رعایت چارچوب حریم ها در فضاهای مجازی

[Almas Parsi]

با سلام خدمت دوستان و بزرگواران سایت علمی نخبگان جوان
عزیزان امروز تصمیم گرفتم پیرامون حریم ها در زندگی باهاتون در این تاپیک به تبادل نظر بنشینیم که در ابتدا می خوام یک تعریف کلی و استاندارد از این دو رو با مختصری توضیحات براتون ارائه بدم تا دوستان با توجه به چارچوب اهداف تاپیک نظراتشون و دیدگاه هاشون رو اعلام کنند برای اینکار ما در ابتدا نیاز داریم بدونیم منظور از حریم چیست ؟؟؟؟؟
در معنای لغوی حریم : به محدوده و موقعیتی مشخص برای تعریف یک موضوع گفته میشود که ممکنه آن موضوع شخصی و متعلق به فرد باشد که به آن حریم خصوصی گفته میشود
و یا مربوط به عموم و همگانی باشد یعنی در انحصار و تعلق به شخص خاصی نیست و حریم عمومی نام دارد.
حال برای توضیح کاملتر در زمینه حریم خصوصی میشه گفت :
هر شخص هر چقدر هم که در جامعه و دوره پیشرفته ای زندگی کنه علاقمند و نیازمنده که دارای یک محیط مربوط به خود یا همان خلوت منحصر به خودش باشه که این امر فطرتا و از دیدگاه روانشناسانه امری عادی و مورد تاکید و توجهه...
ولی نیاز است تا افراد این محدوده را بخوبی بشناسند و دارای یک تعریف حداقل کلی باشه
محدوده و فضایی که در مالکیت فرده و یا به فرد واگذار شده طبق قوانین مدنی جزو حریم شخصی به حساب میآد
ولی به دلیل برخی تناقضات که در زندگی شهر نشینی ایجاد شده باعث شده که کمتر برای این امر تعریف مشخصی وجود داشته باشه ، مثل : فرهنگ آپاتمان نشینی
و اما حریم عمومی :
به محدوده و جاهایی که در اختیار اشخاص یا گروه خاصی نباشد و به همگان تعلق داره گفته میشوه مثل : اماکن عمومی شامل پارکها و موزه ها و مترو و.....
که البته برای مدیریت و دسترسی افراد برای ایجاد نظم و ساماندهی آنها قوانینی وضع شده مثلا بهره گیری از مکان موزه ها در ساعات غیر اداری طبق قوانین آنجا ممنوع است و نمیتوان ادعا داشت که چون یک فضای عمومیست و متعلق به همه ست پس بایستی هر زمان در آن مکان برای بازدید عموم باز باشه....
حال ممکنه این سوال پیش بیاد :
قواعد امری، در حرم خصوصی برای حفظ نظم عمومی چیه ؟؟؟؟
حاکم جامعه و افراد در راس برای ایجاد و برقراری ثبات و نظم در سطع جامعه یکسری قوانین وضع می کنند تا این حریم های خصوصی مثلا روابط زن و شوهر یا ماهواره و یا فیلتر کردن سایتهای نا مناسب و غیر اخلاقی که نیازهای مربوط به حفظ آرامش یک جامعه رو برآورده میکنه....
و در اصل قواعدی که بصورت قوانین عمومی رعایت میشن صرفا برای رسیدن به یک هدف خاصه...
معمولا دو مورد از اهم اهداف و اولویت وضع قوانین و حقوق حریمها شامل :
الف ) ایجاد نظم و آرامش در روال تعاملات اجتماعی
ب ) برآورده شدن منافع عموم افراد اجتماعی

خوب دوستان تا این جاما متوجه تفاوت حریم خصوصی و عمومی شدیم و میدونیم که رفتارها و کارهایی که در محدوده شخصی خود آزاد به انجام اون ها هستیم رو در انظار عمومی نمیتونیم داشته باشیم...

مثلا نوع پوشش فرد در منزل خود که حریم و حیطه امن او محسوب میشود
با فضا و محیط خارج از آن طبق عرف و قواعد منطقی متفاوت است
عموما رفتارها و کنش های ما در محیط عمومی و انظار اجتماع نمایانگر و نشانه چگونگی دیدگاه و سلایق ماست و عموما افرادی را که ما نمیشناسیم در ابتدای برخورد از طریق ظاهرش در مورد وی گمانه زنی میکنیم که البته به طور صرف هم کافی نیست...
و نبایستی ملاک قضاوت ما بصورت واحد باشه ولی مورد مناسبی برای آغاز تصورات از اخلاق و ذهنیات فرد مخاطبه......
حالا میخوام توضیح مختصری هم در خصوص ارتباط رفتار افراد در موقعیت های حریمها رو بنویسم ...
کنشها و رفتار و کارهای افراد ممکنه در حریمهای عمومی تاثیر گذار باشه خواه اون تاثیر مثبت باشه و یا منفی....
مثلا گوش کردن با صدای بلند به موزیک های مورد علاقه که گاهی بوسیله سیستم های صوتی در ماشینها با شیشه های پایین خودرو قابل مشاهده هست
که تنها نشان دهنده نیاز های فرد به توجه اطرافیان است و ابراز وجود به همه و اینکه من هم هستم
و از دیدگاه این اشخاص و تصورشان نیاز آنان اینگونه تامین میشود
ولی بدلیل عدم شناخت و عدم آگاهی از روش ها و مسیرهای تامین نیازهای فردی و اجتماعی و خصوصا به دلیل ضعف آموزشها ، نیاز های اینچنینی به شکل زودگذر برآورده شده و یا ارضا نمیشوند و همواره باعث بروز دغدغه ها و مشغله های ذهنی و عصبی و ایجاد احوالات بد برای فرد میکنند
در بیانی دیگر در یک مجتمع مسکونی نقض حریم شخصی دیگران به منزله ورود به زور به منزل دیگران نیست و یا آسیب رساندن به وسیله شخصی دیگران نیست
مثلا : محکم بستن درب واحد و ساختمان شنیدن موزیک با حجم صدای بالا و افزایش صدای تلویزیون در ساعات نا مناسب و زمان استراحت ساکنین و ...
رعایت این نکات به منزله بروز بودن و شخصیت و شعور بالای افراد است که دیگران علاوه بر ظاهر افراد بر اساس رفتارهای او در موقعیت های مختلف نسبت به وی قضاوت کرده و با او به معاشرت و تعامل بنشینند...

حال این سوال پیش می آید :
احترام به حقوق دیگران چگونه میتواند احترام به خود شخص باشد؟؟؟؟
هر فردی در جامعه به شکل اتصال حلقه های زنجیر نسبت به دیگران تاثیر گذار و موثره
بایستی توجه داشت بی توجهی و خودخواهی در یک زندگی جمعی و شهری نسبت به دیگران تنها سبب ایجاد و بروز یک فضای بد بینی و طلبکارانه توام با فشار عصبی خواهد شد....
همه ما به حضور در کنار دیگران نیازمند هستیم و این امر اصلی غیر قابل انکاره.....
بر همین اساس شخصیت و آگاهی و سواد همه افراد جامعه در زندگی و رفاه ما موثره...
چرا که ما با این افراد در تمامی عرصه های زندگیمون مواجه هستیم و ارتباط تنگاتنگ ایجاد میکنیم
در این راستا اگر سطح اطلاعات و آگاهی ها افزایش پیدا کنه و در روند ارتباط و تعامل ما با دیگران احترام و نشاط برقرار بشه ما شاهد آرامش و شادابی پویا و گسترده ای در سطح جامعه خواهیم بود و در این صورته که ما میتونیم از یک رفاه و رضایت نسبی بهره مند بشیم

حال دوستان با این توضیحات و در چارچوب اهداف این تاپیک و با توجه به تعاریف ذکر شده از حریم خصوصی و عمومی با توجه به اینکه سایتها و محیط های مجازی هم نوعی اجتماع و محل تعامل در قالب کوچکتری از جوامع هستندنظراتتون رو مکتوب کنید و بفرمایید چه مواردی میتونه تعرض به حریم دیگران در فضاهای مجازی و سایتهای مورد تایید باشه و رعایت چه مواردی در حریمهای جوامع مجازی لازم و ضروریه که عدم رعایت به اون موارد رو میشه از موارد نغز مقررات دونست

در پایان از همه بزرگوارانی که در رعایت حریم نظرات دیگران و احترام به یکدیگر مساعدت لازم رو دارند نهایت تشکر رو دارم

شاد و پیروز باشید

[عبدالله91]

بسم الله الرحمن الرحیم

سلام.ممنون از ایجاد بحث مهم و جالب

رعایت حریم و احترام به این محدوده باعث آرامش خاطر همۀ افراد یک مجموعه ای می شود که در کنار هم فعالیت دارند و زندگی میکنند.

انسان به صورت اجتماعی آفریده شده و در عین حال در همین اجتماعی بودن دارای محدوده هایی است که طبق سلسله مراتب تعریف می شوند. قسمتی از این محدوده فقط مختص فرد هست که هیچ فرد دیگری اجازۀ ورود به اون محدوده را ندارد. یه کم فراتر از این یه محدوده ای است که برخی افراد و گروه ها اجازۀ ورود دارند مثه والدین و همسر و فامیل و... یا مثه همفکران و هم عقایدان. برخی محدوده ها هم که عمومی هستندو همه اجازۀ ورود دارند مثه ارتباط های افراد در یک کشور یا یک اجتماع.

این محدوده ها هم در ارتباط با افکار و عقاید وجود دارند و هم در ارتباط های جسمی و ظاهری. در اجتماع و در ارتباط با هموطنان و دوستان و... همه باید معیارهایی را رعایت کنیم و از دخالت دادن محدودۀ خاص یا همون حریمی که در سلسله مراتب پایین تر هستند در ارتباط های اجتماعی خودداری کنیم و این مفهوم اتحاد رو متصور میکند.مثلا یک نفر آقای x را قبول و دیگری بنا به عقایدش اون آقارو قبول ندارد. این موضوع مختص حریم های خصوصی یا گروهیِ محدود یه نفر است که در اجتماع نباید مطرح بشود و اگر فرد حریم خصوصی خودش رو در اجتماع مطرح کرد یا در حریم دیگری کنجکاوی کرد و حریمش رو عنوان کرد راه خطا رفته است.چون در فضای عمومی نه فرد اجازۀ بیان عقاید شخصی را دارد و نه اجازۀ کنجکاوی در ارتباط با حریم شخصی دیگری.به ما چنین اجازه ای داده نشده است.در هر حریمی ما باید معیارهای مختص اون حریم را رعایت کنیم و از دخالت دادن بقیۀ ملاکها خودداری کنیم پس در فضای عمومی و ارتباط های عمومی باید فقط ملاک های اجتماعی چون اتحاد و وابستگی و احترام متقابل و ... را ربط داد و از دخالت دادن عقاید شخصی باید جدا خودداری کرد حتی در فضای عمومی یک سایت.

یک فرد شاید یک عقیده ای داشته باشد که دیگری کاملا مخالف با اون عقیده باشد و این نشونۀ این نیست که یکی حق و اون یکی باطل است. هر دو نفر باید در کنار هم دوستانه فعالیت کنن و همدیگه رو مثه برادر دوس داشته باشند و باهم دست در دست هم فعالیت بکنن؛ این وظیفۀ هر فردی در ارتباط با دیگری در فضای عمومی است.

اما اگر فردی بنا به دلایلی عقاید شخصی خودش را در یک جمع مطرح کرد در واقع این فرد خود ،اجازۀ ورود به محدودۀ شخصی خویش را داده است و در اینجا هم فقط درهمان مقطع زمانی و مکانی و در ارتباط با موضوع عنوان شده، فردی دیگر می تواند نظرش رو بدون کنجکاوی زیاد ابراز کند{که باز اگه ابراز نکند و نادیده بگیرد بهتر و عالی است} و بعد از اتمام موضوع باید روابط بینشون به حالت عادی برگردد و رابطۀ دو نفر مثه قبل دوستانه باشد و حریم ها رعایت شوند و افراد از حریم خصوصی عقاید همدیگه بیرون بیایند و روابط و اتحاد و همکاری عمومی رو تحت تاثیر عقاید شخصی قرار ندهند.

اما آنچه مهم است اینه که از کنجکاوی در عقاید و افکار دیگران تا حد ممکن خودداری شود چون این محدوده جزو محدوده های شخصی فرد است که گاه حتی والدین هم اجازۀ ورود به آنجا را ندارند.و اگر ما در بحث ها از عقاید و افکار یک عزیزی آشنا شدیم اجازه نداریم این محدوده را در بحث و جاهای دیگری مطرح کنیم. محدودۀ شخصی فرد نباید دلیل عداوتمان باشد.خدا انسان را آزاد آفریده و هر کسی حق دارد برای خودش عقاید و افکاری را داشته باشد و ما باید بدون توجه به عقاید شخصی و خصوصی همدیگه در کنار هم زندگی کنیم .

به نظرم چند نکته لازم است که رعایت بشود:

1. از کنجکاوی در عقاید شخصی افراد جدا بپرهیزیم؛ در واقع حریم شناس باشیم.

2. تا جایی که امکان دارد از ابراز عقایدی که باعث می شود محدوده و حریم خصوصی ما بر دیگران آشکار شود خودداری کنیم.

3. به حریم خصوصی دیگران نهایت احترام را بگذاریم.

4. دیدگاه و حریم خصوصی خود را برتر از دیدگاه و حریم خصوصی دیگران ندانیم. حریم هر فردی برای خودش مهم است.باطل مطلقی در اطراف ما وجود ندارد و ما حق مطلق نیستیم.

4. اگر حریم خصوصی فردی در جایی مطرح شد تا حد ممکن این محدوده را برای دیگران باز نکنیم و از عنوان کردنش بپرهیزیم و سعی در پوشش دادن حریم خصوصی فرد بکنیم

5. با وجود آگاهی از عقاید دیگران در ارتباطهای عمومی از دخالت دادن این عقاید خودداری کنیم تا جوی دوستانه داشته باشیم تا همدل و متحد شویم.

[نداطارمیلر]

باسلام به همه دوستان خوبم به نظرمن بایدحریم فضای مجازی رارعایت کرد چراکه شایدناخواسته بهرای کسی مشکلی ایجادکنیم وبه شخصیت وفردی اهانت کنیم سعی کنیم درفضای مجازی دوستی های مثبت ودرقالب ضوابط سایت داشته باشیم از همتون ممنونم

[pegah*_]

سلام.به نظر منم باید حریم رو در فضای مجازی رعایت کنیم.و به حریم خصوصی شخصی افراد هم نهایت احترام را بذاریم

[اوای بارون]

بله صد در صد احترام باید بین ادمها باشه حتی در این فضا .که این برمیگرده به شخصیت افراد و شناختن و نشناختن فرد مقابل مطرح نیست دیگه برای اون افراد. افراد رو احترام میکنن ولو اینکه هیچ شناختی نباشه بینشون و این نهایت انسانیته. کاش همه یاد بگیریم به هم احترام بزاریم

[زهره 0319]

با سلام

من فقط میتونم بگم که

هرکسی دوست داره برای خودش یه حریم و چهارچوب داشته باشه

خب این اگه بهش لکه ای وارد بشه وارد حریم خصوصی طرف شدیم

چه از طریق عکس -فیلم-نوشته-و....

بیایم که احترام بذاریم

به قولی

هرچه را که برای خود میپسندی برای دیگران هم بپسند