بیماری های مهم گندم

[agriculture]

1) زنگ زرد(زنگ نواری)گندم:1.1. علایم: زنگ زرد قبل از سایر زنگ­ها بر روی گندم و سایر گرامینه­ها در بهار ظاهر می­شود.پوستول­ها(جوش­ها)به رنگ زرد نارنجی و در بین رگبرگ­ها به صورت خطوط نواری به دنبال هم قرار می­گیرند.1.2. سیکل بیماری: انتشار بیماری در بهار به وسیله اردوسپور­های قارچ صورت گرفته و پس از استقرار در سطح برگ­های گندم با وجود رطوبت،شبنم و یا آب آزاد جوانه زده و به داخل برگ رخنه می­کنند.در این شرایط قارچ عامل بیماری هر12-10 روز یک نسل بهاره داشته و بیماری به سرعت در مزرعه گسترش می­یابد. 1.3. کنترل: استفاده از ارقام مقاوم،خودداری از مصرف زیاد کود ازته،مبارزه با سموم قارچ­کش در صورت صرفه اقتصادی.

2) زنگ قهوه­ای گندم:

2.1. علایم: این بیماری منحصرا روی برگ و غلاف آن مشاهده می­گردد و به دلیل نیاز به حرارت بیشتر و رطوبت کمتر در مقایسه با زنگ زرد،دیرتر در مزرعه ظاهر می­گردد.پوستول­ها معمولا کروی و یا بیضی شکل به رنگ نارنجی و پراکنده در سطح برگ است.خسارت شدید بیماری باعث چروکیدگی دانه و کاهش عملکرد محصول می­گردد. 2.2. سیکل بیماری: زمستان­گذرانی قارچ به صورت میسلیوم و یا اردوسپور روی گرامینه­های میزبان واسط دیده شده است.بیماری در شرایط گرم و مرطوب به سرعت توسعه می­یابد و هر 10-7 روز یک نسل در بهار تولید می­کند. 2.3. کنترل: استفاده از ارقام مقاوم،خودداری از مصرف بیش از حد لزوم کود ازته،مبارزه شیمیایی با سموم قارچ­کش در صورت مقرون به صرفه بودن.

3) زنگ ساقه:

3.1. علایم: نشانه بیماری بر روی ساقه،برگ،غلاف و در مواردی روی خوشه و ریشک­­ها نمایان می­گردد.پوستول­های زنگ ابتدا باریک و کشیده در جهت محور طولی ساقه و یا برگ تشکیل شده و یا پاره شدن اپیدرم بافت حاشیه پوستول به عقب بر­می­گردد و توده اردوسپور­های قارچ بیرون می­ریزند.3.2. سیکل بیماری: قارچ عامل بیماری ماکروسیکلیک بوده و دارای چهار فرم تولید مثل می­باشد.علاوه بر آن قارچ عامل بیماری قادر است در مناطق معتدل به صورت میسلیوم و اردوسپور روی گرامینه­ها باقی بماند و در غیاب میزبان واسط ایجاد آلودگی نماید.3.3. کنترل: استفاده از ارقام مقاوم،حذف میزبان حد واسط ،تعادل در مصرف کود ازته و مصرف سموم قارچ­کش در کنترل بیماری موثر است.

4) سفیدک سطحی(سفیدک حقیقی):

4.1. علایم: بیماری به صورت پوشش سفید مایل به خاکستری رنگ از اندام­های رویشی (میسلیوم) و زایشی قارچ در سطح برگ­ها ظاهر می­گردد و گسترش آن بستگی به حساسیت رقم گندم و رطوبت محیط دارد.4.2. سیکل بیماری: قارچ عامل بیماری به صورت میسلیوم در گرامینه­های میزبان و یا فرم جنسی(پرتیسیوم) در بقایای گیاهی زمستان­گذرانی می­کند.با آزاد شدن اسکواسپور­های قارچ در اوایل بهار و انتقال به سطح برگ،اسکواسپور­ها جوانه زده و بافت رویشی قارچ را در سطح برگ تشکیل می­دهد و اندام­های مکنده آن به نام هاستوریوم وارد سلول­های اپیدرم برگ شده و تغذیه می­نماید.در این حال فرم غیر جنسی قارچ به صورت کنیدی­های زنجیری در سطح برگ­ها ظاهر و با انتشار کنیدی­ها در مزرعه آلودگی­های ثانویه را به وجود می­آورد. 4.3. کنترل: استفاده از ارقام مقاوم،به کار­گیری روش­های زراعی در تهویه مناسب مزرعه، خودداری از مصرف بی­رویه کود ازته،مصرف سموم قارچ­کش در صورت مقرون به صرفه بودن.

5) سفیدک داخلی(سفیدک دروغی):

5.1. علایم: نشانه­های بیماری به صورت توقف رشد،پیچیدگی شدید برگ و دفرماسیون خوشه، پیچیدگی دم خوشه و عدم خروج خوشه از غلاف و عقیم شدن دانه می­باشد.علایم بیماری گاهی با خسارت ناشی از نماتد گندم و مصرف بی­موقع علف­کش 2-4-Dقابل اشتباه است. بوته­های آلوده معمولا به صورت انفرادی و پراکنده و غالبا در حاشیه مزارع گندم مشاهده می­گردد.5.2. سیکل بیماری: این بیماری غالبا به مناطق مرطوب اختصاص داشته و قارچ در بقایای گیاهی به صورت اووسپور باقی مانده،پس از جوانه زدن تولید اسپورانژ،و سرانجام زئوسپور می­کند.زئوسپور به علت داشتن تاژک در آب متحرک بوده و در تماس با برگ­های اولیه گیاهچه ایجاد آلودگی می­نماید.فعالیت قارچ عامل بیماری برخلاف سفیدک سطحی در داخل بافت گیاه بوده و دفرماسیون بوته را موجب می­گردد.اووسپور­های قارچ به شکل کروی و به قطر70-40 میکرون در داخل بافت برگ و غلاف غالبا محصور بین رگبرگ­ها در بوته­های آلوده تشکیل می­گردد و در بقایای گیاهی و شرایط خشک تا سال آینده باقی می­ماند. 5.3. کنترل: این بیماری اهمیت نداشته و به ندرت ایجاد خسارت می­نماید.جمع­آوری و از بین بردن بقایای گیاهی آلوده،تناوب زراعی و زهکشی اراضی مرطوب در کاهش بیماری موثر خواهد بود.

6) لکه قهوه­ای گندم1:

6.1. علایم:نشانه­های بیماری به صورت لکه­های کشیده و بیضی شکل در برگ­ها ظاهر می­شوند که معمولا به رنگ قهوه­ای تیره می­باشند.با گسترش بیماری،بافت وسط لکه قهوه­ای روشن و اطراف آن را هاله کلروتیک با حاشیه نامنظم احاطه می­کند.در آلودگی­های شدید از به هم پیوستن لکه­ها برگ حالت سوختگی نشان می­دهد.علایم بیماری بر روی پوشینک­های سنبلچه خوشه نیز دیده می­شوند.6.2. سیکل بیماری: عامل بیماری به وسیله بذر و بقایای گیاهی و خاک آلوده قابل انتقال می­باشد.فرم جنسی قارچ به صورت پرتیس شناخته شده.عوامل یاد شده به عنوان منابع اولیه موجب آلودگی برگ­های تحتانی و گسترش بیماری می­شوند.اسپورزایی قارچ در سطح لکه­های برگ صورت گرفته و پراکندگی آنها موجب تولید لکه­های جدید در برگ­ها می­گردند.6.3. کنترل: استفاده از ارقام مقاوم،ضدعفونی بذر،از بین بردن بقایای گیاهی،تناوب زراعی.

7) لکه قهوه­ای گندم2:

7.1. علایم: لکه­های اولیه بیماری بر روی برگ به رنگ قهوه­ای روشن و با رشد طولی و بیضی شکل حاشیه­ای نامنظم دارند.بافت وسط لکه حالت نکروز پیدا کرده و در اطراف به وسیله هاله­ای زرد رنگ احاطه می­گردد.در آلودگی­های شدید و پیشرفته برگ­ها خشک می­شوند و علایم بیماری بر روی خوشه نیز ظاهر می­شود،دانه­ها چروکیده و کاهش وزن محصول را موجب می­گردد.7.2. سیکل بیماری: آلودگی­های اولیه از طریق بذر و بقایای گیاهی آلوده در خاک و میزبان­های گرامینه آغاز می­گردد.آلودگی از برگ­های تحتانی به برگ­های بالایی گیاه گسترش می­یابد. اسپورزایی قارچ در سطح لکه­ها موجب توسعه بیماری شده و در دامنه وسیعی از درجه حرارت و با وجود رطوبت و بارندگی، قارچ عامل قادر به ایجاد آلودگی می­باشد.7.3. کنترل: استفاده از ارقام مقاوم،از بین بردن بقایای گیاهی بعد از برداشت محصول،تناوب و ضدعفونی بذر جهت کنترل این بیماری توصیه می­گردد.

8) آلتر ناریوز گندم:

8.1. علایم: علایم اولیه به صورت لکه­های کلروتیک بیضی شکل و با گسترش حالت نامنظم پیدا می­کند و بافت آنها نکروز می­گردد،اطراف لکه­ها غالبا با هاله کلروتیک احاطه می­شود.در آلودگی­های شدید لکه­ها به هم پیوسته و سطح وسیعتری از برگ حالت سوختگی پیدا می­کند. 8.2. سیکل بیماری: قارچ عامل بیماری به صورت کنیدی در سطح بذر یا میسلیوم در داخل پوسته­های بذر منتقل می­گردد.آلودگی اولیه از برگ­های پایین بوته شروع و با اسپورزایی قارچ و انتشار آن به وسیله باد و تماس با برگ­های سالم آلودگی­های ثانویه به وجود می­آید.در زمان تکامل بوته آلودگی پوشینک­های بذر موجب نفوذ قارچ عامل بیماری به داخل پوسته و آندوسپرم بذر می­گردد. 8.3. کنترل: ضدعفونی بذر،استفاده از ارقام مقاوم،اعمال روش­های زراعی در ایجاد تهویه و جلوگیری از تجمع رطوبت در بین بوته­ها.

9) سپتوریوز گندم:

9.1. علایم: لکه­های کلروتیک با حاشیه نامنظم روی برگ­های تحتانی بوته ظاهر می­گردند. بافت وسط لکه­ها به تدریج به رنگ قهوه­ای مایل به آجری و سرانجام نکروز می­گردد. گسترش لکه­ها و به هم پیوستن آنها موجب سوختگی و ریزش برگ­های تحتانی خواهد شد.در سطح لکه­ها دانه­های ریز سیاه رنگ به نام پکنیدیوم قارچ تشکیل می­گردد.9.2. سیکل بیماری: فرم غیر­جنسی قارچ به صورت پکنید در بقایای گیاهی،نقش مهمی را در انتقال آلودگی به فصل زراعی دیگر دارد و معمولا برگ­های تحتانی بوته به سهولت با اسپورهای آزاد شده در سطح خاک تماس حاصل کرده و آلوده می­شوند.تشکیل پکنیدیوم قارچ در سطح لکه­ها و آزاد شدن پکنیداسپور در اثر رطوبت و بارندگی موجب توسعه بیماری در مزرعه می­گردد. 9.3. کنترل: کشت ارقام مقاوم،از بین بردن بقایای گیاهی،مبارزه شیمیایی با سموم موثر.

10) فوزاریوز خوشه گندم(بلایت خوشه گندم):

10.1. علایم: مهمترین علایم بیماری سفید شدن قسمتی و یا تمام خوشه قبل از تکامل آن می­باشد.آلودگی گاهی به یک یا چند سنبلچه محدود می­گردد و معمولا قسمت­هایی از خوشه که بالای محل آلودگی قرار دارند خشک می­شوند.علایم بیماری در سایر قسمت­های بوته به صورت پوسیدگی ریشه و طوقه،قهوه­ای شدن پای ساقه و سیاه شدن گره­ها می­باشد.10.2. سیکل بیماری: زمستان گذرانی قارچ به صورت کلامیداسپور،پرتیسیوم و میسلیوم در خاک،بقایای گیاهی میزبان،کاه و کلش و ساقه ذرت و آلودگی بذر انجام می­شود. آسکوسپور­ها کنیدی­ها از این منابع به وسیله جریان هوا به خوشه گندم منتقل می­گردند. همچنین توسط آب حمل و باعث آلودگی ریشه و ساقه خواهند شد.رطوبت و بارندگی در مرحله ظهور خوشه و گلدهی و نقش بساک و گرده در تغذیه قارچ اهمیت زیادی در ایجاد آلودگی و ایجاد خسارت دارند. 10.3. کنترل: استفاده از بذر سالم و ضدعفونی با قارچ­کش­های سیستمیک موثر،شخم و دفن بقایای گیاهی بعد از برداشت محصول،تناوب زراعی با گیاهان غیر گرامینه،استفاده از ارقام مقاوم و یا متحمل به بیماری.

11) سیاهک آشکار گندم:

11.1. علایم: در زمان تشکیل خوشه توده سیاه رنگی از تجمع کلامیدسپور­های قارچ در دانه تشکیل و با پاره شدن پوسته بذر،اسپورهای قارچ آزاد می­گردند و بدین ترتیب از خوشه فقط محور برهنه باقی می­ماند.11.2. سیکل بیماری: قارچ عامل بیماری به صورت میسلیوم غیر فعال در جنین بذر باقی مانده و بعد از کاشت به طور سیستمیک آلودگی بوته گندم را موجب می­گردد.انتشار اسپور قارچ و انتقال آن بر روی گلهای خوشه سالم،آلودگی مجدد بذر را موجب شده،اما تکامل بذر طبیعی به نظر می­رسد به نحوی که از بذور سالم قابل تفکیک نیستند.11.3. کنترل: ضدعفونی بذر با سموم قارچ­کش سیستمیک توصیه شده است.

12) سیاهک پنهان:

12.1. علایم: قبل از تشکیل خوشه علایم واضحی از بیماری نمایان نیست،نشانه مشخصه بیماری تغییر در مرفولوژی خوشه،اندام­های گل و رنگ غیر طبیعی تخمدان می­باشد. سنبلچه­های خوشه آلوده از یکدیگر باز بوده و به تدریج کلامیدسپور­های قارچ جایگزین مواد ذخیره­ای دانه می­گردند.12.2. سیکل بیماری: انتقال عامل بیماری به صورت کلامیدسپور و از طریق آلودگی سطحی بذر صورت می­گیرد.بذور آلوده موجب پیشرفت سیستمیک بیماری و استقرار میسلیوم قارچ در دانه­های خوشه و تشکیل قارچ می­گردد.در زمان برداشت متلاشی شدن بذور آلوده و انتقال اسپورهای قارچ در سطح بذور بوته­های سالم،آلودگی مجدد بذر را برای سال بعد به وجود می­آورد.12.3. کنترل: ضدعفونی بذر با سموم قارچ­کش موثر و استفاده از ارقام مقاوم.

13) سیاهک پاکوتاه گندم:

13.1. علایم: نشانه مشخصه بیماری کوتاه ماندن بوته­های آلوده در مقایسه با بوته­های سالم می­باشد.سایر علایم شبیه سیاهک معمولی گندم بوده اما دانه­های آلوده کمی گرد­تر می­باشند.13.2. سیکل بیماری: قارچ عامل بیماری خاکزی بوده و تلیوسپور­های آن قادرند چندین سال در خاک زنده بمانند.همچنین به طریقه آلودگی سطحی بذر قابل انتقال می­باشند.بیماری معمولا روی گندم­های زمستانه در مناطق سردسیر ایجاد خسارت می­نماید.13.3. کنترل: استفاده از ارقام مقاوم و ضدعفونی بذر با سموم قارچ­کش توصیه شده،تناوب زراعی.

14) سیاهک پنهان ناقص:

14.1. علایم: نشانه­های بیماری تا قبل از برداشت معمولا مشخص نیست و تعدادی از دانه­های خوشه آلوده می­شوند در حالی که بقیه عاری از آلودگی هستند.توده­ای از تلتوسپور­های قارچ تمامی یا قسمتی از دانه را اشغال می­کند.پریکارپ دانه نیز ممکن است پاره شده و توده سیاه رنگ اسپور آزاد شود و یا همچنان باقیمانده محتویات دانه را محصور نگه دارد. 14.2. سیکل بیماری: تلتوسپور­های قارچ در سطح بذر گندم انتقال می­یابند و یا در سطح خاک جوانه زده و اسپورهای ثانوی را به وجود می­آورند و در زمان گلدهی آلودگی بذر را موجب می­گردند.خرد شدن دانه­های آلوده در زمان برداشت باعث آلودگی دانه­های سالم و خاک می­گردد. 14.3. کنترل: ضدعفونی بذر با سموم قارچ­کش موثر و استفاده از ارقام مقاوم،تناوب زراعی.

15) سیاه شدن انتهای بذر(سیاه شدگی جنین بذر):

15.1. علایم: پریکارپ دانه­های تکامل یافته به رنگ قهوه­ای تیره تا سیاه در­می­آید. تغییر رنگ معمولا در ناحیه جنین مشاهده می­گردد.آلودگی Alternaria spp به پریکارپ محدود می­شود اما دو قارچ دیگر موجب آلودگی جنین و گاهی مرگ آن می­گردند.15.2. سیکل بیماری: آلودگی در زمان تکامل دانه صورت گرفته و رطوبت بالا و بارندگی در زمان قبل از برداشت آلودگی بذر را تسریع می­کند.15.3. کنترل: با توجه به بیماری­زایی بعضی از گونه­های قارچ­های یاد شده در روی گندم ضدعفونی بذر با سموم قارچ­کش سیستمیک توصیه شده در جلوگیری از انتقال آنها موثر خواهد بود.

16) پا­خوره گندم:

16.1. علایم: این قارچ عامل پوسیدگی ریشه و طوقه گندم می­باشد.محدود شدن ریشه،سیاه شدن ریشه و طوقه و سفید شدن خوشه از نشانه­های بارز بیماری است.در آلودگی­های شدید رشد بوته­ها متوقف و زودرس شدن بوته­ها را در مزرعه موجب می­گردد.دانه­ها چروکیده و گاهی عقیم می­مانند.16.2. سیکل بیماری: قارچ مزبور در بقایای گیاهی و در خاک زمستان­گذرانی می­کند. آلودگی­های اولیه در اثر تماس ریشه با آسکوسپور­ها و میسلیوم قارچی در خاک صورت می­گیرد.آلودگی در تمام دوره رویش گیاه ممکن می­باشد اما درجه حرارت 18- 12 درجه سانتیگراد همراه با رطوبت شرایط مناسبی را برای گسترش این قارچ فراهم می­سازد. 16.3. کنترل: تناوب،زهکشی خاک،از بین بردن بقایای گیاهی آلوده،تنظیم دور آبیاری، تراکم مناسب بذر.

17) پوسیدگی ریشه و طوقه گندم:

17.1. علایم: گونه­هایی از قارچ­ها موجب پوسیدگی ریشه و طوقه،غلاف برگ،تغییر رنگ بافت­های پای ساقه و گره می­گردند.جهت تشخیص عامل بیماری بررسی­های آزمایشگاهی ضروری است.17.2. سیکل بیماری: این بیماری علاوه بر انتقال به وسیله بذر از طریق بقایای گیاهی و خاک نیز قابل انتقال می­باشند.17.3. کنترل: تناوب زراعی،زهکشی خاک و ایجاد تهویه مناسب در مزرعه از شدت بیماری می­کاهد.

18) نماتد بذر گندم:

18.1. علایم: تغییر شکل قسمت­های هوایی بوته گندم شامل:کوتولگی بوته،ضخیم شدن ساقه،تجعد و پیچیدگی در برگ و خشکیدگی پنجه­ها،خوشه­های آلوده کوچکتر دارای سنبلچه­ها و گلوم های باز و به جای دانه،گال نماتد تشکیل می­گردد.18.2. سیکل بیماری: این نماتد از طریق برگ منتقل می­گردد.گال­ها زمانی که به همراه بذر سالم گندم کشت می­گردند در اثر رطوبت خاک باز شده و هزاران نماتد سن دوم از آن خارج می­گردند.خسارت نماتد مربوط به میزان تغذیه لارو نبوده بلکه ترشحات بزاقی آنها موجب تغییر در مرفولوژی برگ­ها و سایر اندام­ها می­گردد.18.3. کنترل: استفاده از بذر سالم و عاری از گال نماتد،بوجاری بذر و رعایت تناوب.

19) بیماری کوتولگی زرد غلات:

19.1. علایم: کاهش رشد،کوتولگی و زردی که معمولا به قرمز و یا ارغوانی تبدیل می­شود. آوند­های آبکش اغلب تیره یا نکروتیک می­شوند و سیستم ریشه­ای بوته کاهش می­یابد. علایم تولید شده در جو شدیدتر از سایر غلات می­باشد.19.2. سیکل بیماری: ویروس در گیاهان هرز و زراعی گرامینه زمستان­گذرانی می­کند و در بهار به وسیله شته­های زمستان­گذران بالغ بر روی غلات منتقل می­گردد.19.3. کنترل: استفاده از ارقام مقاوم،کاشت با تاخیر گندم،مبارزه شیمیایی با شته­های ناقل به وسیله سموم سیستمیک.

20) بیماری موزائیک خاکزاد گندم:

20.1. علایم: نشانه­های بیماری به صورت موزاییک خفیف تا زرد متغیر است.کوتولگی و روزت بوته­ها نیز بسته به نژاد ویروس به وجود می­آید.ریشه بوته­های آلوده محدود می­شوند،علایم بیماری با افزایش درجه حرارت کاهش می­یابد.20.2. سیکل بیماری: ویروس عامل بیماری در خاک همراه با قارچP.graminis باقی می­ماند.قارچ مزبور ریشه­های گیاه را در شرایط خنک و مرطوب پاییز و اوایل بهار آلوده می­سازد.20.3. کنترل: استفاده از ارقام مقاوم،تناوب زراعی با گیاهان غیر گرامینه،ضدعفونی خاک جهت از بین بردن قارچ ناقل در صورت امکان.

21) بیماری موزائیک گندم:

21.1. علایم: نشانه­های بیماری به صورت موزاییک و به طور خطوط و نوارهای کلروتیک در برگ نمایان می­گردد.با گسترش بیماری در بهار کوتولگی و زردی نیز در بوته­ها ظاهر می­شود و ممکن است خوشه تشکیل نشود.21.2. سیکل بیماری: کنه روی گیاهان گندم،ارزن و گرامینه­های دیگر فعالیت دارند.در طول فصل زراعی کنه­ها به وسیله باد از میزبان­ها به مزارع گندم انتقال می­یابند و آلودگی را منتشر می­کنند.در غیاب گندم،ویروس روی میزبان­های دیگر سیکل زندگی را سپری می­کند.21.3. کنترل: استفاده از ارقام مقاوم به ویروس،از بین بردن گرامینه­های میزبان که ممکن است به صورت پناهگاه در اطراف و یا داخل مزارع قبل از کاشت پراکنده باشند.

22) بیماری خوشه و برگ گندم:

22.1. علایم: نشانه­­­های بیماری بر روی برگ­ها و خوشه ظاهر می­گردد.علایم اولیه روی برگ به صورت خطوط نکروتیک که حالتی آبسوخته دارند ظاهر می­شود.در صورت وجود رطوبت ترشحات،باکتریایی چسبنده به صورت قطرات خیلی ریز در سطح برگ­ها تشکیل می­شود.علایم بر روی پوشینک­های دانه به صورت خطوط موازی و به رنگ قهوه­ای مشاهده می­گردند. 22.2. سیکل بیماری: باکتری عامل بیماری به وسیله بذر قابل انتقال است و در بقایای گیاهی در خاک زمستان­گذرانی می­کند.نسبت به دماهای پایین همانند درجه حرارت بالا مقاوم است و رطوبت برای پراکندگی بیماری ضروریست.آلودگی از طریق روزنه­های برگ و زخم­های سطحی در گیاه ایجاد می­گردد.باکتری در مزرعه به وسیله ترشحات آب باران،تماس گیاهان با یکدیگر و حشرات گسترش می­یابد. 22.3. کنترل: کشت ارقام مقاوم،استفاده از بذر سالم و عاری از باکتری و از بین بردن بقایای گیاهی آلوده.

23) بیماری باکتریایی عامل سوختگی برگ گندم:

23.1. علایم: نشانه­های بیماری بر روی برگ­ها و خوشه ابتدا به صورت لکه­های آبسوخته و بعدا به رنگ قهوه­ای تیره در می­آیند.در پوشینک­های دانه لکه­ها معمولا از قاعده سنبلچه شروع می­گردد و به قسمت­های عمقی پیشروی می­نماید.در آلودگی­های شدید بیماری به محور خوشه و دانه نیز حمله می­کند.23.2. سیکل بیماری: باکتری عامل بیماری در بقایای گیاهی و گیاهان گرامینه میزبان باقی می­ماند.انتشار آن به وسیله بذور آلوده،بارندگی و حشرات در مزرعه صورت می­گیرد.23.3. کنترل: استفاده از ارقام مقاوم و بذور سالم و از بین بردن بقایای گیاهی آلوده.

24) بیماری خوشه صمغی گندم:

24.1. علایم: نشانه مشخصه بیماری ترشحات باکتریایی زرد رنگ بر سطح سنبلچه­های خوشه می­باشد که پس از خشک شدن سفید رنگ می­گردند.اغلب سنبلچه­ها در اثر بیماری از بین می­روند.برگ­های بالا نیز پیچیدگی پیدا می­کنند.24.2. سیکل بیماری: باکتری در بقایای گیاهی در خاک باقی می­ماند و در اثر تماس با قسمت­های انتهایی به خصوص خوشه ایجاد آلودگی می­کنند.معمولا انتقال آن به وسیله نماتد صورت می­گیرد.24.3. کنترل: از بین بردن نماتد ناقل از طریق بوجاری و بهداشت بذر.


منبع:http://kahakagri.blogfa.com/