نجات آقای بنکس


1392/12/5
فیلم نجات آقای بنکس که بازگویی ماجراهای مربوط به ساخت فیلم مری پایینز در سالهای دهه ۱۹۶۰ میلادی است، صحنه هایی دارد که معمولا در یک فیلم محصول شرکت فیلمسازی دیسنی انتظار دیدن آن را نداریم.در یکی از این صحنه ها اما تامسون که نقش پی ال تراورس خالق مری پاپینز را بازی می کند، وارد اتاق هتل خود در هالیوود می شود که پر است از عروسک های قدو نیم قد شخصیت های کارتونی فیلم های دیسنی.او یک عروسک بزرگ میکی موس را برداشته و با حالت تنبیه آن را رو به دیوار در گوشه ای از اطاق می گذارد و خطاب به آن می گوید:" تا زمانی که هنر لطافت و نرمش را یاد نگیری همین جا خواهی ماند."در صحنه دیگری می بینیم که خود شخصیت والت دیسنی که تام هنکس نقش او را بازی می کند، با عجله سیگاری را خاموش می کند و برای خودش مشروب می ریزد. حتی در یکی از جملاتش کلمه " لعنت" را به کار می برد.جان لی هنکوک کارگردان فیلم نجات آقای بنکس می گوید:" من نگران بودم که نکند مدیران شرکت فیلمسازی والت دیسنی به نشان دادن چنین صحنه هایی اعتراض کنند و بگویند نه مشروب، نه سیگار و نه کلمات ناسزا. چون می خواهیم که چهره والت دیسنی خیلی بهتر از یک انسان، مثل یک خدا ترسیم شود. ولی در نهایت از تمام اجزای این فیلم حمایت کردند و متوجه شدند که اگر والت دیسنی را مثل یک انسان واقعی نشان دهیم شخصیت جالبتری خواهد بود."در عالم واقعیت والت دیسنی یک سیگاری قهار بود اما یکی از سیاست های این شرکت نشان ندادن صحنه روشن کردن و کشیدن سیگار است. به همین خاطر نشان دادن یک سیگار خاموش شده حداکثر چیزی است که طبق سیاست های شرکت والت دیسنی می توان در فیلم نشان داد.اما واکنش مدیران شرکت والت دیسنی به سایر صحنه های فیلم، که به شکل شوخی و طنز از این موسسه قدیمی فیلمسازی انتقاد می کند، چه بود؟جان لی هنکوک می گوید: " آقایون در شرکت دیسنی به این صحنه ها می خندیدند. به نوعی به خودشان می خندیدند. به نظرشان خنده دار بود و به هیچکدام از شوخی های موجود در فیلم اعتراضی نکردند. به عنوان مثال شخصیت پی ال تراورس در یکی از صحنه های فیلم می گوید من هیچ علاقه ندارم که به دیسنی لند بروم، چون یک ماشین پولسازی است. من فکر می کردم که مدیران دیسنی این لطیفه را حذف کنند ولی این کار را نکردند و در فیلم باقی ماند."فیلم نجات آقای بنکس بازگویی ماجراهای واقعی مربوط به جدال پی ال تراورس و والت دیسنی بر سر حقوق معنوی فیلم مری پاپینز است.اما تامسون که نقش خانم تراورس را بازی می کند می گوید ایفای نقش این داستان نویس مردم آزار یکی از دشوارترین موارد بازیگری او بوده و معتقد است که شخصیت این نویسنده تضاد های شدیدی داشته است.شرکت فیلمسازی والت دیسنی ۲۰ سال به دنبال آن بود که حقوق معنوی این کتاب را به دست بیاورد و بالاخره در سال ۱۹۶۱ پی ال تراورس نویسنده مری پاپینز از لندن به هالیوود می رود تا در یک ملاقات رو در رو این موضوع را حل و فصل کند.این فیلم در صحنه هایی به دوران کودک خانم تراورس در سال ۱۹۰۶ در استرالیا باز می گردد و نشان می دهد که چگونه رابطه این دختر کم سن و سال با پدرش، که نقش وی را کالین فارل بازی می کند، نه تنها روی شیوه نویسندگی وی بلکه حتی روی شخصیت های داستان مری پاپینز تاثیر گذاشته است.این فیلم که فیلمنامه آن اثر کلی مارسل نویسنده بریتانیایی است اولین فیلم سینمایی است که بخشی از زندگی والت دیسنی را به تصویر می کشد.جان لی هنکوک می گوید:" اگر تام هنکس با ایفای این نقش موافقت نمی کرد واقعا نمی دانم که چه کار می توانستیم بکنیم. در عین حال باید یادآوری کنم که این فیلم داستان زندگی والت دیسنی نیست. در حقیقت تمام ماجرا مربوط به زندگی پی ال تراورس است ولی در عین حال دو هفته از زندگی والت دیسنی در سال ۱۹۶۱ را نیز نشان می دهد."پی ال تراورس قبل از امضای قراردادی که تمام حقوق معنوی کتابش را به شرکت والت دیسنی واگذار می کرد، شرط گذاشت که روی فیلمنامه مری پاپینز و موسیقی و ترانه های آن که توسط ریچارد و رابرت شرمن ساخته شد، کنترل کامل داشته باشد.خانم تراورس که در سال ۱۹۹۶ درگذشت به حدی از فیلم سینمایی مری پاپینز که چندین جایزه اسکار گرفت، بدش می آمد که پس از آن حاضر نشد به هیچ وجه اجازه دهد از سایر کتابهای این مجموعه فیلمی تهیه شود.از جان لی هنکوک پرسیدیم که فیلم مری پاپینز که شیوه ساخت آن ترکیب کردن بازیگران و صحنه های واقعی با انیمیشن بود، روی دوران کودکی وی چه تاثیری داشته است؟"من این فیلم را چندین بار دیده ام و بخشی از دوران کودکی من بود. ولی از آن فیلمهایی نبود که هر سال آن را تماشا کنم و یا برایم خیلی عزیز باشد. همیشه به این فیلم به عنوان یک گام مهم در تکنیک فیلمسازی نگاه کرده ام و البته ترانه های آن بسیار عالی و واقعا گیرا هستند."هر چند پی ال تراورس حقوق معنوی کتاب را به شرکت والت دیسنی واگذار کرد ولی تهیه و اکران فیلم تا سال ۱۹۶۴ طول کشید. در جوایز اسکار آن سال در سیزه بخش نامزد شد و در نهایت پنج جایزه اسکار دریافت کرد: بهترین بازیگر زن نقش اصلی برای جولی اندروز و همینطور بهترین جلوه های ویژه ، بهترین تدوین ، بهترین موسیقی متن اوریجینال و بهترین ترانه.هر چند در دو سال گذشته جایزه اسکار برای بهترین فیلم به آرتیست و آرگو رسید، که موضوع هر دو آنها نیز سینما و ساختن یک فیلم دیگر بود، ولی فیلم نجات آقای بنکس امسال اقبال کاملا متفاوتی داشت و برای هیچیک از رشته های مهم اسکار نامزد نشد.