موشک روسی سایوز 2

[M@hdi42]

موشک روسی سایوز 2

​* بسم الله الرحمن الرحیم *

"سایوز - 2" ساخت یکی از بخش های "GRAU" با نام "14A14" می باشد و نسخه ی جدیدی از موشک روسی سایوز است . در شکل اولیه ، یک موشک حامل سه مرحله ای برای قرار دادن محموله های فضایی در مدار زمین پایین(بین 320 تا 800 کیلومتری) است. در مقایسه با نسخه های قبلی موشک سایوز ،بوستر مرحله اول و دو مرحله اصلی دیگر این موشک و همچنین سیستم بهبود یافته ی تزریق سوخت از ویژگی های جدید موتورهای آپریت شده ی آن به حساب می آیند . سیستم کنترل پرواز دیجیتال و اندازه گیری از دور، این اجازه را به موشک برای پرتاب از یک سکوی ثابت می دهد . در حالی که در نسخه های قبلی موشک سایوز هنگام پرواز انجام نشده بود .

"سایوز - 2" به طور کلی برای مدارهای بالا طراحی شده است که برای بردن محموله های سنگین به مدار بالاتر ، مانند مدار مولنیا و مدار هم گردش زمین یا به اصطلاح زمین آهنگ (در فاصله ی 35000 کیلومتری از سطح زمین) را فراهم می کند . نوع جدید این موشک به سیستم مستقل کنترل پرواز و تله متری مرحله بالا مجهز شده است. شرکت صنایع دفاعی و فضایی "Lavochkin" در طراحی قسمتهایی از آن دست داشته است . نوع تحقیقاتی و عملیاتی موشک"سایوز - 2" در حال حاضر از پایگاه های فضایی بایکونور قزاقستان و پلستسک روسیه و نوع تجاری آن از مرکز فضایی گویان فرانسه در سواحل آمریکای جنوبی به مدارهای مختلفی ارسال می شود . موشک "سایوز - 2" همچنین قادر به حمل محموله هایی به وزن 2.8 تا 3.5 تن به مدار "GTO" و حتی بالاتر می باشد . موشک "سایوز - 2" به جای موشک مولنیا ام وارد این عرصه شده و جایگزین موشکهای "سایوز -U" و "سایوز - FG" که در حال حاضر عملیاتی می باشند شده است که انتظار می رود از سال 2014 به بعد کم کم با نوع دیگری جایگزین شود .

انواع

خانواده ی موشکهای "سایوز-2" شامل نوع" 2.1A"، "2.1b" و "2.1v" می باشد که دو نوع اول دارای تغییراتی در پرتاب نسبت به موشک "سایوز-U" می باشد. نسخه ی بعدی آن البته بدون بوستر طراحی و ساخته شده است. در این نسخه ها و در هنگام راه اندازی و پرتاب ؛ موشک "سایوز-2" بخوبی با "نوع ST" جفت می شود که این نسخه به نام "سایوز-ST" یا "سایوز-STK" معروف شده است .

سایوز 2.1A

نسخه ی" 2.1A" شامل تبدیل از آنالوگ به سیستم کنترل پرواز دیجیتال و موتورهای آپریت شده در بخش تقویت کننده ی مرحله اول با سیستم های تزریق سوخت بهبود یافته می باشد . سیستم کنترل پرواز دیجیتال و اندازه گیری از دور جدید به موشک اجازه می دهد برای پرتاب از سکوی زاویه دار و ثابت بتواند راه اندازی شود . یک سیستم کنترل دیجیتال؛ نوع جدید این موشک را قادر می سازد ماهواره های تجاری بزرگ با فضای گسترده تر و طولانی تر که به خوبی با هم جفت شده است را بدون کوچکترین مشکلی پرتاب کند . این سیستم جدید بی ثباتی آیرودینامیکی بیش از حد نسخه ی قدیمی و آنالوگ این موشک را به راحتی کنترل و اداره می کند .در این موشک ها همچنان به استفاده از موتور"0110 RD-" پرداخته می شود . نسخه "2.1a/ST" این موشک که گاهی اوقات "سایوز ST-A" هم نامیده می شود برای اولین بار، از گویان و در تاریخ 17 دسامبر سال 2011 با موفقیت یک ماهواره ی مخابراتی را در مدار زمین قرار داد .

سایوز 2.1b

نسخه ی "2.1b" یک موتور به روز رسانی شده ی جدید با نام "RD-0124" و با عملکرد بهبود یافته در مرحله دوم می باشد . نسخه ی "2.1b/ST" که گاهی اوقات "سایوز ST-B "نامیده می شود برای اولین بار از گینه و در تاریخ 21 اکتبر 2011 برای ارسال دو ماهواره ی "گالیله IOV" با موفقیت پرتاب شد .

سایوز 2.1v

کار ساخت اولین طرح نسخه ی "2.1v" در سال 2009 به پایان رسید. از آن پس نسخه لایت "سایوز-2" بدون بوستر جانبی در نسخه های (بلوک B، V، G و D) ساخته می شود . این نسخه از موتور های قوی تر "NK-33-1" بهره می برد و در نهایت و احتمالا با موتور "RD-193" جایگزین شده است. موشک جدید قادر به حمل محموله ی 2.8 تنی به مدار زمین پایین خواهد بود.

پرواز آزمایشی زیر مداری

در 8 نوامبر سال 2004، در ساعت 21:30 به وقت مسکو، اولین موشک "سایوز-2" حامل محموله در پیکربندی و قالب "سایوز-2.1A" از پایگاه فضایی پلستسک در روسیه راه اندازی شد. موشک با رسیدن به مسیر زیر مداری در مرحله ی سوم در هنگام بازگشت به زمین کپسول "boilerplate" را وارد اقیانوس آرام کرد .

پرتاب های تجاری

"MetOp-A" اولین تلاش برای پرتاب تجاری ماهواره ی مخابراتی و تلویزیونی، با نام "MetOp-A" توسط موشک سایوز در 17 جولای 2006 انجام شد . دو ساعت قبل از پرتاب سیستم هدایت موشک بطور اتوماتیک پاک شد، کامپیوتر معیوب و شکسته باعث این اشکال شده بود . تلاش بعدی برای پرتاب تا تاریخ 18 ژوئیه به تعویق افتاد اما باز با تاخیر ناگهانی ؛در نهایت این پرتاب در تاریخ 19 اکتبر انجام شد.

مشخصات و عملکرد ها

نوع :موشک حامل محموله های فضایی / مداری

طراح : "TsSKB پروگرس"

سازنده : روسیه

ارتفاع: 46.1 متر

قطر : 2.95 متر

حجم : 305.000 کیلوگرم شامل

تعداد مراحل جداشونده : 2 تایی یا 3 تایی

ظرفیت: حمل بار مفید

به مدار LEO در حدود 7،800 کیلوگرم

به مدار SSO در حدود 4500 کیلوگرم

به مدار GTO در حدود 3250 کیلوگرم

سایت های راه اندازی:

LC- 6/31 بایکونور

LC- 43 پلستسک

مرکز فضایی گویان ELS

مجموع پرتاب ها :

28 بار (شامل 14 بار درنسخه ی 2.1A و 14 بار در نسخه ی 2.1b )

26 بار (شامل 13 بار در نسخه ی 2.1b و 13 بار در نسخه ی 2.1A )

شکست 1 بار در نسخه ی 2.1b

شکست نسبی 1 بار در نسخه ی 2.1A

نخستین پرتاب : نسخه ی 2.1A در تاریخ 8 نوامبر 2004

نسخه ی 2.1b در 27 دسامبر 2006

موتورهای حرکتی

موتور: RD- 117

قدرت رانش: 1،021.097 کیلو نیوتن

زمان اشتعال : 120 ثانیه

نوع سوخت : LOX/RP-1

مرحله اول

موتور: RD- 118

قدرت رانش: 999.601 کیلو نیوتن

زمان اشتعال : 286 ثانیه

نوع سوخت : LOX/RP-1

مرحله دوم

موتور: RD- 0124

قدرت رانش: 294 کیلو نیوتن

زمان اشتعال : 300 ثانیه

نوع سوخت :LOX/RP-1

مرحله سوم (اختیاری)

موتور: 1 S5.92

قدرت رانش: 19.6 کیلو نیوتن

زمان اشتعال : 877 ثانیه

نوع سوخت :N2O4/UDMH


مجتبی کیا / ارتشی دات کام