یکی از عوارض شیمیدرمانی افزایش احتمال بروز بیماریهای قلبی مانند ضعف عضلانی قلب یا کاردیومیوپاتی (Crdiomyopathy) و اختلالات ضربان قلب یا آریتمی (Arrhythmias) میباشد.
انواع خاصی از داروهای شیمیدرمانی میتوانند سبب افزایش احتمال بروز بیماریهای قلبی شوند. درمان با داروهای خاصی موسوم به مهارکنندههای آنژیوژنزیس میتواند سبب افزایش فشار خون در بیماران شوند.خوشبختانه بیماری قلبی ناشی از شیمیدرمانی نادر است و همة داروهای شیمیدرمانی توانایی آسیب قلبی را ندارند.
بعضی از داروهای ضد سرطان موسوم به آنتراسیکلینها (Anthracyclines) که با نامهای تجاری دوکسوروبسین (Doxorubicin) و دانوروبسین (Daunorubicin) شناخته میشود و یک داروی جدید به نام تراستوزومات با نام تجاری هرسپتین (Herceptin) به علت ایجاد ضعف عضله قلبی میتواند آسیب قلبی بهوجود آورد.
احتمال آسیب قلبی ناشی از آنتراسیکلینها (anthracyclines) وابسته به میزان دارویی است که برای بیمار تجویز شده است.
پزشک باید کل دارویی که بیمار دریافت میکند کنترل کند تا احتمال آسیب قلبی را در نظر داشته باشد این در حالی است که نارسایی قلبی ناشی از دریافت تراستوزوماب (trastuzumab) وابسته به میزان دریافت دارو نمیباشد.
برای جلوگیری از بروز عوارض قلبی بیمار باید اکوکاردیوگرافی از قلب را انجام دهد.
منبع
علاقه مندی ها (Bookmarks)