فلفل سیاه و فلفل سفید

[agriculture]

فلفل سیاه میوه گیاه بالا رونده ای است که ساقه نیمه چوبی و ریشه ای ساقه خیز و به کمک این ریشه های نابجا نیز به درختان مجاور خود به منظور ادامه نوعی زندگی همزیستی یا در واقع انگلی اتصال پیدا می کند، ارتباط ریشه ساقه خیز این گیاه با درختان مجاور به صورتی است که اگر از آنها قطع گردد، بزودی گیاه خشک می شود و از بین میرود.

از مشخصات بارز این گیاه چنین است که دو نوع شاخه دارد یکی مولد گل و دیگری مولد شاخه های فرعی که هر دو از کناره برگهای ساقه منشاء می گیرند، برگهای آن منفرد، بیضوی و نوک تیز و گلهای آن مجتمع به صورت نوعی سنبله به نام شاتون است، پس از آمیزش گلها میوه های کوچک و کروی به تعداد ۲۰ الی ۳۰ عدد بر روی محور گل آذین بوجود می آید که مجموعا وضوع آویخته داشته پس از رسیدن کامل بصورت خوشه ای از ساقه جدا میگردند، با آنکه منشاء این گیاه در هندوستان و نواحی اطراف آن بوده است ولی امروزه به علت توسعه ای که بر اثر پرورش های مداوم پیدا نموده در نواحی مختلف و مساعد مانند هند و چین، کامبوج و... پراکنده گی پیدا نموده است،قسمت مورد استفاده این گیاه فقط میوه های آن است که به دو صورت فلفل سیاه و فلفل سفید می باشد.

فلفل سیاه میوه های خشک شده گیاه است که قبل از رسیدن کامل از درخت چیده می شود، خشک کردن آنها با گستردن میوه ها به شکل یک قشر نازک در مقابل نور خورشید صورت میگیرد و یا آنکه در دستگاه مخصوص تحت اثر گرمای ملایم این عمل بصورت پیشرفته انجام می شود، میوه ها بر اثر خشک شدن به تدریج رنگ تیره و برون بر چین دار پیدا می کند.

فلفل سفید میوه کامل رسیده گیاه است که با قرار دادن آنها در آب بدست می آید، بدین طریق که میوه های رسیده را در کیسه هایی ریخته آنها را در داخل سبدی قرار می دهند و در مسیر جریان آب بمدت ۴ روز می گذارند، بعدا کیسه ها را خارج نموده آنها را می فشارند تا با این عمل قسمت گوشتدار میوه به کلی از پنبه جدا شود سپس بقیه را از درون کیسه خارج کرده و خشک می نمایند و به نام فلفل سقید در معرض استفاده قرار می دهند، فلفل سفید رنگ خاکستری روشن مایل به سفید دارد،ُ بوی آن کمتر و لی تندی آن از فلفل سیاه بیشتر است، قسمت خارجی میوه که اسانس فراوان و بوی قوی دارد بر اثر عمل مذکور از بین می رود، بر خلاف آنچه که قبلا تصور می شد فلفل سیاه و فلف سفید هر دو از یک گیاه ( که به طور مختصر شرح داده شد ) بدست می آیند، با این تفاوت که نوع سفید آن بر اثر جدا کردن قسمت گوشتدار میوه از بقیه ظاهر متمایز از فلفل سیاه پیدا میکند، فلفل سیاه میوه خشک شده و کروی شکل گیاه است که به قطر ۴ الی ۵ میلیمتر و به رنگ قهوه ای یا خاکستری تیره می باشد، در برش طولی ان یک طبقه خارجی متصل به دانه دیده می شود، فلفل سفید علاوه بر رنگ متمایزی که دارد سطح خارجی آن برخلاف فلفل سیاه چین خورده نیست.





تاريخ : جمعه 1392/12/09 | 0:46 | نویسنده : سارا طالع پور | نظر بدهید

کارلا karella

مشخصات گیاه شناسی :
تاک خزنده گیاه سالانه تا ۵ متر بالا می رود.
اشکال متنوع میوه به طول ۳ تا ۱۱ سانتیمتر و ضخامت ۲ تا ۴ سانتیمتر دارای مزه تلخ غیر سمی و قلیایی ناشی از موموردیسین می باشد.
برگها به تعداد ۱ تا ۷ برگچه طویل آویزان است.دارای گلهای کوچک و زرد رنگی است و قطر آن حدود ۳ سانتیمتر است.میوه متنوعندو بزرگ به طول ۳۰ تا ۶۰ سانتیمتر به وزن حدود ۶۰۰ گرم، کوچک به طول ۱۰ تا ۲۰ سانتیمتر به وزن ۳۰۰ گرم، میوه ها زگیل دار و بعضا صاف ، به رنگ سبز متمایل به زرد تا رنگ سبز تیره است . وقتی می رسد به رنگ زرد و نارنجی است.
گلوله های ژله ای حاوی بذر کارلا می باشد که درون میوه جای دارد و بسیار شیرین است.
پراکش جغرافیایی:
کارلا از گیاهان کهن است منشا ان به شرق هندوستان و جنوب چین بر می گردد . اعتقاد بر این است که به هنگام تجارت بردگان بذر کارلا از افریقابه برزیل انتقال داده شده و با توجه به اهمیت دارویی آن به سایر نقاط دنیا منتشر شده است . ارقام وحشی و اهلی آن در مناطق گرمسیری پراکنده است .
تولید کارلا در مناطق گرمسیری ایران مثل استانهای سیستان و بلوچستان ، هرمزگان و بوشهر( برای کشت در فضای باز) امکان پذیر است ، برای کشت در گلخانه در هر استان ایران میتوان آن را کاشت.
ارزش غذایی:
میوه سر شار از پلی پپتید پی ، انسولین و کارانتین سبزیجات می باشد که کاهش دهنده قند خون است. میوه و برگها حاوی گرانوله هایی است که باعث تخریب شیمیایی مواد سرطان می شود و فعالیت آنها را کند می نماید. اسیداولئیک ، بارزترین اسید چرب موجود در میوه کارلا است .

موارد استفاده :
در طب سنتی ، از میوه های رسیده برای درمان دیابت استفاده می شود .
میوه کارلا دارای خاصیت ضد سرطانی و سرطان خون است.
کارلا ، برای درمان موثر برای جوش های خونی ، گال ، خارشها ، پسوریازیس و دیگر عفونتهای قارچی به کار میرود.
آب مروارید چشم را به تاخیر می اندازد .
آبمیوه کارلا ، برای اختلات پوستی ، ورم مفاصل ، روماتیسم ، آسم ، وبا ، اسهال و موارد الکلی استفاده می شود .
قسمتهایی از گیاه برای دفع انگلهای داخلی مورد مصرف واقع می شود .
عصاره تخم کارلا برای تحریک سقط جنین به کار می رود.
ریشه گیاه به عنوان داروی بومی برای رفع مشکلات تنفسی استفاده می شود.
صرف نظر از استفاده غذایی کارلا ، گیاه کارلا به عنوان یک گیاه زینتی نیز استفاده می شود .
کاشت گیاه :
عرض پشته ها حدود ۱۵۰ سانتیمتر ، ارتفاع پشته ها ۲۰ تا ۳۰ سانتیمتر
به حداقل دمای ۱۸ درجه برای رشد نیاز دارد .
PH مناسب خاک باید بین ۶ تا ۷/۶ باشد اما تا ۸ را تحمل میکند.
باید از قیم برای بالا رفتن تاک ها استفاده شود .

منبع:http://www.cham.blogfa.com/