سنجد گیاهی درختی است از خانواده سنجدیان که در آب و هوای معتدل می روید.

میوه سنجد در درمان بیماریهای دهان و دندان، زخم معده و آرتروز نقش دارد. میوه سنجد از زمانهای گذشته در سبد غذایی ایرانیان جا داشته و در اعیاد سنتی به آن توجهی خاص مبذول شده است . امروزه از درخت سنجد و میوه آن در صنایع غذایی، بهداشتی، دارویی، عطرسازی و صنایع چوب استفاده می شود. نام علمی سنجد «Elaeagnusan gastifolial» است و رویشگاه این درخت بدلیل سازگاری آن با محیط‌های مختلف در اغلب نقاط کره زمین از جمله آمریکای شمالی، اروپای شرقی و غربی، آسیای مرکزی و شمالی و … است.



عصاره سنجد به درمان آرتروز و التهاب مفاصل کمک می کند. آرتروز نوعی بیماری التهابی مفصل است و در 70 درصد افراد بالای 60 سال مشاهده می شود. در این مطالعه 120 بیمار مبتلا به آرتروز زانو با درد متوسط تا شدید به مدت 7 هفته مورد بررسی قرار گرفتند و اثر عصاره سنجد و استامینوفن در تسکین درد این بیماران مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج نشان داد که برای کاهش و بهبود درد ناشی از آرتروز، عصاره گیاه سنجد موثرتر از داروی مسکن استامینوفن عمل می کند.



سنجد گیاهی درختی است از خانواده سنجدیان که در آب و هوای معتدل می روید. برگ های باریک و مخملی شکل و میوه هایی قهوه ای رنگ و خوراکی دارد که از هسته ی آن در تهیه برخی داروها استفاده می شود. این گیاه یکی از سین های تشکیل دهنده هفت سین است و در طب سنتی ایران جایگاه ویژه ای دارد. سنجد استخوان را محکم و دستگاه گوارش را تقویت می‌کند همچنین سرشار از فیبر است و گرسنگی را کاهش می‌دهد و خاصیت سیرکنندگی بالایی دارد.


سنجد یکی از بهترین منابع غذایی گیاهی محسوب می‌شود. سنجد منبع غنی از کلسیم است و برای افرادی که دچار پوکی استخوان هستند، بسیار مفید است و استخوان‌های افراد را محکم می‌کند. سنجد برای سلامتی دستگاه گوارش افراد بسیار مناسب است و افرادی که رژیم‌های لاغری دارند، می‌توانند سنجد را در برنامه غذایی خود قرار دهند. بهتر است سنجد را به عنوان میان وعده استفاده کرد، سنجد دارای ترکیباتی مانند فیتکمیکال‌ها است که آنتی‌اکسیدان خوبی است.

منبع:http://www.shahrekhabar.com/medical/1394368920315105