خوراک، بجای سکه و پول، پیشکش و عیدی ایرانیان باستان

تنها 50 سال است که ایرانیان در نوروز پول و سکه به یکدیگر عیدی می دهند. در حالی که عیدی و پیشکش ایرانیان باستان در روزهای نوروز، فرآورده های کشاورزی و خوراکی بود.
به گزارش همشهری آنلاین، هرچند آیین پیشکش سکه و پول نقدی در نوروز پیشینه ای کمتر از نیم سده دارد، اما نخستین شهریاری ایرانی که در روز نوروز سکه ی زرین ضرب کرد و به برگزیدگان و پیرامونیانش پیشکش داد، داریوش دوم هخامنشی بود. او در سال 416 پیش از میلاد، دستور ضرب سکه ای زرین را داد که در یک سوی آن شکل سربازی دیده می شد که سرگرم تیراندازی با کمان بود. پس از آن، در زمان هرمز دوم- شاهنشاه ساسانی- در جشن نوروز سال 304 میلادی، به بازدیدکنندگان نوروزی دربار ایران سکه پیشکش شد.
آیین پیشکش سکه در نوروز، هرگز در هیچ دوره ای در نزد مردم ایران دیده نشده است. آن ها در روز نوروز به نزدیکان و مهمانان نوروزی خود گندم بوداده (به نشانه ی روزی و فراوانی و خجستگی)، سیب (به نشانه ی فزونی و فراوانی)، تخم مرغ (به نشانه ی پیوستگی نژاد آدمی) و سمنو (نماد افزونی خوراک) پیشکش می کردند. حتا در دوره هایی نیز به یکدیگر شکر می بخشیدند و برای نزدیکان و دوستان و خانواده ی خود آرزوی شادکامی همیشگی و سالی شیرین(همانند شکر) می کردند.
در کتاب های تاریخی چنین آمده است که پیش از سالگشت(:تحویل سال)، بزرگ خانواده پیشکش های نوروزی خود را بر روی سفره ی هفت سین می گذاشت و آن گاه که سال دگرگون می شد، عیدی کودکان و بزرگان خانواده را از همین سفره ی هفت سین داده می شد.
آیین عیدی دادن و عیدی گرفتن ریشه در فرهنگ ایران باستان دارد و در هیچ دوره ای از تاریخ ایران فراموش نشده است. اما اکنون پول و سکه جای پیشکش های خوراکی را گرفته است.