چند گوشزد...

[*nura*]

-شایع ترین علل کاهش شنوایی در نوزادان

یكی از عوامل مهم معلولیت و اختلال در ارتباطات اجتماعی، كاهش شنوایی است و تكلم ناقص می‌تواند از علائم نقص شنوایی پنهان در كودك سالم باشد. از هر 1000 كودك، یك نفر با كاهش شنوایی حسی- عصبی متولد می‌شود. كاهش شنوایی بیشتر در سنین بالا رخ می‌دهد؛ به طوری كه حدود 4 درصد افراد زیر 45 سال دچار درجات متفاوتی از كاهش شنوایی هستند (زن و مرد به‌طور یكسان) این احتمال با افزایش سن بیشتر می‌شود، به طوری كه شیوع آن در افراد بالای 65 سال به حدود 30 درصد می‌رسد این در حالی است كه فقط 2-4 درصد كودكان به كاهش شنوایی دچارند كه یك‌سوم موارد آن به علت حادثه‌ قبلی یا در حین تولد است. در مورد اهمیت شنوایی می‌توان گفت كودك كم شنوا دچار كاهش رشد مغزی و مشكل در تكلم و متعاقب آن عدم برقراری روابط مناسب اجتماعی می‌شود. این كودكان برای تحصیل علم و رشد فكری، نیاز به مراكز ویژه مراقبت‌های خاص دارند كه همه اینها هزینه‌ای بر دوش خانواده و اقتصاد جامعه خواهد گذاشت.

انواع اوتیت
1- خفیف: كاهش شنوایی به میزان 15-30 دسی بل است (زمزمه ملایم 20 دسی بل و اتاق آرام 30 دسی بل)

2- متوسط: كاهش شنوایی به میزان 31-50 دسی بل (جاروبرقی و رادیو با صدای ملایم 40 دسی‌بل)

3- شدید: كاهش شنوایی به میزان 51-80 دسی‌بل (گفتگوی معمولی در 50 سانتی‌متری، 65 دسی بل و ترافیك شلوغ 70 دسی‌بل)

4- كری كامل: كاهش شنوایی به میزان 81-100 دسی بل (گفتگوی معمولی در 50 سانتی‌متری، 65 دسی بل و صدای موتور هواپیما 100 دسی‌بل) در كل، شایع‌ترین علت كری متوسط تا شدید در اطفال، اختلال ژنتیكی (حدود 50 درصد موارد) و سپس مننژیت است (حدود 10 درصد موارد) كه مقام دوم را دارد.
كاهش شنوایی را به دو دسته انتقالی و حسی- عصبی تقسیم می‌كنیم: در كاهش شنوایی انتقالی، اشكال در مجرای گوش یا پرده گوش و یا در استخوانچه‌ها و دریچه بیضی است. در كاهش شنوایی حسی- عصبی، در گوش داخلی، حلزون و عصب شنوایی با مركز شنوایی مشكل وجود دارد.

علل
1- اوتیت سروز 2- اوتیت حاد میانی 3- اوتیت مزمن 4- انسداد مجرای گوش در اثر جرم یا جسم خارجی 5- علل مادرزادی

انسداد مادرزادی
در این بیماری ممكن است مجرای گوش اصلا ایجاد نشده و یا به صورت ناقص تشكیل گردد. در صورت انسداد كامل، كم شنوایی حدود 60 دسی بل خواهد بود. انسداد معمولا یكطرفه است و گوش دیگر سالم می‌باشد؛ به همین دلیل این افراد از نظر شنوایی و گویایی مشكل نخواهند داشت. در این افراد اگر از نظر شغلی نیاز به شنوایی هر دو گوش باشد، می‌توان از سمعك‌های مخصوص استفاده كرد.

اوتیت حاد میانی
در اطفال شایع‌تر از بزرگسالان است و متعاقب عفونت دستگاه تنفسی فوقانی و انسداد شیپور استاش رخ می‌دهد. در كودكان مهم‌ترین علت آن بزرگ شدن لوزه سوم (هیپرتروفی آدنوئید) و عفونت آن است. اگر پرده صماخ پاره شود، در مدت كوتاهی چرك و خون خارج می‌شود و در این لحظه درد گوش تخفیف می‌یابد. درمان شامل استراحت، پنی‌سیلین و مشتقات آن و مسكن است.

شایع‌ترین علت
شایع‌ترین علت كاهش شنوایی انتقالی در اطفال، اوتیت میانی است كه با درمان مناسب اكثرا گذرا و موقتی است. در صورت بروز عوارضی مانند لاپیرنتیت چركی، آبسه مغزی و مننژیت كاهش شنوایی حسی عصبی نیز وجود خواهد داشت كه به علت عوارض نفوذ سم میكروب‌ها از راه دریچه گرد به درون لابیرنت و تاثیر آن بر روی حلزون غشایی است.
در اوتیت مزمن هر بار كه اوتیت به صورت حاد عود می‌كند ممكن است از مقدار شنوایی كاسته شود و این حالت همراه با پارگی پرده و گسیختگی استخوانچه هاست و كری مختلط را باعث می‌شود. در میان اوتیت‌ها، اوتیت سروز یكی از شایع‌ترین علل كم شنوایی در كودكان دبستانی و كودكستانی است جمع شدن مایع در گوش میانی باعث كم شنوایی انتقالی می‌شود و برای جلوگیری از پیشرفت بیماری، خارج كردن این مایع از گوش میانی اهمیت شایانی دارد. علت این بیماری انسداد شیپور استاش است كه شایع‌ترین علت سنگینی گوش در اطفال می‌باشد. عوامل مستعد كننده آن عبارتند از: بزرگی لوزه سوم، ترشحات پشت حلق و حساسیت بینی. این بیماری باعث كاهش شنوایی انتقالی دو طرفه می‌شود. علائم شامل كاهش شنوایی و گوش درد است، ولی چون حال عمومی كودك خوب است، والدین دیر متوجه می‌شوند، ولی گاهی از مهد كودك یا مدرسه این بچه‌ها را به علت سنگینی گوش جهت معاینه معرفی می‌كنند. درد گوش مداوم نبوده و شب‌ها بیشتر است. در معاینه، پرده صماخ رنگ زرد كهربایی دارد و به سمت داخل كشیده شده و ممكن است سطح مایع هوا یا حباب‌های هوا نیز مشاهده گردد. در صورت عدم درمان، كاهش شنوایی دائمی و عوارض زیر ایجاد می‌شود:
1- سخت شدن پرده صماخ (تمپانو اسكلروز) یا دیده شدن لكه‌های سفید بر روی پرده 2- چسبندگی در گوش میانی و عدم حركت استخوانچه‌ها 3- فرو رفتگی پرده گوش 4- ایجاد كلستناتوم (رشد پوست در گوش میانی، پشت پرده گوش است).

درمان
مصرف آنتی‌هیستامین در بیمارانی كه آلرژی بینی دارند، برداشتن ضایعه موجود در بینی یا سینوس، بررسی لوزه سوم و در صورت لزوم جراحی آن و در صورت عدم درمان، خارج كردن ترشحات گوش با استفاده از عمل میرنگوتومی (شكاف پرده صماخ).
اگر ترشحات غلیظ باشد، از وسیله‌ای به نام لوله تهویه یا گرومت استفاده می‌شود كه بعد از شش ماه كه ترشحات از بین رفت و گوش طبیعی شد، خود به خود خارج می‌گردد. والدین باید مواظب باشند آب وارد گوش كودك نشود تا از عفونت حاد جلوگیری شود.

منبع : pezeshk.asia

[*nura*]

بیش از ۸۰ درصد باکتری‌های شایع که تشکیل دهنده به اصطلاح اثر انگشت باکتریایی ما است، روی صفحه تلفن همراه منتقل می شود.
به گزارش نامه نیوز به نقل از باشگاه خبرنگاران، دانشمندان در آمریکا می گویند که تلفن های هوشمند امروزی حامل مجموعه میکروب های صاحبانشان هستند.
براساس مطالعات، بیش از ۸۰ درصد باکتری های شایع که تشکیل دهنده به اصطلاح اثر انگشت باکتریایی ماست روی صفحه تلفن منتقل می شود.
براساس مطالعات، کاربران تلفن همراه به طور متوسط روزانه ۱۵۰ بار تلفنشان را لمس می کنند و به گفته آنها از این مساله در آینده می توان برای تشخیص باکتری هایی که فرد در معرض آنهاست استفاده کرد.
دانشمندان متوجه شدند که میان مجموعه میکروارگانیسم های طبیعی موجود در بدن و صفحه تلفن همپوشانی وجود دارد.
زیست شناسان در دانشگاه اورگان دی ان اِی میکروب های کشف شده در انگشت اشاره و شست ۱۷ نفر را تحلیل کردند و آنها همچنین میکروارگانیسم های صفحه تلفن این افراد را نمونه برداری کردند.
آنها در مجموع هفت هزار نوع باکتری در ۵۱ نمونه پیدا شد که به طور متوسط ۲۲ درصد خانواده های باکتریایی انگشتان و تلفن همپوشانی دارد و حدود ۸۲ درصد شایع ترین باکتری های موجود در انگشتان دست همچنین روی تلفن آنها پیدا شد.
این شامل سه خانواده باکتری است که به طور معمول روی پوست یا در دهان وجود دارد و این ارتباط میان زنان و تلفن هایشان قوی تر بود.
بدن ما زیستگاه هزاران میلیارد میکرو ارگانیسم مختلف است. باکتری ها به طور طبیعی روی پوست و در دهان زندگی می کنند.
محققان تصور نمی کنند تلفن های همراه خطر عفونت را بیش از سایر وسایل شخصی افزایش می دهند.
اما به گفته آنها تلفن های ما ممکن است روزی برای مطالعه اینکه مردم به خصوص کارمندان بخش های بهداشتی در معرض باکتری خاص هستند یا نه به کار گرفته شود.
باکتری ها هرچند گاه زیانبار اما در بسیاری موارد مفید و لازمند. مثلا باکتری های معده که در هضم غذا و ساختن مغذی ها و ویتامین های اساسی بدن نقش دارند.

منبع : شهر خبر ؛ کد خبر: 150034 زمان مخابره: 1393/4/14

[*nura*]

عوارض روزه بدون سحری

برخلاف تصور برخی افراد، روزه بدون سحری نه تنها موجب کاهش وزن نمی شود بلکه بدلیل افت شدید قند خون در طی روز موجب می شود تا شخص روزه دار در زمان افطار تمایل بیشتری برای خوردن غذاهای شیرین و چرب پیدا کند و همین موضوع در نهایت منجر به اضافه وزن و چاقی می شود.
زهرا عبدالهی مدیر دفتر بهبود تغذیه جامعه وزارت بهداشت در گفتگو با باشگاه خبرنگاران گفت: مصرف آب به مقدار زیاد در وعده سحری و مخصوصا بین غذا توصیه نمی شود چون موجب رقیق شدن شیره معده و آنزیمهای گوارشی شده و روند هضم غذا مختل می شود.همچنین روزه داران توجه کنند که از نوشیدن بیش از اندازه چای در وعده سحری اجتناب نمائید چون چای باعث افزایش دفع ادرار و از دست رفتن نمک های معدنی که بدن شما در طول روز به آن احتیاج دارد، می شود.
وی ادامه داد: برخلاف تصور برخی افراد، روزه بدون سحری نه تنها موجب کاهش وزن نمی شود بلکه بدلیل افت شدید قند خون در طی روز موجب می شود تا شخص روزه دار در زمان افطار تمایل بیشتری برای خوردن غذاهای شیرین و چرب پیدا کند و همین موضوع در نهایت منجر به اضافه وزن و چاقی می شود.
عبدالهی با بیان اینکه مصرف مواد غذایی شیرین در وعده سحری توصیه نمی شود، عنوان کرد: مصرف مواد غذایی شیرین با تحریک انسولین موجب ورود قند خون به داخل سلول ها و در نتیجه کاهش قند خون می شوند. به این ترتیب مصرف مـــواد غـــذایی شیرین و حاوی قندهای ساده در وعده سحری موجب می شود شخص زودتر گرسنه شود. از آنجا که میوه ها نیز حاوی قندهای ساده هستند توصیه
می شود در وعده سحری کمتر مصرف شوند.

وی خاطر نشان کرد: انواع میوه را که حاوی ویتامین ها و املاح معدنی است و بسیار مفید برای سلامت بدن می باشد، بهتر است در وعده افطار و یا در فاصله افطار تا سحر مصرف کرد.


منبع :شهر خبر ؛ کد خبر: 150012 زمان مخابره: 1393/4/14

[*nura*]

مراقبت های تابستانی از پا

سلامت : يکي از شايع‌ترين مشکلاتي که معمولا با شروع روزهاي گرم سال براي افراد پيش مي‌آيد، ناراحتي‌هاي پوستي ناشي از تماس مداوم با نور آفتاب يا تعريق بيش از اندازه، به‌خصوص در ناحيه پاهاست...
دکتر محمد شهيدي دادرس - متخصص پوست، استاد دانشگاه علوم پزشکي شهيد بهشتي
بسياري از خانم‌ها و آقايان عادت دارند در فصل تابستان، کفش يا صندل خود را بدون جوراب بپوشند، در حالي که به اين 8 دليل، پوشيدن کفش و صندل بدون جوراب توصيه نمي‌شود:

1. جنس پوست پا به‌گونه‌اي نيست که برخورد سطحي نور آفتاب با آن چندان نگران‌كننده باشد اما اگر تماس نور آفتاب با پوست روي پا زياد و مداوم باشد، جذب اشعه‌هاي مضر نور خورشيد مي‌تواند براي پوست دردسرساز شود.

2. قرار گرفتن پوست روي پا و کناره‌هاي آن در معرض آفتاب مي‌تواند باعث تيره و خشک شدن تدريجي پوست اين قسمت‌هاي بدن شود.

3. وقتي کفش يا صندل خود را بدون جوراب پا مي‌کنيد، تماس انواع آلاينده‌ها، آلودگي‌هاي محيطي و گرد و خاک با پوست پا بيشتر مي‌شود و در نتيجه، پاها نياز بيشتري به شستشو در طول روز پيدا مي‌کنند. شستن مکرر و بيش از اندازه پاها، به‌خصوص در افرادي که پوست خشکي دارند هم باعث خشک و زشت شدن پوست آن مي‌شود.

4. نپوشيدن جوراب باعث افزايش تماس پوست کف پا با مواد مصنوعي کف کفش مي‌شود. اين مساله مي‌تواند زبري و ترک پوست کف پا و پاشنه‌ها را در افرادي که مستعد ترک و خشکي هستند، به دنبال داشته باشد.

5. ابتلا به آلرژي‌هاي تماسي در اثر تماس مستقيم پوست پا با رنگ و مواد مصنوعي کفش‌ها هم مي‌تواند از ديگر عوارض نپوشيدن جوراب باشد.

6. استفاده از جوراب‌هاي نخي بدون رنگ، مي‌تواند هم باعث جذب عرق پا و پيشگيري از خيس شدن پاها و کفش‌ها شود، هم جلوي تماس مستقيم پوست با مواد و رنگ‌هاي موجود در کفش‌ها و آلرژي تماسي ناشي از آن را بگيرد و هم از تابش مستقيم نور آفتاب به سطح پاها پيشگيري کند.

7. رسيدگي به پوست پاها در فصل تابستان با شستن و نرم کردن آنها با کرم‌هاي نرم‌کننده هم مي‌تواند کمک زيادي به حفظ سلامت و زيبايي پاها کند.

8. افرادي که در فصل تابستان کمتر جوراب مي‌پوشند و عادت به دوزانو يا چهارزانو نشستن دارند، بيشتر در معرض پينه و ضخيم‌شدن پوست قوزک پا قرارمي‌گيرند. براي پيشگيري از ايجاد اين مشکل، پوشيدن جوراب، چرب کردن پوست قوزک پا با کرم‌هاي نرم‌کننده و پرهيز از ايجاد تماس و اصطکاک مداوم بين پوست قوزک پا با فرش و موکت توصيه مي‌شود. البته ضخيم شدن پوست آرنج و زانوها در اثر پوشيدن شلوارهاي کوتاه يا بلوزهاي آستين‌کوتاه در فصل تابستان هم بيشتر مي‌شود. به‌همين دليل در منزل، لباس‌هاي نخي و سبک که زانوها و آرنج‌هايتان را هم پوشش بدهد، بپوشيد. چرب نگه داشتن پوست آرنج و زانوها و گاهي استفاده از کرم‌هاي لايه‌بردار بسيار سبک هم مي‌تواند جلوي ضخيم شدن پوست را بگيرد.

منبع :http://www.shahrekhabar.com/medical/1409068020719916

[*nura*]

کفش‌هاي ممنوعه از منظر پزشکي

دکتر احمد باقري‌مقدم - متخصص پزشکي ورزشي، عضو هيات علمي دانشگاه علوم پزشکي اصفهان
معمولا بيشتر خانم‌ها در فصل تابستان، تمايل دارند کفش‌هاي کاملا تخت و عروسکي يا صندل‌هاي پاشنه‌دار بپوشند اما نوع کفش‌ها مي‌توانند باعث به خطر افتادن سلامت پاها شوند. در ادامه به برخي از رايج‌ترين اين مشکل‌ها اشاره مي‌کنيم:

کفش عروسکي و 5 نکته
1. کف پاي بيشتر خانم‌ها بافت نرم و شلي دارد و برخي هم از صافي کف پا رنج مي‌برند. پوشيدن کفش‌هاي تخت در آنهايي که بافت کف پايشان نرم يا صاف است، باعث مي‌شود حمايت مناسبي از کف پا با تخت کفش صورت نگيرد و در نتيجه، درد و مشکلات کف پا براي فرد به وجود بيايد.

2. چرخش مچ پا به سمت داخل و ايجاد دردهاي مزمن در اين ناحيه مي‌تواند از عوارض پوشيدن کفش‌هاي تخت و عروسکي باشد.

3. به هم خوردن راستا و انحناي اندام تحتاني مانند زانوها و حتي لگن از ديگر عوارض پوشيدن مدام کفش‌هاي تخت است.

4. ابتلا به هالوکس والگوس (بيرون‌زدگي استخوان شست پا که دردناک هم است) يا برجستگي و برآمده شدن استخوان داخل مچ پا هم جزو عوارض استفاده مستمر از کفش‌هاي عروسکي تخت با پنجه‌هاي کوتاه و باريک است.

5. خارپاشنه از ديگر مشکلاتي است که با پوشيدن مداوم کفش‌هاي تخت ايجاد و در صورت بروز، علايم آن تشديد مي‌شوند.

صندل‌هاي پاشنه‌دار و 3 نکته
1. صندل‌هاي نامناسب و پاشنه‌دار مي‌توانند باعث آسيب و تحريک تاندون آشيل ناحيه انگشت‌هاي جلوي پا شوند و درد کف پا، چرخش مچ پا و ابتلا به هالوکس والگوس را به دنبال داشته باشد.

2. صندل‌هاي پاشنه‌دار مي‌توانند باعث ايجاد تغييرات آرتروزي در ناحيه استخوان‌هاي کف پا در ناحيه جلو شوند و آسيب آشيل پشت پا را هم به دنبال داشته باشند.

3. ايجاد تغيير زاويه در زانوها، دردهاي جلوي زانو و ايجاد بيماري‌هاي غضروفي کشکک زانو در ناحيه جلويي آن هم از ديگر مشکلات ناشي از پوشيدن صندل‌هاي پاشنه‌دار است.

چاره چيست؟
بهتر است به‌جاي خريد کفش‌هاي عروسکي يا صندل‌هاي نامناسب و پاشنه‌دار براي تابستان،‌ کفشي که حداقل 2 سانتي‌متر پاشنه به‌صورت لژ از پنجه تا پاشنه داشته باشد، خريداري کنيد. بد نيست بدانيد که پا، محل انتقال نيرو است. زماني که مي‌دويم، 6 برابر وزنمان نيرو از زمين به کف پاهايمان وارد مي‌شود. اين نيرو در حالت راه رفتن، 1 تا 2 برابر وزن بدن است. به‌همين دليل استمرار پوشيدن کفش‌هاي نامناسب مي‌تواند باعث وارد شدن نيروهاي نامتعادل به پا و آسيب کف پا شود.

منبع :http://www.shahrekhabar.com/medical/1409068020719916