بسم الله الرحمن الرحیم
ارتش آمریکا برای نظارت بر فعالیتهای مخالفان مسلح در افغانستان، از تجهیزات جدید جاسوسی که با اشکال مختلف از جمله سوسک طراحی شدهاند، استفاده میکند. این تجهیزات کوچک میتوانند هرگونه تحرک مخالفان مسلح را ضبط کنند و به مرکز فرماندهی گزارش دهند.
تلویزیون “طلوعنیوز” افغانستان، به نقل از مقامات ارتش آمریکا گزارش داد: این قطعات، بسیار ریز هستند و در محلی که جاسازی شوند، قابل تشخیص نیستند.
این ابزار جاسوسی همچنین به شکل سنگ نیز ساخته شده اند.
پیش از این، مقامات ارتش آمریکا از استفاده پهپادهایی با وزن حدود 3 کیلو نیز در افغانستان خبر داده بودند.
Gepard،توپ ضد هوایی زرهی آلمانی
تانک پدافند هوایی گپارد ساخته شده در کارخانه های کراوس–مافی وگمن KMW در مونیخ آلمان میباشد که در نیروهای مسلح کشورهای بلژیک،هلند و آلمان عملیاتی شده است.43 دستگاه توپ پدافند هوایی خودکششی گپارد مازاد بر نیاز ارتش آلمان،از سوی این کشور به نیروهای مسلح رومانی اهدا شد.اولین دستگاه از این هدیه گران قدر در نوامبر 2004 تحویل شد .
این خودرو با سامانه مهار آتش،سنسورهای کشف و ردیابی هدف در هر شرایط آب و هوایی و توپهای خودکار پر قدرت،یکپارچه شده است. نقش این خودرو در میان نیروی های ناتو شامل حفاظت از تاسیسات کلیدی،واحدهای رزمی و نیروهای در حین حرکت و یا مستقر در میدان نبرد میباشد.
گپارد بر پایه ی اتاقک تانکهای مشهور لئوپارد1،همراه با یک برجک دو نفره که به و سیله نیروی الکتریسیته عمل میکند و تازه طراحی شده ی کاملاً چرخان که بر روی آن سوار شده و یک جفت توپ خودکار 35mm اورلیکن KDA و دو آنتن رادار که بر روی آن نصب شده است.رادار کشف هدف در عقب برجک و رادار ردیاب بر روی پیشانی برجک و بین دو توپ نصب شده است.طول لوله های توپ 3.15 متر است و در صورت استفاده از مهمات FAPDS سرعت خروج گلوله از دهانه توپ به 1440 متر بر ثانیه میرسد و حداکثر برد موثر توپها نیز 5500 متر میباشد.توپهای خودکار KDA قادرند دو نوع متفاوت از مهمات را مورد استفاده قرار دهند،به طور معمول گلوله ها به صورت تلفیقی از 320 تیر ضد هوایی و 20 تیر ضد اهداف زمینی برای هر توپ هستند.در مجموع نرخ آتش توهای اورلیکن 1100 گلوله در دقیقه است .
نیروی لازم برای به حرکت در آوردن برجک الکتریکی گپارد به وسیله ی یک جنراتور 40 کیلوواتی تامین میشود که خود جنراتور نیز از یک موتور 4 سیلندر 3.8 لیتری مرسدس بنز نیرو میگیرد.
گپارد مجهز به 8 پرتاب کننده نارنجک دود زا که در دو طرف برجک نصب شده اند نیز میباشد.KMW در حال گسترش یک سیستم موشکی بر پایه موشکهای سطح به هوای استینگر برای گپارد است.یک جفت از این پرتاب کننده های استینگر در دو طرف هر یک از توپهای 35 میلیمتری نصب خواهد شد.
گونه ها
به طور کلی دو نمونه متفاوت از گپارد در حال خدمت هستند،گونه استاندارد که برپایه تنظیمات آلمانی هستند و گونه متفاوت هلندی.
آلمانی
• رادرا جستجو گر:باند S و 15 کیلومتر برد
• رادار ردیاب:باند Ku و 15 کیلومتر برد
• مسافت سنج لیزری
هلندی
• رادار جستجو گر:باند X و 15 کیلومتر برد
• رادار ردیاب:باند X/Ka و 13 کیلومتر برد
برنامه های به روز رسانی گپارد شامل یکپارچه کردن امکانات سیستم C3 که در آن برد رزمی گسترش و مسافت درگیری با اهداف به طور چشمگیری افزایش یافته،ضمن اینکه زمان واکنش کوتاه تر و احتمال بر اصابت گلوله و نابودی هدف نیز بهتر شده است.تاکید اصلی در برنامه های به روز رسانی گپارد مواردی همچون نصب سیستم های جدید کنترل آتش،فرماندهی و کنترل مدیریت،وسیله اندازه گیری سرعت گلوله هنگام خروج از دهانه توپ و نهایتاً به دست آوردن گواهی لازم برای استفاده از مهمات ویژه سوراخ کننده زره مجهز به خرج موشکی جدا شونده موسوم به FAPDS میباشد .
شبکه فرماندهی،کنترل و ارتباطات در گپاردهای هلندی شامل سیستم کنترل جدید TICCS همراه با بی سیم FM9000 ساخت شرکت تیلز (سیگنال پیشین) هلند است.سیستم C3 برای گپارد های آلمانی HflaAFüSys است که شامل دستگاه بی سیم مدرن SEM93 ساخت کمپانی معروف SEL/Alcatel میباشد.
گپارد از کامپیوتر کنترل آتش دیجیتال،محصول EADS بهره میبرد.این کامپیوتر دیجیتالی مینیاتوری از پردازنده 32 بیتی موتورولا 68020، کامپیوتر های تک صفحه مداری همراه با کمک پردازنده های محاسباتی و فرماندهی،کنترل و ارتباطات( C3) استفاده میکند .
گپارد مجهز به رادار های جستجو گر و ردیاب مستقل از هم مجهز شده است،رادار جستجو گر(در باند S برای خودروهای آلمانی و باند X برای خودروی های هلندی)در قسمت عقب برجک و رو به جلو نصب شده و رادار ردیاب (در باند Ku برای خودروی های آلمانی و باند X/Ka برای همتایان هلندی) بر روی پیشانی برجک مستقر شده است.رادار ها توانایی اسکن 360 درجه محیط و همزمان ردیابی اهداف،خنثی سازی پارازیت را دارا میباشند.علاوه براین رادار های گپارد قابلیت جستجو گری خود را در حال حرکت نیز همچنان حفظ میکنند.
میل ام آی-۲۴(به روسی: Миль Ми-۲۴) (نامگذاری ناتو Hind)
یک بالگرد تهاجمی سنگین روسی است. میل ام آی-۲۴ همچنین ظرفیت حمل ۸ سرباز مسلح را داراست.
در آغاز سال ۱۹۶۷ در اتحاد جماهیر شوروی پیشین طراحی بالگرد میل ام آی-۲۴ در دستور کار قرارداده شد، این بالگرد بر پایه بالگرد ترابری میل می ۱«هیپ» شکل گرفت هرچند هیچ گونه قطعه مشترک اصلی ندارند. در سال ۱۹۶۹ نخستین نمونه آن پرواز آزمایشی خود را با موفقیت به انجام رساند و نخستین سری آن در سال ۱۹۷۱ به تولید انبوه رسید. این باگرد در نمونههای مختلف و برای رسیدن به اهداف گوناگون به مدت ۲۰ سال در کارخانههای واقع در شهر «ارسنبوی» و «راستوف» روسیه به تعداد ۲۳۰۰ فروند ساخته شدند. در سال ۱۹۹۲ تولید و مونتاژ این بالگردها متوقف شد. این بالگردها به آهستگی از ارتش روسیه کنار گذاشته و بالگردهای کاموف کا-۵۰،میل-۲۸ و کاموف کا-۶۰ جایگزین آنها میشوند.
یک فروند میل-۲۴ در خرداد ۱۳۶۱ در عملیات بیت المقدس توسط هوانیروز غنیمت گرفته شد وهم اکنون در باغ موزهٔ نظامی سعداباد نگهداری میشود.
گنجایش: ۸ نفر سرباز با وسایل و یا ۴ تخت برای زخمیان یا حمل بار در داخل کابین به وزن ۱۵۰۰ تا ۲۴۰۰ کیلوگرم و یا نصب ۲۰۰ کیلوگرم مهمات در روی مقرهای خارجی؛
قطر ملخ اصلی: ۳/۱۷ متر؛
قطر ملخ دم: ۹۱/۳ متر؛
درازا: ۱۵/۱۷ متر؛
بلندا: ۵/۶ متر؛
وزن خالص: ۸۲۰۰ کیلوگرم؛
وزن بارگیری شده: ۱۱۲۰۰ کیلوگرم؛
بیشینه وزن برخاست: ۱۲۰۰۰ کیلوگرم؛
حجم باک سوخت داخلی: ۱۵۰۰ لیتر؛
پیشرانه: دو دستگاه توربو شفت مدل TBZ-117 ساخت کارخانه ساخت موتور هواپیمای کلیموف هر یک به قدرت ۲۲۲۰ اسب بخار؛
بیشینه سرعت پرواز: ۳۲۵ کیلومتر بر ساعت؛
بیشینه سرعت اوج گیری: ۴/۱۲ متر بر ثانیه؛
برد: ۱۰۰۰ کیلومتر؛
برد مفید: ۵۹۵ کیلومتر؛
سقف پرواز خدماتی: ۲۰۰۰ متر؛
بیشینه سقف پرواز: ۴۵۰۰ متر؛
خدمه: دونفر؛ یک نفر خلیان و یک نفر مسئول رزم.
یک قبضه تیربار ۷/۱۲ میلی متر چهارلول هدایت از راه دور با مهمات ۷/۱۲ میلی متری و ۱۴۷۰ فشنگ؛
یک دستگاه توپ دو لول کالیبر ۳۰ میلی متر مدل گش L-23 هدایت از دور؛
موشک انداز هشت تایی مسلح به موشک ضدتانک با سرعت فراصوت و برد ۶ هزار متر مدل اشتورم-B؛
قابلیت نصب دو نارنجک انداز ۳۰ میلی متری؛
امکان نصب چهار فروند موشک ضد تانک مدل کژدم M-17PC؛
امکان نصب موشکها برد کوتاه هوا به هوا مدل اور R-60 یا موشکهای ۵۵*۲۰ میلی متری و یا ۲۴۰ میلی متری مدل هوا به هوا c-5 مدل نور و یا مجهز به بمبهای ۱۵۰۰ کیلو گرمی کالیبر کوچک، ناپالم و دودزا؛
توانایی مین گذاری.
توپولف تی یو -۱۶۰ (به روسی: Туполев Ту-۱۶۰)
نام بمب افکن استراتژیک مافوق صوت و سنگین ساخت شرکت توپولف در کشور روسیه (شوروی) است. این بمبافکن، رادارگریز و شبیه و قابل قیاس با بمبافکن آمریکایی بی-۱ لنسر است در حالی که ابعاد آن بزرگتر است و ظرفیت حمل مهمات بیشتری دارد. این بمب افکن دارای قابلیت حمل بمب هستهای و متعارف میباشد و آخرین بمب افکن استراتژیک ساخت شوروی و همچنین سنگینترین بمبافکن فعلی جهان است. روسیه هم اکنون ۳۵ عدد از این بمبافکن را در اختیار دارد، و تولید این بمب افکن هنوز در روسیه ادامه دارد.
دو فروند از تی یو-۱۶۰ برای انجام پرواز آزمایشی ۱۳سپتامبر۲۰۰۸ وارد ونزوئلا شد. از این بمب افکنها تحت عنوان میراثهای جنگ سرد نام برده شده است. خلبانهای این وسیله به درناهای سفید معروفاند به علت توانایی مانور بالا و رنگ سفید این پرنده.
ناتو این هواپیما را با نام Tupolev Tu-۱۶۰ و لقب Blackjack میشناسد. هواپیمای بمب افکن مافوق صوت استراتژیک توپولف ۱۶۰ طی سالهای ۱۹۸۰ تا ۱۹۹۲ توسط مجتمع پژوهشی و مهندسی هواپیمایی توپولف در مسکو و در مجموعه هواپیماسازی «گاربونف» کازان مستقر در تاتارستان در دست تولید بود.اما یک فروند نیز در ماه مه سال ۲۰۰۰ میلادی به نیروی هوایی روسیه تحویل داده شد.البته نیروی هوایی اوکراین این هواپیما را در سال ۲۰۰۱ از خدمت خارج کرد.Tu۱۶۰ توانایی انجام ماموریتهای محوله در تمامی شرایط آب و هوایی و روز و شب را برخوردار میباشد. Tu۱۶۰ در طی دوران جنگ سرد به منظور شلیک موشکهای ALCM یا موشک کروز شلیکی از هوا به مرحله طراحی و تولید رسید.بلک جک امروزه سنگین وزنترین و میتوان گفت تا حدودی قدرتمندترین بمب افکن حال حاضر دنیاست.
سازه بدنه بر مبنای یک تیر تیتانیومی است که بطور کل همه اعضای اصلی این پرنده به این تیر تیتانیومی متصل میباشند.به دلیل پرواز در سرعتهای مافوق صوت، دارای سیستم بال متغیر است که بنابر سرعت موجود میزان به عقب رفتگی بال را توسط کامپیوتر تنظیم می نماید.بالهای متغیر این هواپیما کلاً میتواند در سه حالت ۲۰ درجه برای فرود، ۳۵ درجه برای کروز یا گشت زنی عادی در آسمان و ۶۵ درجه برای پرواز در سرعتهای بالای صوت قرار گیرد. در حالتی که بالها کاملاً به عقب برگشته اند، از سطح داخلی بالها فلپ هایی به صورت عمودی روی هر بال بلند میشوند که نقش ایجاد ثبات را در سرعتهای بالا ایفا میکنند. همچنین در امتداد جلو و عقب این چرخها محفظههای حمل تسلیحات در خط میانی وسط هواپیما تعبیه شده است.در انتهای مخروطی دم هواپیما، چترهای فرود آن قرار داده شدهاند که به کاهش سرعت در هنگام فرود کمک میکنند.برد عملیاتی هواپیما ۱۴۰۰۰ کیلومتر و سقف پرواز آن ۱۶۰۰۰ متر و حداکثر سرعت این هواپیما در ارتفاع بالا ۲۰۰۰ کیلومتر بر ساعت و در ارتفاع پایین ۱۰۳۰ کیلومتر میباشد.ارابه فرود: این هواپیما شامل یک ارابه دو چرخی در دماغه یا جلوی هواپیما و دو ارابه شش چرخی در دو جفت، در میان موتورها و یک چتر ترمز میباشد.این بمب افکن مجهز به سیستم سوختگیری هوایی است که برای انجام عملیات سوخت گیری هوا به هوا با دقت بیشتر، لوله سوخت گیری در جلوی شیشه خلبانان قرار گرفته که عمل سوخت گیری را به مراتب ساده تر می سازد که در شرایط عادی لوله سوخت گیری در نوک بدنه در جلوی کابین خلبان جمع میشود.ظرفیت سوخت گیری این هواپیما ۱۶۰ تن میباشد.Tu-۱۶۰ برای برخاستن به یک باند ۳۰۵۰ متری از بتونی نیاز دارد.
خدمه پروازی توپولف ۱۶۰ چهار نفر شامل یک خلبان و کمک خلبان ومهندس پرواز و مسول تسلیحات است. که هر چهار نفر به صندلیهای پرتاب شونده صفر/صفر (سرعت صفر/ارتفاع صفر)مجهز هستند که میتوانند با ایمنی کامل در همه ارتفاعات و سرعتهای پروازی حتی در زمان استقرار هواپیما بر روی باند اقدام به خروج اظطراری یا همان ایجکت نمایند.بر خلاف سایر بمب افکنهای سنگین دیگر که از یوک و فرمان استفاده میکنند، این بمب افکن همچون جنگندهها یک دسته فرمان برای کنترل هواپیما توسط خلبان دارد.
این هواپیما برای تامین قدرت خود از چهار موتور قدرتمند NK-۳۲ توربوفن مجهز به پس سوز بهره می جوید که هرکدام از این موتورها رانشی برابر با ۲۵۰۰۰ کیلوگرم تولید میکند.موتورها در دو غلاف زیر بالها قرار گرفتهاند و دارای ورودیهای هوای متغیر هستند.
این هواپیما قابلیت حمل موشک کروز استراتژیک Kh-۵۵MS با برد ۳۰۰۰ کیلومتر( که در غرب و ناتو بهAS-۱۵ کنت معروف است ) را داردو تا ۱۲ تیر از این موشک (یعنی در هر محفظه شش تیر)قابل حمل است. بلک جک میتواند جنگ افزارهای هستهای و متعارف شامل موشکها ی دوربرد هستهای را حمل نماید.این هواپیما برای دفاع از خود از انواع موشکهای حرارتی مادون قرمز، مغشوش کننده رادار و پرتاب کننده فلر یا همان گویهای آتشین گمراه کننده موشک حرارتی برخوردار است.همچنین امکان حمل موشک kh-۱۵P(نام ناتو:AS-۱۵) با برد ۲۰۰ کیلومتر وجود دارد که میتواند به یک کلاهک اتمی یا متعارف ۲۵۰ کیلوگرمی مجهز شود.ظرفیت نهایی این بمب افکن ۴۰ تن بمب یا موشک میباشد.
این هواپیما از سیستم کنترل با فرامین الکتریکی (FBW)استفاده میکند.در این هواپیما از کامپیوتر استفاده بسیاری شده و این بمب افکن از یک سیستم هدفگیری یکپارچه و سیستم ضد جنگ الکترونیکی و کنترل خوددکار سود میجوید. در دماغه این هواپیما، سیستم رادارای آبزور K قرار گرفته است که از آن هم برای اسکن آسمان و همینطور برای بررسی و مطالعه اهداف زمینی استفاده میشود. همچنین در دماغه رادار سپوکا نیز برای بررسی سطح زمین هنگام پرواز سینه مال یا بسیار نزدیک به زمین و در ارتفاعات پایین نیز تدارک دیده شده است. برای هدایت موشک ها، از سیستم پیشرفته راداری ناوبری/حمله اختاپوس که هم برای هدایت هواپیما و هم به منظور هدایت سلاحها به کار برده میشود، استفاده میشود. این سیستم اطلاعات و مختصات محوری لازم را برای موشکهای کروز شلیک شده به خوبی فراهم میآورد. همچنین این سیستم نقشهای دیجیتالی را از سطح زمین قبل از پرتاب موشک به آن تحویل میدهد که عمل هدایت را دقیق تر میکند.
با انجام عملیات ارتقاء بر روی این هواپیما، انتظار میرود که تا سال ۲۰۲۰ تا ۲۰۲۵ در خدمت باقیمانده و پرواز نمایند.
منبع:سایت عملی دانشجویان ایران
علاقه مندی ها (Bookmarks)