مثانه نوروژنیک(Neurogenic bladder)
الف. تعریف :
برای ذخیره ادرار در مثانه و تخلیه آن در زمان مناسب٬ هماهنگی و طبیعی بودن کا رعضله مثانه و ماهیچه ها و اسفنکترهای پیشابراه ضروری است . لازمه این کار سالم بودن عصب گیری مثانه و هماهنگی عضلات آن است . اعصاب٬ پیغام ها را از مثانه به مغز می برند و از مغز به ماهیچه های مثانه بر می گردانند که آیا ادرار را نگه دارد یا نه ؟ در مثانه نوروژنیک هماهنگی عملی بین مثانه و اسفنکتر خروجی پیشابراه به دلیل نقایص عصبی و جود ندارد و منجر به فلج شدن مثانه می شود .
ب. علل :
این بیماری معمولا ثانویه به یک نقص مادرزادی به وجود می آید که عبارتند از :
1 . شایع ترین علت آن نقص مادرزادی بنام میلو مننگوسل می باشد.
2 . ناهنجاری های ستون فقرات کمری خاجی که در کودکان گاه به تنهایی و گاه همراه با سایر ناهنجاری ها٬ مثل مشکلات مقعد دیده می شود .
3 . آسیب به طناب نخاعی
4 . تومور سیستم اعصاب مرکزی
5 . نقص ساختمانی عضله مثانه
ج. علائم :
این بیماری خود را به صورت بی اختیاری ادرار٬ احتباس ادرار و عفونت ادراری و عدم تکامل سیستم طبیعی ادرار کردن در زمان کودکی نشان میدهد . یعنی کودک بعد از گرفته شدن از پوشک نمی تواند به صورت طبیعی و متناوب ادرار کرده و مثانه خود را خالی کند .
در این موارد کودک خود را نگه داشته و ادرار خود را حبس می کند و منجر به بروز عفونت ادراری می گردد. و کلیه ها نیز به دلیل پس زدن ادرار سرریز شده از مثانه به آنها ،دچار آسیب می شوند .
د. عوارض :
مهمترین عوارض مثانه نروژنیک عبارتند از :
1 . آسیب کلیوی به دلیل بالا بودن فشار داخل مثانه و وجود مانع بر سر راه تخلیه ادرار
2 . برگشت ادرار از مثانه به حالب
3 . عفونت های ادراری
در بعضی موارد بیماری ، اصلا ادرار در مثانه جمع نمی شود و پس از خروج از حالب به بیرون می ریزد زیرا هیچ مقاومتی سر راه آن وجود ندارد. این بیماران مادام العمر مشکل دارند و باید به طریقه مناسبی بسته به شدت علائم درمان شوند .
ه. درمان :
در مان وابسته به علائم متفاوت است . در واقع سیستم عصبی معیوب مثانه را نمی توان تغییر داد یا اصلاح کرد . بلکه عوارض این بیماری مثل بی اختیاری ادرار و عفونت ادراری ، باید بسته به شدتش، درمان مناسب شود ٬ تا کلیه ها آسیب نبینند . در این مسیر ممکن است نیاز به انجام عمل جراحی نیز پیش آید .
ه. عوارض دیررس :
تغییرات ستون فقرات وتغییر شکل آن در بعضی موارد دیده میشود.لذا بایددرابتدای بیماری سپس در دو سالگی وبعدا پس از سن دبستان ستون فقرات مورد معاینه قرار گیرد.
منبع
علاقه مندی ها (Bookmarks)