آشنايي با مترو رم
سيستم مترو رم در مقايسه با بسياري از پايتختهاي اروپايي توسعه چنداني نيافته است. سيستم حملونقل زيرزميني و عمومي رم پايتخت ايتاليا كه در سال 1955 مورد بهرهبرداري قرار گرفت، داراي 2 خط، 49 ايستگاه و 38 كيلومتر است.
سيستم مترو رم در مقايسه با بسياري از پايتختهاي اروپايي چندان توسعه نيافته است. 38 كيلومتر خط مترو در مقايسه با 150 كيلومتر مترو برلين و 400 كيلومتر مترو لندن ناچيز است.
دو خط نارنجي و آبي خطوط اصلي هستند، خط سبز در حال احداث و خط چهارم جزو برنامه است.
شبكه موجود به شكل x است و ارتباط مركز شهر به اطراف از طريق 8 خط راهآهن است.
خط 2:
خط 2 با 22 ايستگاه به رنگ آبي كه شمال و شرق شهر را به جنوب و غرب آن ارتباط ميدهد، بر خلاف اسمش اولين خط مترو در رم بود.
طرح احداث اين خط به دهه 1930 برميگردد يعني زماني كه دولت به دنبال ايجاد راه ارتباطي سريع بين ايستگاه ترميني و محل برگزاري نمايشگاه جهاني 1942 با جنوب و غرب شهر بود. اما نمايشگاه به دليل شروع جنگ جهاني دوم هرگز برگزار نشد.
با توقف عمليات، از تونلهاي تكميل شده واقع در مركز شهر در حملات هوايي استفاده ميشد. ساخت مترو در سال 1948مجدا از سر گرفته شد، در 9 فوريه 1955 رسما افتتاح و در 1990 توسعه يافت.
خط 1:
خط 1 كه شمال و غرب شهر را به جنوب و شرق وصل ميكند در سال 1959 افتتاح شد، 27 ايستگاه دارد و به رنگ نارنجي است.
عمليات احداث اين خط در سال 1964 شروع شد ولي به دليل ضعف مديريت 5 سال تاخير داشت. به دليل تحقيقات باستانشناسي به خصوص در اطراف برج پيزا پروژه چندين بار متوقف گرديد. خط 1 سرانجام در سال 1980 راهاندازي و تا دهه 1990 گسترش يافت.
ساير خطها:
خط 3 در حال حاضر در دست احداث است و با خطوط 1و 4 مرتبط خواهد بود. فاز 1 آن تا سال 2011، فاز 2 با 6 ايستگاه تا سال 2012 و فاز 3 تا 2015 افتتاح مي شود. قطارهاي اين خط مانند مترو كپنهاگ و خط 14 مترو پاريس تماما اتوماتيك خواهد بود.
احداث خط 4 در سال 2011 شروع ميشود، طول خط 22 كيلومتر و شامل 22 ايستگاه خواهد بود.
با توجه به اين كه رم يكي از قديميترين شهرهاي دنياست و ساخت مترو در آن با موانع ناشي از اكتشافات باستانشناسي قرار دارد، بعيد نيست تاريخها دستخوش تغيير قرار بگيرند!
علاقه مندی ها (Bookmarks)