قلعه و کلات و پروند

قلعه و کلات و پروند قلعه در زبان ایران به گونه های بسیاری آمده است، که از همه بیشتر کلات (kalaat) و کلامی باشد، مانند: شهرها و روستا های زیر، که به دلیل فزونی آنها از یاد استان شان می گذرم: کلا مانند، امیرکلا، دیوکلا، کلاچای، کلاتک، کلات مالک، کلات مسجد، کلاتو. کلاته مانند: کلاته، کلاته ابریشم، کلاته اسد، کلاته اومار، کلاته چنار، کلاته خان، کلاته ری، کلاته رودبار، کلاته کبود، کلاته گاوج، کلاته نو، کلاته شور، کلاته خوش، کلاته رشم، کلاته سنجر، کلاته سهراب و.... واژه دیگر آوهان (aavahan) است، که ممکن است روستا های آوه در استان قزوین و استان مرکزی و شهرستان آوج در مسیر تاکستان به همدان دارای همین ریشه باشند. دیگر واژهور (var) است: ورپشت در استان اصفهان، ورجان در جنوب شهرستان قم، ورجوی در آذربایجان شرقی، ورچند در استان مرکزی، ورچه در استان مرکزی، ورده در استان مرکزی، ورزن در استان تهران، ورزنه در استان اصفهان، ورسک در استان مازندران، ورکان در استان اصفهان، و.... واژه های پروند (parvand)، پروار (parvar)، کریت (karita)، نیز به معنای قلعه می باشند: پروند در استان خراسان رضوی، پرور در استان سمنان، کریت در استان های یزد و خوزستان.