آشنایی با نیروهای "ویژه" عربستان سعودی

[M@hdi42]

آشنایی با نیروهای ویژه عربستان سعودی

به نام خدا

نیروهای ویژه عربستان سعودی

پیدایش دولت جدید در عربستان سعودی که حاصل پیوند مذهب پیکارجو و سیاسی جاه طلب بود ، شرایط جدید در شبه جزیره عربستان و حوزه خلیج فارس به وجود آورد.در اواسط سده 18 میلادی ، محمد بن سعود و شیخ محمدابن عبدالوهاب متحد شده و با الهام از ایدئولوژی تند ابن حنبل و انتخاب حکومت قبیله ای ، نظام خاص حکومتی را بنیاد نهادند.

در طول سده 19 میلادی ، فراز و نشیب هایی در حاکمیت سیاسی آنان ایجاد شد تا اینکه در اوایل سده بیست میلادی با غلبه بر قبایل و گروههای عثمانی ها ، راشدی ها ، هاشمی ها ، یمنی ها و شیعیان خلیج فارس به استقرار یک نظام پادشاهی واحد سعودی موفق شدند.

اولین تجربه خاندان ابن سعود در استفاده از عملیات ویژه و به کارگیری نیروهای نامنظم در دوره جنگ جهانی اول 1914-1918 میلادی بود.بدین ترتیب که سرهنگ « T. E» معروف به لارنس عربستان از ارتش انگلستان مامور می شود که در منطقه شبه جزیره عربستان عملیاتهای نامنظم در مقابل دولت عثمانی اجرا نمایند.

سرهنگ لارنس

لارنس عربستان ، توانست با بسیج و تجهیز چریکهای محلی عربستان و اجرای جنگهای چریکی و دستبرد به خطوط تدارکاتی و مواصلاتی ، امپراطوری عثمانی را به زانو در آورد.

نیروهای چریکی کوچک سرهنگ لارنس در مقابل یکصدهزار سرباز عثمانی در یک منطقه وسیع یکصدوچهل هزار مایلی به کار برده می شدند.به قول خود سرهنگ لارنس ، نیروهای چریکی ، هر لحظه که اراده می کردند مثل یک بلای آسمانی نفرات آموزش دیده عثمانی را با اجرای کمین های ماهرانه تارومار می کردند و سپس ناپدید می شدند.سرهنگ لارنس در سازماندهی خود برای آموزش هر هزار نفر چریک یک افسر انگلیسی مامور کرده بود.

چرچیل بعد از مرگ لارنس درباره او می گوید :
از دست رفتن لارنس به امپراتوری انگلستان چنان آسیبی زده است که تا سالها جبران نخواهد شد. من امیدوار بودم که در روزهای بحرانی که دارند دوباره در افق آشکار می شوند، لورنس را در کنارمان می دیدم. از مغز بزرگ او خیلی کارها بر می آمد. او از چهره های بزرگ امپراتوری ما بود.

دولت سعودی بعد از استقرار و تثبیت حاکمیت خود با بحرانهای داخلی و مشکلات متعدد مرزی مواجه بود.این مشکلات در دهه های 70 میلادی با به تخت نشستن شاهزاده فهد بیشتر شد.همین مسائل موجب رویکرد دولت عربستان به تشکیل واحدهای ویژه عملیاتی و پلیسی گردید.

در تجزیه و تحلیل وضعیت کلی نظام سعودی ، عوامل ذیل در پیدایش نیروهای ویژه آن کشور موثر بودند :

* نظام قبیله ای : حکومت عربستان مبتنی بر حاکمیت قبیله ای بود و پادشاه در قالب سیستم سلطنتی موروثی با تکیه بر نیروها و گارد ویژه وفادار به حکومت به سرکوب همه مخالفان خاندانی و قبیله ای و ملی موفق می شود.

* آرمان و ایدئولوژی وهابیت : حکومت عربستان که مدعی اجرای نوعی از شریعت اسلامی است ، با پشتوانه سرمایه های عظیم نفتی ، و بهره برداری از موقعیت های معنوی حرمین شریفین و هماهنگ با استعمار غرب و نقشه های اسلام ستیزی آمریکا ، به صورت بسیار فعال در تبلیغ و ترویج آیین وهابیت در خاورمیانه ، آسیا ، آفریقا و...بر آمده است. اجرای چنین ماموریت عظیم و پیچیده نیازمند نیروهای مومن و متعهد به آرمان وهابیت و برخوردار از آمادگی های معنوی و ... می باشد.

* نزدیکی حکومت به غرب و آمریکا : بعد از پیروزی انقلاب اسلامی ایران و فروپاشی رژیم پهلوی ، حکومت عربستان که در دهه های قبل در نقش کانون اقتصادی مطمع نظر استعمار غرب بود ، بیشتر مورد توجه قرار گرفت و نیروهای ویژه آمریکا همزمان با حضور در ناوگانهای دریایی و نیروهای واکنش سریع در منطقه خلیج فارس به تقویت واحدهای ویژه این کشور همت گماشت و در عملیاتهای مختلف سرکوب شورشیان با نیروهای پلیس عربستان همکاری نمودند.

* بنیادگرایی اسلامی ، در دهه 1970 میلادی : مخالفان بنیادگرا در شبه جزیره عربستان جایگزین مخالفان «ناصریستها» ، «بعثی ها » ، « چپ گرایان » و مخالفان خاندانی شده و تهدید جدی برای نظام پادشاهیی سعودی تلقی شدند.در همین زمان دولت های فرانسه ، آلمان و آمریکا با ایجاد و راه اندازی واحدهای ویژه پلیسی به سرکوب و نابودی این مخالفان پرداختند.

*جنبش القاعده : در سالهای اخیر ، حکومت عربستان با شرایط دشوار و بغرنجی در مقابله با تروریست های القاعده مواجه شده است . نیروهای القاعده که گفته می شود با برخورداری از فناوری و آموزش های پیشرفته سازمان سیا و حمایت عوامل دولت سعودی ، پاکستان و... پیچیده ترین دوره های آموزشی نامنظم را گذرانده اند و از آمادگی سطح بالا برای اجرای عملیات ویژه برخوردارند ، بلای خانمانسوز برای آمریکا و عربستان سعودی شده است.اخبار و گزارشات رسانه های خبری و مطبوعاتی از درگیری های خونین نیروهای پلیس ویژه عربستان با عوامل وابسته به القاعده در شهرهای مختلف آن کشور منتشر می شود و همین فرآیند چشم انداز توسعه و تقویت نیروهای ویژه این کشوررا سبب شده است.




مهمترین گروههای بنیادگرای مخالف دولت عربستان سعودی

هرایردکمجیان از اساتید دانشگاه نیویورک در کتاب « جنبش های اسلامی در جهان عرب » به طور تحقیقی و عالمانه به بررسی پدیده بنیادگرایی اسلامی پرداخته واطلاعات جامع و مفید از فعالیت جنبشهای بنیادگرا در خاورمیانه عربی ارائه داده است. براساس گزارش این مولف ، گروههای ذیل با مشخصات خاص به عنوان مخالفان بنیادگرا در عربستان سعودی فعالیت داشته اند :

1-الاخوان : نیروهای آن از طبقات پایین و متوسط بوده و با روحیه پیکارجویی در سطح بالا از رهبری فره مند ( جهیمان ابن سیف العتیبی) برخوردار بودند.اعضای این گروه دارای مذهب تسنن بودند و گفته می شد که با کشورهای مصر ، پاکستان ، یمن ، و کشورهای حوزه خلیج فارس پیوندهایی داشتند . مهم ترین عملیات این گروه تسخیر مسجد بزرگ کعبه در سال 1979 میلادی بود که با اعدام رهبر انان ، سایر هوادارن نیز دستگیر و یا به شدت سرکوب شدند.

2-منظمه الثوره الاسلامیه فی الجزیره العربیه (سازمان انقلاب اسلامی شبه جزیره عربستان ) : اعضای این گروه روحیه جنگجویی و مبارزه جویانه داشتند و از طبقات متوسط جامعه به حساب می آمدند. مذهب آنان تشیع بوده و رهبر آنان سعید صفار ، رهبری شورشهای استان های شرقی عربستان در سال 1979 میلادی عهده دار بود.طبق گزارش هرایر د کمجیان ، شورش شیعیان شرق عربستان سعودی در سال 1979 میلادی سرکوب شد.

3-جماعه المسجد : اعضای آن از طبقات متوسط و دارای روحیه پیکار جویی و از فرقه سنی بودند.نوع رهبری آن دسته جمعی بوده و بیشتر با وعظ و تبلیغات فعالیت می کردند و با کشورهای حوزه خلیج فارس ، به ویژه عمان پیوند خارجی داشتند.

4-جماعه الدعوه : از طبقه دانشجویان بوده و در مبارزه روحیه متعادل تری داشتند .پیرو مذهب تسنن بوده و رهبری غیرمتمرکز داشتند.گفته می شود با اخوان المسلمین مصر ارتباط داشته اند.




عملیات های ویژه واحدهای ویژه عربستان سعودی


دولت عربستان سعودی از دوره پیدایش خود ، با تکیه بر عناصر ماجراجو و آرمان خواه هوادار خود و اعضای گارد سلطنتی که اساس قبیله ای داشت ، در داخل قلمرو حاکمیت خود وشبه جزیره عربستان و عراق عملیاتهای مختلف انجام داده است که به تفصیل در متون تاریخی و سیاسی ثبت شده است.



در میان مجموعه عملیاتهای ویژه نیروهای پلیس و نظامیان این کشور چند مورد اهمیت خاصی داشته است که به اختصار به آنها اشاره می شود :

- جنگها نامنظم علیه امپراطوری عثمانی در دوره جنگ جهانی اول تا استقلال سیاسی که بیشتر با حمایت نیروهای ویژه انگلستان انجام می شد.

- قتل عام پناهندگان در مسجد بزرگ کعبه : در سال 1979 میلادی ، جهیمان ابن سیف العتیبی رهبر گروه الاخوان که حدود
18سال در گارد سلطنتی عربستان خدمت کرده و در سال 1947 میلادی به صف مخالفان دولت پیوسته بود ، با تعداد 300نفر ازپیروان و خانواده های انان مسجد بزرگ کعبه را تسخیر کرده و دروازه های حرم را بستند.دولت سعودی با به کارگیری نیروهای گارد ویژه و پشتیبانی و مشارکت نیروهای ویژه ضدشورش اردن وفرماندهان واحد ویژه ضدشورش فرانسه در صدد سرکوب و نابودی این مبارزان برآمد.مبارزان حدود دوهفته جنگیدند، اما با یورش نیروهای ضدشورش سرکوب شده و تعدادی از آنها به هلاکت رسیده و جهیمان العتیبی به همراه 62 نفر از یارانش دستگیر و اعدام شدند.

- سرکوب شیعیان : شیعیان شرق عربستان از دهه 1940 میلادی ، بارها قیام کرده و به وسیله قبایل متحد خاندان سعودی ها سرکوب شده بودند.در سال 1979 میلادی همزمان با ایام عزاداری امام حسین (ع) یک قیام وسیع توده ای در منطقه شرق این کشور ترتیب دادند.دولت سعودی واحدهای گارد ملی را به سرکوب آنها اعزام کرده و حدود دو ماه با نیروهای مقاومت در این منطقه جنگیدند.در این درگیریها شیعیان به شدت سرکوب شدند.

- فاجعه قتل عام حجاج در مکه مکرمه : در 10 مرداد 1366 شمسی ( اول اوت 1987 میلادی ) که حجاج بیت الحرام در مکه مکرمه مشغول راهپیمایی برائت از مشرکان بودند با حمله نیروهای پلیس ویژه عربستان و مشارکت حدود 300 نفر از اعضای واحد ویژه اردن ، تحت فرماندهی ژنرال های آمریکایی و فرماندهان واحد ویژه آلمان غربی مواجه شدند.گفته می شد که مبتکر و طراح عملیات این قتل عام « واگنر » ، فرمانده ویژه « G.S.G9» آلمان بوده است . در این فاجعه حدود 400 نفر از حجاج ایرانی و غیر ایرانی به شهادت رسیدند.




در پایان لازم به یاد آوری است که در تشکیل واحدهای ویژه عربستان سعودی ، نیروهای ویژه کشورهای اروپایی ، به ویژه واحد ضربت « GIGN» فرانسه و واحد ویژه ضد تروریستی « G.S.G9» آلمان در دهه 1980 میلادی نقش اساسی داشته اند و بعدها در آموزش و سازماندهی این نیروها سایر واحدهای ویژه کشورهای استعماری ، مانند : انگلستان و آمریکا نقش و مشارکت داشتند.