مرز باريک صميميت و بي احترامي به همسر

[zoh_reh]

مرز باريک صميميت و بي احترامي به همسر

خودشان اسمش را گذاشته اند «صميميت» ولي ميزان و نوع اين به اصطلاح صميميت بين بعضي از زوج هاي جوان به قدري عجيب و غريب است که تعجب خانواده و اطرافيان شان را برمي انگيزند.

اين دسته از زوج ها همه رفتارهاي خود را ناشي از صميمي بودن مي دانند. به عنوان مثال حتي اگر در جمع هاي خانوادگي يا دوستانه همديگر را با عناوين نامناسب صدا بزنند توجيهي جز صميميت براي اين رفتارشان ندارند. در مقابل اما بعضي زوج هاي جوان هم هستند که آن قدر رسمي و اتوکشيده با هم صحبت مي کنند، که هيچ فردي فکر نمي کند آن ها با هم زن و شوهر باشند. اين زوج ها فکر مي کنند که اگر با هم صميمي شوند، روي شان به هم باز خواهد شد يا مثلا حرف شنوي زن از شوهرش کم مي شود. زوج ها بايد صميمي باشند اما...
الهه اکرمي، روان شناس باليني معتقد است که صميميت در زندگي زناشويي به تقويت رابطه بين زوجين بسيار کمک مي کند. اگر زوجي مي خواهند رابطه شان با هم تقويت شود بايد با در ميان گذاشتن مسائل مختلف با هم و صحبت کردن درباره آن ها به اين صميميت برسند اما از آن جايي که هر کدام از ما شخصيت هاي متفاوتي داريم، مي توانيم براي ايجاد اين صميميت ها نوع خاصي از گفتار و حرکات را که براي خودمان و طرف مقابل مان جذاب باشد، انتخاب کنيم.
اين صميمي بودن باعث مي شود فاصله بين زوجين کم و کمتر شود و اگر زن و شوهر درست عمل کنند و از نظر شخصيتي و رواني سالم باشند هرگز مشکلي بين آن ها به خاطر اين نزديک شدن ها پيش نمي آيد. پس درباره اين که همسران بايد با هم صميمي باشند شکي نيست اما نکاتي وجود دارد که بايد حتما رعايت شود.

حتي فرزندان تان را غريبه بدانيد
اين کارشناس خانواده در گفت وگو با خراسان ادامه مي دهد: هيچ وقت نبايد رابطه صميمانه اي که بين شما و همسرتان وجود دارد، به ميان جمع بيايد. هيچ فرد ديگري حتي فرزندان شما نبايد در معرض رفتارها و گفتارهاي صميمانه شما با همسرتان باشند. يکي از مهم ترين آسيب هاي قرارگرفتن شوخي هاي صميمانه والدين در حضور فرزندان شان اين است که فرزندان از آن به بعد ممکن است حرمت کمتري براي والدين شان قايل شوند.

اين صميميت که مي گويند يعني چه!؟
اکرمي درباره تعريف صميميت مي گويد: صميميت بين زوج ها يعني اين که بتوانند نظرات و عقايد خود را بدون هيچ ترس و محدوديتي به يکديگر بيان کنند. زن و شوهرها مي توانند براي ايجاد صميميت از الفاظ محبت آميز و خودماني استفاده کنند اما بايد بين صميمي صحبت کردن و بي ادبانه صحبت کردن تفاوت قايل شوند. اين که افراد به بهانه صميمي بودن از هر لفظي که به زبان شان مي آيد بدون توجه و فکر، استفاده کنند به هيچ وجه در شأن روابط بين زوج ها نيست. شما و همسرتان هر چه قدر هم با يکديگر صميمي باشيد نبايد حتي وقتي تنها هستيد با يکديگر خارج از حوزه ادب صحبت کنيد چون اگر حرمت همسران در نظر يکديگر از بين برود ديگر براي حرف همديگر ارزش قائل نيستند.

با محبت و احترام متقابل زندگي تان را بيمه کنيد
از سوي ديگر «موسي رسولي» کارشناس و مشاور خانواده در اين باره معتقد است که اگر زوج هاي جوان مي خواهند طرف مقابل شان براي صحبت هاي آن ها ارزش قائل شود بايد به عزت همسرشان احترام بگذارند. اين کارشناس خانواده در گفت وگو با خراسان مي گويد: زن ها بايد بدانند که «جلال» مردها اقتضا مي کند تا رفتار و گفتار آن ها به گونه اي باشد که همسرشان احساس کند که در خانه به وجودش افتخار مي شود و او محترم شمرده مي شود. اين وظيفه خانم هاست تا حس جلال و عظمت را در شوهرانشان هميشه شکوفا و زنده نگه دارند.
از طرف ديگر، مردها هم با رفتار و گفتارهاي شان وظيفه دارند به همسرشان ثابت کنند که با جان و دل او را دوست دارند. اگر اين حس جلال و محبت بين هر زوجي ايجاد شود، آن ها مي توانند در برابر هر سختي و ناملايمتي از خودشان سازگاري نشان دهند.

هر کاري را وظيفه خود و لطف همسرتان بدانيد
رسولي ادامه مي دهد: يک جمله کليدي و مهم هست که هر مرد و زني بايد در زندگي به خودشان بگويند تا با علاقه وظايف شان را انجام دهند. آن جمله اين است: «هر کاري که من انجام مي دهم، وظيفه من است و هر کاري که همسرم انجام مي دهد لطف اوست». اگر زوجي اين طور عمل کنند، نظرشان نسبت به وظايف همسرشان تغيير مي کند و از آن به بعد، توقع شان از همسرشان کاهش مي يابد. حالا فرض کنيد مردي با خستگي از سر کار به خانه برمي گردد. وقتي همسرش يک چاي براي او مي آورد، مرد بايد با جملات محبت آميز مثل «عزيز دلم، خيلي ممنونم» از همسرش تشکر کند. زن هم بايد با دانستن اين که مردها به حس تکيه گاه بودن خيلي علاقه دارند، به طول مثال به همسرش بگويد: «اختيار داري تکيه گاه زندگي من».

با محبت قلبي، کلامي و رفتاري آشنا شويد
اين مشاور خانواده معتقد است که محبت بين زن و شوهرها ۳ مرحله دارد. محبت قلبي، کلامي و رفتاري. بنابراين محبت فقط کلامي نيست بلکه بايد رفتاري هم باشد تا همسران آن را باور کنند. زن به محبت هاي کلامي علاقه بيشتري دارد و مرد بيشتر به محبت هاي رفتاري و بصري علاقه مند است. يعني زن ها بايد کاري کنند که بيشتر در چشم همسران شان ديده شوند و مردها هم بايد کاري کنند که عشق همسران شان با جملات محبت آميز آن ها بيشتر شود.

میگنا