محققان دانشگاه بلومینگتون با همکاری محققان سوئدی توانستند رابطه مستقیمی بین سن پدر و اختلالات رفتاری و شناختی در کودکان بیابند. این تحقیقات که با استفاده از اطلاعات مربوط به تمام نوزادان متولد شده در کشور سوئد، بین سال های 1973 تا 2001 میلادی انجام شد، نتایج مهمی را به همراه داشت. محققان در این تحقیقات دریافتند که ارتباط بین سن پدر و اختلالات رفتاری کودکان بسیار جدی تر از چیزی است که پیش از این تصور می شد. در واقع افزایش سن پدر، تاثیر به سزایی بر افزایش خطر ابتلا به مشکلات متعدد رفتاری از جمله اقدام به خودکشی و سو مصرف مواد مخدر دارد. درحالی که پیش از این تصور می شد، بالارفتن سن پدر موجب کاهش رفتارهای خطرآفرین فرزندان می شود.محققان در این تحقیقات دریافتند نوزادانی که پدرشان در سن 45 سالگی است، متولد می شوند در مقایسه با نوزدای که در سن 24 سالگی پدرش متولد شده، 5/3 برابر بیشتر در معرض ابتلا به بیماری اوتیسم، 13 برابر بیشتر در معرض ابتلا به اختلال کم توجهی- بیش فعالی (ADHD) و دو برابر بیشتر در معرض خطر اقدام به خودکشی یا مصرف مواد مخدر قرار دارد. محققان با مطالعه روی فرزندانی که در یک خانواده متولد شده اند، دریافتند تاثیر افزایش سن والدین بر اختلالات رفتارهای فرزندان، بسیار بیشتر از سایرین است. همچنین با توجه به این که معمولاً خانواده های مسن تر امنیت مالی بیشتری دارند، محققان تاثیر سواد و رفاه مالی خانواده ها را بر اختلالات رفتاری کودکان بررسی کردند و دریافتند، با افزایش رفاه مالی، اختلالات رفتاری فرزندان نیز افزایش می یابد.یافته های این تحقیق از آن جهت دارای اهمیت است که امروزه اغلب افراد مجرد، روی پیشرفت شغلی تمرکز دارند و ازدواج و تشکیل خانواده را به این بهانه عقب می اندازند. در طول چهار دهه گذشته این رفتار افراد مجرد به یک رویکرد اجتماعی تبدیل شده است و میانگین سن والدین نسبت به میانگین سن والدین در دهه 90 میلادی افزایش چشمگیری یافته است. گزارش کامل این تحقیقات در شماره اخیر نشریه JAMA Psychiatry به چاپ رسیده است.منبع
علاقه مندی ها (Bookmarks)