چکیده
هدف اصلی این پژوهش بررسی و مقایسه آراء تربیتی پیاژه و لیپمن با تاکید بر برنامه آموزش فلسفه برای کودکان میباشد. در اواخر دهه 1960 در آمریکا، پرفسور متیو لیپمن، استاد دانشگاه مونتکلیر، برنامهای با عنوان فلسفه برای کودکان طراحی و ارائه کرد که بر اساس آن، بهترین زمان برای شکل گیری مهارتهای تفکر در کودکی و از طریق روشهای تأمل محور است.
این دیدگاه با تاکید بر این فرض که چنانچه ذهن کودک را درگیر مباحث فلسفی کنیم، میتوانیم نحوه تفکر او را رشد دهیم در مقابل دیدگاه پیاژه قرار گرفت. پیش فرض اساسی پیاژه این است که استدلال و تعقل کودکان به صورت طبیعی و به موازات بزرگتر شدن آنها پرورش خواهد یافت.
لذا، تلاش جهت سرعت بخشیدن به این فرایند اتلاف وقت خواهد بود و افراد پس از رسیدن به دوره عملیات صوری حدود 12 سالگی میتوانند به مسائل انتزاعی بیندیشند. به طورکلی، هر دیدگاه بر ضرورت و محوریت آموزش تفکر و تناسب آموزشها و برنامهها با تواناییهای کودک تاکید دارند، اما در خصوص زمان آغاز این آموزشها بین این دو رویکرد اختلاف نظر وجود دارد. بنابراین، هر دو در تلاش¬اند تا برنامهها و آموزشهایی متناسب با تواناییهای ذهنی و فکری کودکان طراحی و ارائه کنند.
تمام متن:
دانلود فایل PDF
علاقه مندی ها (Bookmarks)