اوصاف منتظران حضرت مهدی(عج)

[Easy Bug]

پس خداوند محبت مهدی(ع) را در قلب های مردم قرار می دهد و او با چنین یارانی پیش می رود.


روایاتی که اوصاف یاران حضرت مهدی(عج) را از نظر ایمان و اطاعت و شجاعت برمی شمرند بسیارند که به نمونه هائی از آنها اشاره می کنیم:
۱٫از ابی بصیر نقل می کند که امام صادق(ع) فرمودند: گفتار حضرت لوط(ع) درباره قومش که فرمود:” ای کاش مرا قوتی و یا پناهگاهی امن و استوار می بود(۱) که از شر شما محفوظ می ماندم” آرزویی است بر قدرت قائم ما ” مهدی(ع)” و استواری یارانش که همان ارکان محکم می باشند. هر کدام از مردان و یاران مهدی(ع) دارای قدرت چهل مرد هستند، دلهای آنها از پاره های فولاد محکم تر است، اگر بر کوهها بگذرند کوهها در هم فرو ریزند، دست از شمشیرهای خود(در پیکار با دشمنان دین) باز نمی گیرند تا آنکه خدای تعالی راضی شود.(۲)



۲٫قندوزی در حدیث دیگری از ابی نعیم نقل می کند که امام باقر(ع) فرمودند: خداوی متعال در قلوب دوستان و پیروان ما بیم و هراس ( نسبت به دشمنان و کافران) می افکند. پس هنگامی که قائم ما مهدی(ع) بپا خیزد هر یک از آنان بی پرواتر از شمشیر و برنده تر از نیزه خواهد بود.(۳)

۳٫مهدی (ع) به هنگام نمازعشاء در مکه و در میان سیصد و سیزده نفر از مردانی که به عدد اصحاب بدر هستند ظهور خواهد نمود. اینان که بدون قرار قبلی همچون ابرهای پائیزی ( از گوشه و کنار آسمان و به سرعت) جمع می شوند، پارسایان شب و شیران روزند.(۴)

پس خداوند محبت مهدی(ع) را در قلب های مردم قرار می دهد و او با چنین یارانی پیش می رود.
۴٫حسن بن سفیان و ابن نعیم از ” ثوبان” نقل می کنند که رسول خدا(ص) فرمودند: (در زمان ظهور حضرت مهدی) پرچم های سیاهی از جانب مشرق نمایان خواهد شد که برگرد آنها افرادی هستند با دلهایی همچون پاره های آهن سخت و محکم.(۵)


۵٫نعمانی به سند خود از ابان بن تغلب نقل می کند که امام صادق(ع) در حدیثی از امام مهدی(عج) سخن گفته اند و با اشاره به پرچم آن حضرت می فرمایند: هنگامی که پرچم مهدی(ع) به اهتزاز درآید مومنی نخواهد بود مگر آنکه قلبش از پاره های فولاد محکمتر شود و نیروی چهل مرد به وی عطا گردد.(۶)


۶٫شیخ طبرسی در” کمال الدین”( نسخه مخطوط) و راوندی در” خرایج”(۷) از ” ابی جارود” نقل می کنند که امام باقر(ع) از پدرشان به نقل از جد بزرگوار خود روایت می کنند: امیرمومنان حضرت علی(ع) بر منبر فرمودند: در آخرالزمان مردی از فرزندان من به پا خواهد خاست…( تا این که می گویند) هنگامی که پرچم او به اهتزاز درآید شرق و غرب را دربرمی گیرد، و او دستان پر برکتش را بر سر بندگان خدا قرار می دهد. در این هنگام مومنی باقی نخواهد ماند مگر آنکه قلبش از پاره های فولاد محکمتر شود و خداوند عزوجل نیروی چهل نفر را به او بدهد.



۷٫سید بن طاووس در کتاب ” الملاحم و الفتن” (ص۵۲، چاپ نجف) از ” ابن رزین غافقی” نقل می کند که می گفت از حضرت علی(ع) شنیدم: یاران مهدی، مردانی هستند فولاد دل که همه وجودشان یقین به خداست، مردانی سخت تر از صخره ها که اگر به کوهها روی آرند، آنها را از جای برکنند. درفش پیروزمند آنان به هر شهر و پایتختی روی نهد، آنجا را به سقوط وادار سازد، گوئی آن مردان عقابان تیز چنگند که بر مرکبها سوار شده اند. این شیرمردان پیروز و عقابان تیزچنگ، برای تبرک و فرخندگی، دست خویش به زین اسب امام می کشند و بدین سان تبرک می جویند. آنان او را در میان می گیرند و جان خویش را در جنگها پناه او می سازند، و هرچه را اشاره کند، با جان و دل، انجام می دهند. برخی از آنان شب هنگام نخوابند و زمزمه قرآن و مناجاتشان همچون صدای زنبوران عسل فضا را آکنده سازد، تا بامداد به عبادت خدای بایستند و بامدادان سوار بر مرکب ها شوند. آنانند راهبان شب و شیران روز و گوش به فرمان امام خویش. ایشان چون مشعل های فروزانند که دلهای استوارشان بسان قندیل های نور در سینه هایشان آویخته است.

این مردان، تنها از خدا می ترسند، فریاد” لا اله الا الله” و” الله اکبر” آنان بلند است، همواره شهادت و کشته شدن در راه خدا را آرزو می کنند و شعار آنان” یا لثارات الحسین” ( بیائید به طلب خود حسین و یاران حسین) است. به هر سو روی آورند، ترس و بیم از هیبت آنان، پیشاپیش در دل مردمان افتد: ( و تاب مقاومت از همه گرفته شود) این خداجویان، سبکبال به سوی خداوند خویش روی می آورند و خدا به دست آنان امام حق را یاری می فرماید.

همچنین در روایات متعدد دیگری، اوصاف اصحاب مهدی(ع) آمده مانند آنچه در کتاب صحیح مسلم ذکر شده است:
آنان بهترین دلیران روی زمین هستند.
یا از بهترین جنگاوران هستند که بر روی زمین تا به امروز بوده اند.
مردانی هستند که خدا را آنگونه که باید شناخته اند.
آنها پرچمداران( حضرت مهدی”عج”) هستند.
آنان فقیهان و قاضیان و فرمانروایان هستند.

پی نوشت ها:
۱_(سوره هود/ آیه ۸۰٫)
۲_(ینابیع المودة، صص ۹-۵، چاپ نجف.)
۳_(ینابیع المودة، ص ۵۳۸، چاپ نجف.)
۴_(الحاوی، ج۲، صص ۱۴۴ و ۱۴۵٫)
۵_(همان، ص ۱۳۳٫)
۶_(غیبت نعمانی، ص ۱۶۷٫)
۷_(الخرایج و الجرایح، ص۱۹۵٫)