ته دسه هيمه و رسن بورده ** ته قد نشاء و خرمن بورده
اتا دم راحت دنيا نکردي ** ته عمر صحرا بتتن بورده
لالالالا خسه تن بلاره ** شه مار بوي پيرن بلاره
ته مه گره دايي توئه بلاره ** ته شو مسه نشي خوئه بلاره
مسه لالا خوندسي تا صواحي ** مسه داشتي آرزوئه بلاره
لالا دل دارنه ارمونه بلاره ** بي ته دنيا مه زندونه بلاره
ته دوش مشته هيمه، من ته بلاره ** ته دس پره پينه، من ته بلاره
يا نشاء کردي يا مال په دئي ** ته سر ا تن خسه، من ته بلاره
لالا چش مشته اسري بلاره ** ته مه دنياي خشيه بلاره
افتاب ته دل گوشه نوونه ** بهار ته دسه ونوشه نوونه
اگه دنياي خشي مه بووشه ** جان مار گرم کشه نوونه
لالالالا شه غمخواره بلاره ** اسا ونه تن نخاره بلاره
**برگردان**:
دستت را هيزم و طناب بريده و زخمي کرده است/ قدت را نشاء و خرمن کوبي خم نموده است/ حتي يک لحظه در دنيا نياسودي/ عمرت در گشتن و دويدن در جنگل و صحرا تمام شده است/ لالالالا، به قربان تن خسته ات/ فداي بوي پيراهن مادرم بشوم/ به فدايت که مرا در گهواره تاب مي دادي/ به فدايت که شب ها برايم نمي خوابيدي/ برايم تا صبح لالايي مي خواندي/ به فدايت که برايم آرزوها داشتي/ لالا، به فدايت که دلم پر از حسرت و آرزوست/ بدون تو دنيا برايم زندان است/ به فدايت که کوله باري از هيزم بر پشتت نهادي/ به فدايت که دستانت پينه بسته است/ يا مشغول نشاء و يا به دنبال دام ها روانه بودي/ لالا، چشمم پر از اشک است، به فدايت/ تو خوشي دنياي من بودي/ خورشيد، حتي گوشه دل تو نمي شود/ بهار، نيز بنفشه دستانت نخواهد شد/ اگر تمام خوشي هاي دنيا برای من باشد/ هرگز ارزش خوابيدن در آغوش گرم مادر را نخواهد داشت/ لالا، به فداي غمخوار خودم/ به فدايش که اکنون تنش بيمار و رنجور است.
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)
علاقه مندی ها (Bookmarks)