شعر اول تقدیم به "علیرضا بهنام" عزیز به خاطر شعرهایش که ترکِ هر عادتیست
و دشمنان بسیاری برایش میتراشد.
عادت
ترک میکُند عادت را
و شعر
به سمتِ شدن میرود
شما هم بگذارید برای بعد!
دلِ من
گوش ندارد
چشم ندارد
فقط
میشکند.
******************************
میپوسم از پوست
و در تمامِ تنم تو جوش میزنی
مثل لکه لکهْ عروس روی دندههای تخت
مثل زخمْ زخمْ چشم روی خندههای من
جوش میزنی
و در چروکِ نگاهم گم میشوی
عزیزم
عزیزِ دلم!...
قیچی زد به روزهایم
چشمِ غم انگیزِ ترس
قیچی میزند تو را،
از تکرارِ تو میافتم.
علاقه مندی ها (Bookmarks)