ندادن بها به فکرو نظرجوانان کوچک مردن آنها
ندادن بها به فکرو نظرجوانان کوچک مردن آنها
شاید این مواردی که میگم رو دوستان در بین صحبت هاشون بیان کرده باشند:
علتهای کناره گیری:
عدم درک نوجوان و جوان توسط پدر و مادر: این خودش می تونه علت هایی داشته باشه:
- فاصله سنی زیاد بین پدر و مادر و فرزند
- اختلاف فضای ذهنی والدین با فرزندان
- تعصب بی مورد والدین روی خواسته هایشان (بدون توجیه کردن فرزند)
- انتظارات نسبتا بیش از حد برخی از فرزندان نسبت به حمایت از سوی والدین
- مقایسه فرزندان با شرایط دیگران
- بها ندادن به نظرات و اعتماد به نفس سازی در فرزندان توسط والدین
- عدم مشارکت فرزندان در امور خانواده (خوشی زیاد... ناخوشی زیاد)
- و..
تربیت نادرست:
- کمبود محبت در خانواده
- صحبت نکردن والدین با فرزندان
- عدم حمایت با قبول خطر اشتباه فرزندان (همین که والدین بدانند که اشتباه کردن در مراحل اولیه را میتوان کنترل کرد و این اجازه و خطر رو به جان بخرند تا فرزندان معنای محبت والدین رو درک کنند.. البته وقتی والدین حمایت می کنند درصد اشتباهات خیلی خیلی کمتر میشه و از آنچه می ترسند دورتر خواهند شد)
- عدم درک محبت والدین توسط فرزندان (این هنر والدین است که در عین تربیت باید به فرزند از کودکی تا نوجوانی بفهمانند که نیت اصلی آنها همیشه محبت و دوستی است و اگر این فهمیده نشود ... مفاهیمی مثل اجبار... شرایط سخت بدون دلیل.... عدم درک والدین و ... در ذهن فرزند جای می گیرد.
- عدم محبت پدر به فرزندان پسر (از نوع محبت ها مردانه)
- عدم محبت مادر به فرزندان دختر (دخترانه)
- عدم محبت پدر به دختر (از نوع محبت کریمانه)
- محبت زیاد و افسار گسیخته به فرزند قبل از نوجوانی و عدم درک درست فرزند از حمایت و تربیت!
- تبعیض محبت بین فرزندان
- عدم توجه والدین به امور فرزند.. (به نحوه اعتماد.. احترام)
- و..
و بسیاری علت های کوچک که وقتی کنار هم قرار می گیرند تاثیرات بزرگی دارند.
والا چی بگم
به آسمان که مینگرم گذشته را میبینم
armin_gera
با سلام و تشکر از تاپیک خوبتون،
به نظر من علت این مشکل اینه که والدین فرزندان خودشون رو درک نمیکنن، یا بعضی از نیاز هاشون رو، هرچند مهم ولی توقع بیجا میدونن، یا مشغله های کاری توجهشون رو میگیره و به خواسته های فرزندشون توجهی ندارن
مثلا خانواده ای رو میشناسم که دختر کنکوری و پر تلاشی داشتند، این بچه برای درس خوندن به سکوت نیاز داشت ولی پدر خانواده هر روز وقتی از سر کار میومد تلویزیون رو تا موقع خواب روشن میکرد،و انتظار خاموش کردن تلویزیون رو بیجا میدونست، تا اینکه دخترش مجبور شد یه اتاق تنها و دور از محیط خانواده رو برای مطالعه انتخاب کنه،
این موجب تنهایی و ناراحتی دختر میشه و اون به دوست هاش پناه ميبره، پدر چنین مواقعی امکان انحراف بچه ها خیلی زیاد هست،و ممکنه توی هر دامی گرفتار بشن
با سلام
نکته اول :به نظر من بچه ها الان از نظر امکانات بیشتر از زمان قدیم در اختیار دارندواین امکانات چون در قدیم نبودپدر ومادر اشنا بااین ابزار ندارند بنابرین روش ا
ستفاده را نمی داند و به بچه بکویند وچه فیلمی در چه سنی نکاه کنندواز این قبیل... .باید رسانه و مدرسه وجامعه به کمک پدر ومادر ها بیایند..
نکته دوم:دل سوزی فراوان به بچه تا بیست سالکی کار نکن انجانرو و اینخوبست برات واز این قبیل ... .بنظر من دوستی زیاد با بچه ها زیاد خوب نیست.
نکته سوم:باید قبول کنند پدر ومادر ها که جامعه جامعه جهانیست به صورت خود کار سبک زندگی فرق می کند تا بهتر حرفای بچه را درک کنند ... .
ویرایش توسط رزمنده جوان : 11th July 2015 در ساعت 02:48 AM دلیل: قبول را قبل نوشته بودم
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)
علاقه مندی ها (Bookmarks)