علت پشیمانی افراد از انتخاب های خود

[parnian 80]

اول تشکر می کنم از نارون عزیز برای راه اندازی این بحث.خوب نظر من اینکه:
1-شاید اون فرد تصمیم درستی گرفته باشه ولی در آینده موقعیت های جدیدی پیش بیاد که بگه مثلا کاش اون یکی راه رو انتخاب کرده بودم یعنی در واقع شرایط در آینده فرق کنه.
2-ممکنه اون فرد کمبود اطلاعات در اون زمینه داشته باشه یا در واقع سرانجامش رو ندونه یا در بعضی مواقع تصمیم گیری های آنی و بی منطق سبب این پشیمانی ها میشه.
3-به نظر من احساس خوبه در صورتی که با منطق همراه باشه و ترکیب این دو یه جور دور اندیشی همراه با ذوق و علاقه رو ایجاد کنه در صورتی که فقط احساس در تصمیم گیری ها باشه اون تصمیم میتونه نتیجه خوبی نده.
ممنون از شما

[Almas Parsi]

سلام به نارون عزیز و سپاس از ایجاد این مبحث
و با تشکر از همه نازنینان که تا به این قسمت با نظرات موشکافانه شون ما رو از تجربیاتشون بی بهره نگذاشتند

ما برای اینکه درتصمیمات و انتخابهامون دچار اشکال و اشتباه کمتری بشیم باید پیش از هر چیز دیدگاه و فکرمون رو وسعت بدیم یا به عبارتی عینک دوربین مون رو به چشممون بزنیم تا بتونیم انتخابهای درست داشته باشیم
عموما در مواردی ما دچار خطا در انتخاب میشیم که عینک آینده نگریمون رو کنار گذاشته باشیم ...
به قول بزرگان طوری زندگی کنیم که هر لحظه ممکنه مرگ به سراغمون بیاد و همیشه زندگیمون رو طوری منظم نگه داریم که هر لحظه ممکنه یک میهمان ناخوانده داشته باشیم
این مصداق بارزی از تصمیمات ما در زندگیهامون هست پس باید مهره های شطرنج زندگیمون رو حساب شده بچینیم
یک آینده شغلی زمانی میتونه برامون ایده آل باشه که در آینده ما کاسه چه کنم به دست نگیریم که این چه شغلیه که باید به سختی کار کنم و در کنار عزیزان و خانواده ام نباشم پس با انتخاب مقدمات یک شغل که ما آینده رو هم در نظر بگیریم میتونه بهمون کمک کنه
یا برای انتخاب یک زندگی بی غل و غش ...
ما اگر برنامه هامون رو طوری تنظیم کنیم که زندگی مون طبق خواسته های ما پیش بره نه به روشی که خواسته های دیگران باشه این مورد یکی از موارد خیلی مهم در مسیر زندگی هر شخص هست
فرد باید طوری برنامه ریزی کنه که اگر زمان مرگش فرا رسید
تازه به این نتیجه برسه که به بیشتر آرزوها و خواسته هاش نتونسته جامه عمل بپوشونه و بد تر از همه به این نتیجه برسه که علت مرگش هم گاها عدم تصمیم گیری های صحیح در زندگیش بوده...
این فرد اگر در مسیر زندگیش سلامتیش رو در اولویت کارهاش قرار میداد شاید به این نتیجه میرسید که با عقل سلیم میشه انتخابهای صحیح و درست داشت

گاهی تو زندگی پیش میاد ما حتی جرات بیان احساساتمون رو هم نداریم یا به دلیل حفظ روابط صلح آمیز با دیگرانه یا ترس از بیان اون طفره میریم به همین خاطر ما فرسنگ ها از خواسته های درونیمون فاصله میگیریم که در این شرایط ما نمیتونیم اونی باشیم که دلمون میخواست
یکی دیگه از مواردی که همیشه و اکثر ما بهش توجه نداریم اینه که شاد بودن یک انتخابه...
اگر یک فرد به این اصل به دید یک انتخاب نگاه کنه به این درجه از ندامت نمیرسه که در آینده بگه ایکاش به خودم اجازه میدادم شادتر باشم
خیلی از ما ها شاید تا پایان عمرمون الگوهای رفتاریمون در زندگی یک عادت تکراری باشه خیلی ها هم این آرامش تکراری بودن شرایط رو به تغییرات ترجیح بدن و از هر نوع تغییر احساسی و فیزیکی وعاطفی چشم پوشی کنند در حالی که این مساله هم از تصمیمات مهم زندگیمون خواهد بود که اشتباه در انتخاب درست ما رو به پشیمونی مکشونه...

و در آخر از دوستان گلم میخوام لطفا و حتما به آخرین نکته عرایضم توجه خاص داشته باشند چرا که در سرنوشتتشون بسیار بسیار موثر خواهد بود
و اون اینه که یک روزی نیاد بگیم ایکاش ....
تماس با دوستانم رو حفظ میکردم شاید خیلی از ماها در طول عمرمون قدر دوستان خوب و مهربونمون رو یا حفظ تماس با دوستان قدیمی مون رو نمیدونیم
وافسوس که در فرصت های کوتاه دنیایی ما شاید هیچ وقت برای پیدا کردن این دوستان زمانی رو بدست نیاریم
گاهی ما در زندگیمون همچین غرق در دنیای خودمون میشیم که حتی از یک تماس کوتاه هم غافل میشیم و یا گاها اونها رو برای همیشه حذفشون میکنیم
پس دوستان چه خوبه برای پیشگیری از پشیمانی مون در آینده برای روابطمون ارزش قائل بشیم و قدر دوستیهامون رو بدونیم


براتون زیباترینها رو آرزو دارم
موفق باشید

[محمد نظری گندشمین]

با سلام

اشتباه کردن همیشه هم بد نیست

اشتباه کردن جزو طبیعت ماست

اشتباهی نکنیم چیزی نمی آموزیم

اشتباه کردن گناه نیست

یک اشتباه تازه ، اشتباه نیست

یسیاری از اختراعات و اکتشافات حاصل اشتباهات است

با تشکر

["VICTOR"]

سلام ، معذرت می خوام نتونستم پست همه رو بخونم ، ولی نظر من اینه که افراد به این دلیل پشیمان می شند که فکر می کنند اګر تصمیم دیګه ای در ګذشته می ګرفتند ، نتایج بهتری عایدشون می شد یا اتفاقات بهتری پیش رو داشتند و یا در موقعیت های بهتری قرار می ګرفتند ، و این هم به دلیل قانع نبودن انسان ها به موقعیت فعلی برمیګرده و سرانجام طمع انسان رو نشون میده و این پشیمانی اصلاً خوب نیست .
ګاهی هم به این دلیله که موجب ناراحتی یا آسیب به دیګران می شه که این پشیمانی خوب است .
این نظر شخصیم بود .

[محمد نظری گندشمین]