بکش و خوشگلم کن!
در منطقه ی خاورمیانه ، ایرانیها دومین مصرفكننده ی لوازم آرایش هستند و متأسفانه به زودی مقام اول این حوزه را كسب خواهند كرد.
دختربچه كه بودیم، گیلاسی دور لاله گوشهایمان میانداختیم، گلبرگی روی ناخنهایمان میچسباندیم، با شاتوت لبهایمان را قرمز میكردیم، كفشهای پاشنهبلند مادرمان را میپوشیدیم و زیبا میشدیم.
امروز بهترین لوازم آرایش خارجی را استفاده میكنیم، آخرین ژورنالهای مد را ورق میزنیم، لباس ماركدار میپوشیم، هر روز وزنمان را اندازه میگیریم، مرتب به آرایشگاه میرویم و.... ولی زیبا نمیشویم.
ما خود را با الگوهای رسانهای مقایسه میكنیم و كم میآوریم. به فكر چاره میافتیم و جراحی میكنیم. بزرگتر، كوچكتر، چاقتر و لاغرتر میشویم، اما زیبا نمیشویم.
بلندتر، كوتاهتر، تنگتر، گشادتر، تیرهتر، روشنتر و... میپوشیم اما زیبا نمیشویم. چرا؟علت این امر را كارشناسان در تصویرسازی و الگوسازی رسانهها میدانند. الگوسازیای كه اگر چه به ظاهر در پی ترویج بهداشت و سلامتی است، اما در حقیقت برای اهداف تجاری و سودآوری صاحبان صنایع زیبایی طرحریزی شده است. صنعتی كه حوزههایی چون جراحیهای زیبایی، خالكوبی و لیزر، لوازم آرایش و پوشاك را در بر میگیرد. حضور گسترده ی زنان در این تصویرسازی موجب شده است تصور شود زنان مخاطب هدف الگوسازی رسانهها هستند.
زنان بیشتر از مردان
عاطفه كریمان دختر 25 سالهای است كه فكر میكند زنان بیشتر از مردان به زیبایی خود میپردازند. او علت را انتظارات فرهنگی متفاوت از دختران و پسران میداند و میگوید: « همه از دختران انتظار دارند زیبا باشند در حالیكه چنین انتظاری از پسران وجود ندارد». مرضیه محسنی نیز به اثرات تبلیغات اشاره میكند و میگوید: «تصویری كه از زنان در رسانهها به خصوص در برنامههای ماهوارهای و فیلمهای آمریكایی نشان داده میشود، باعث شده است همه از زنان انتظار داشته باشند شبیه آنها باشند. در واقع باریكاندامی دختران، مد شده است و تعاریف خاصی برای معنای زیبایی به وجود آمده است.
الهه خوشنویس- روانشناس- نیز در این باره توضیحات مفصلی دارد، او میگوید: «واقعیت جسم تحت تاثیر محیط خارجی و ژنتیك است و جسم ایدهآل تحت تاثیر هنجارهای فردی، اجتماعی و فرهنگی قراردارد. تفاوت این دو است كه موجب تمایل به آرایش، جراحی و تلاش برای لاغری یا چاقی و... میشود. هر قدر كه این تفاوت بیشتر باشد موجب پایین آمدن اعتماد به نفس شخص و افزایش نیاز او به تغییر ظاهر خود میشود. حتی در مواردی ممكن است فرد دچار اضطراب دائمی و تنفر از بدن خود شود».
نكته ی دیگری كه این روانشناس به آن اشاره میكند ، محدود نبودن صنعت زیبایی به زنان است. او میگوید اگرچه در ابتدا صاحبان این صنعت روی جلب زنان متمركز شده بودند ، اما آنها برای تداوم حیات خود نمیتوانستند از مردان به عنوان نیمی از جامعه غفلت كنند. به همین خاطر امروزه دیگر مشتریان این بازار محدودیت جنسی و سنی ندارند و صاحبان صنایع برای پوشش همه اقشار تلاش میكنند.
همچنین مدلها دیگر تنها غربی نیستند. اكنون پوست برنزه، موهای تیره با بافت آفریقایی، خالكوبیهای هندی و زیورآلات سرخپوستی نیز مشتریان خاص خود را دارند. با وجود آنكه هنوز برتری با مدلهای غربی است ، اما صاحبان صنایع زیبایی دریافتهاند كه برای تضمین رونق تجارت خود نیازمند ارائه ی مدلهای متنوع هستند و تبلیغات روی این مدلها چنان قدرتمندانه پیش میرود كه روز به روز به مشتریان آرایشگاهها، فروشگاهها و مراكز جراحی افزوده میشود.
جراحی؛ پرهزینهترین راه زیبایی
جراحیهای زیبایی را میتوانیم به دو دسته ی اصلی تقسیم كنیم؛ جراحیهای زیبایی كه در ناحیه گردن و صورت انجام میشود از جمله بینی، پلكها، كشیدن پوست صورت و گردن و جراحیهایی كه به منظور تنظیم حدود بدن روی تنه و اندامها انجام میشوند. آرایش، خالكوبی و لیزر:
بكش و خوشگلم كن!
شاید تصور شود كه با این شرایط باید بازار تولید لوازم آرایش در ایران پر رونق باشد اما در حقیقت چنین نیست و لوازم آرایش وارداتی با وجود هشدارهای مسوولان وزارت بهداشت، همچنان مشتریان پر و پا قرص بیشتری نسبت به تولیدات داخلی دارند. صنعت زیبایی در ایران با وجود داشتن بازار مصرف، هنوز نتوانسته است جایگاه مطلوبی بیابد.
از سوی دیگر در كنار لوازم آرایش این روزها تاتو و خالكوبی در آرایشگاههای زنانه متداول شده و مشتریان مخصوص خود را یافته است اما مریم پاداش، متخصص پوست و زیبایی، گسترش گرایش افراد به تاتو و خالكوبی را غیرضروری و گاهی خطرناك میداند و میگوید: توصیه میشود افراد به هیچ عنوان از این شیوه ی مداخله در چهره استفاده نكنند. تاتو و خالكوبی هم برای مردان و هم برای زنان با خطرات گوناگونی مانند احتمال ابتلاء به بیماریهایی مانند ایدز، انواع هپاتیت، سفلیس و عوارضی از جمله اگزما، ایجاد گوشت یا بافت اضافه در موضع یا تورم همراه است.
در حال حاضر درمان با لیزر تنها راه علمی، بهداشتی برای كسانی است كه از خالكوبیهای خود پشیمان شدهاند كه این كار نیز كاملاً بیخطر نیست.
ایرانی، ایرانی بپوش
به عقیده ی جامعهشناسان لباس در فرآیند هویتیابی انسانها اهمیت فوقالعادهای دارد. در جامعه ی ما، شاید همین اهمیت موجب تكاپوی مسوولان كشور برای ساماندهی لباس و پوشش مردم و به خصوص خانمها شده است.
عماد افروغ علت شكلگیری طرح ساماندهی لباس و مد را ، عرضه نشدن لباس متناسب با نمادهای ایرانی و بر اساس طراحی ایرانی میداند و میگوید: «در بازار لباس ایران رقابتی وجود ندارد. در صورتی كه ما باید نمایشگاه بینالمللی مد و سالنی برای مدهای فصلی داشته باشیم ، تا از موضع مدهای حوزههای تمدنی كشورهای اسلامی و شرقی و كشور خودمان دفاع كنیم و آنها را به نمایش بگذاریم.
http://www.tebyan.net/newindex.aspx?pid=56832
علاقه مندی ها (Bookmarks)