکنیم؛ اما حقیقت زندگی(رسیدن و کنار هم بودن) را آتیش میزنیم چون در این مرحله(بعد از رسیدن) نمی توانیم دروغ بگوییم و شعر مستانه سر بدهیم و مجبوریم خوده واقعیمون رو نشون بدیم.
علاقه مندی ها (Bookmarks)