مارتین بورمان ، معاون هیتلر

[M@hdi42]

مارتین بورمان ، معاون هیتلر

به نام خدا
مترجم:هاینریش(مهدی)

پیشگفتار

مارتین بورمان (17 ژوئن1900_2 می 1945) یک افسر برجسته نازی بود . او رهبر حزب و منشی هیتلر بود . او تقریبا همیشه در کنارپیشوایش(هیتلر)بود . هیتلر ، معمولا دستورات را نمی نوشت بلکه آن ها را بصورت شفاهی در ملاقات ها و یا پشت تلفن بیان می کرد و گاهی مواقع هم بورمان دستورات را می رساند . بورمان به دلیل اینکه اعتماد هیتلر را جلب کرده بود و در جریان تمامی امور بود ، قدرت بسیاری داشت .


خانواده و اوایل زندگی

بورمان در ایلات ساکسونی در پادشاهی پروس واقع در امپراتوی آلمان در یک خانواده ی پروتستان متولد شد.پدرش تئودور بورمان(1862_1903)یک کارمند پست بود و مارتین پسر او از همسر دومش "آنتونی برهاردینه منونگ" بود.مارتین یک خواهر و یک برادر ناتنی(به نام های والتر و الز بورمان)داشت که حاصل ازدواج اول پدرش با لوئیسه گروبلر(متوفی 1898) بود.مادر بورمان سه فرزند بدنیا آورد که اولی در خردسالی فوت کرد و مارتین در سال 1900 و آلبرت در سال 1902 متولد شدند.

.بورمان در نوجوانی مدرسه را رها کرد و به کار در مزرعه ای در مکلنبورگ مشغول شد.او خیلی زود با فرایکورپس(یک نهاد آلمانی ضد کمونیستی)که در آن نواحی مستقر بودند آشنا شد و پس از عضویت در فعالیت های آنها شرکت میکرد.

در 17 مارس 1924 او به دلیل شراکت در قتل والتر کادوو به همراه شریک جرمش رودولف هوس(با رودولف هس اشتباه نشود)به یک سال زندان محکوم شد.زمانی که در سال 1924 فرانسه منطقه ی روهر را اشغال کرد کادوو با فرانسوی ها همکاری کرد و یکی از اعضای فرایکورپس به نام آلبرت لئو اشلاگیتر(که مامور خرابکاری در خطوط فرانسوی ها بود)را لو داد. اشلاگیتر در می 1923 بازداشت و اعدام شد و مدتی بعد هوس و بورمان و چند نفر دیگر از کادوو انتقام گرفتند.

در 2 سپتامبر 1929 بورمان با گردا بوش(متولد 1910) ازدواج کرد.پدر گردا سرگردی به نام والتر بوش بود.هیتلر که بورمان اورا قبلا ملاقات کرده بود به عنوان شاهد در ازدواجشان شرکت کرد.گردا 10 فرزند به دنیا آورد که یکی در نوزادی از دنیا رفت.نام فرزندان آنها:

1.آدولف مارتین بورمان(14 آوریل 1930_مارس 2013)
2.لس بورمان که یک خواهر دوقلو داشت و خواهرش در نوزادی فوت کرد (9 ژولای 1931_1958)
3.ارینگارد بورمان(متولد 25 ژولای 1933)
4.رودولف گرهارد بورمان(متولد 31 آگوست 1934)
5.هاینریش هوگو بورمان(متولد 13 ژوئن 1936)
6.اوا اوته بورمان(متولد 4 آگوست 1938)
7.گردا بورمان(متولد 23 اکتبر 1940)
8.فرد هارتموت بورمان(متولد 23 اکتبر 1940)
9.والکر بورمان(18 سپتامبر 1943_1946)

همسر بورمان در سال های آخر عمر از سرطان رنج می برد و در 23 مارس 1943 در شهر مرانو در ایتالیا در اثر مسمومیت با جیوه درگذشت.بیشتر فرزندان مارتین در پرورشگاه ها بزرگ شدند.پسر بزرگ وی مارتین پسر خوانده ی هیتلر بود.او سابقه ی پروتستانی خانواده ی خود را رها کرد و در 1953 یک کشیش کاتولیک شد اما در 1960 مقام کشیش را کنار گذاشت.او در 1971 با یک راهبه ی سابق ازدواج کرد و معلم الهیات شد.

مارتین بورمان ، واقع در سمت چپ هیتلر

حزب نازی

در سال 1927 بورمان عضو حزب نازی شد و در سال 1928 او مسئول مطبوعات منطقه ای و دفتر بازرگانی حزب شد. در 10 اکتبر 1933 بورمان رئیس حزب نازی و در نوامبر همان سال نماینده ی مجلس شد.از 1 ژولای 1933 تا 1941 بورمان منشی شخصی رودولف هس بود.بورمان سفارش طرح آشیانه ی عقاب(خانه ای برای هیتلر در یک کوهستان) را داد.این خانه در 20 آوریل 1938 پس از 13 ماه تحویل داده شد.بورمان در این مدت امور مالی هیتلر را نیز مدیریت می کرد برای مثال درآمد کتاب نبرد من و تصویر وی بر روی تمبر های پستی و نوشتن کتابی به نام"آدولف هیتلر موهبتی برای صنعت آلمان".

در می 1941 پرواز رودولف هس به انگلستان راه را برای بورمان باز کرد تا بتواند در همان ماه رهبر حزب شود.بعد از این بورمان در تمام کاغذبازی ها و ملاقات ها و حتی امور شخصی هیتلر حضور داشت.هیتلر کاملا به وی اعتماد داشت و حتی گفته شده است هیتلر در یکی از ملاقات هایش گفته بود من برای پیروزی در جنگ به بورمان نیاز دارم.بعضی مورخان ادعا می کنند بورمان قدرت بسیار زیادی داشت و حتی در طول جنگ او رهبر مخفی آلمان نازی بود.

قدرت اداری بورمان در سال 1942 به طور چشمگیری افزایش یافت. با مرگ قریب الوقوع رایش سوم او به طور منظم شروع به بازسازی شرکت هایی شبیه تاسیسات روهر کرد.اکثر این شرکت ها نازی نبودند اما در دستیابی سریع هیتلر به قدرت نقش موثری ایفا کرده بودند.

مارتین بورمان ، واقع در پشت سر هیتلر

همچنین گفته می شود وی از نازی هایی بود با مسیحیت ناسازگاری داشت (این قضیه مبهم است) . در فوریه ی 1943 شکست المان در استالینگراد بحرانی در المان ایجاد کرد.بورمان از دسترسی خودش به هیتلر و شکست استالینگراد بهره برد تا هیتلر را ترغیب کند که جلسه ای متکشل از سه نفر تشکیل شود.هانس لامرز(رئیس مقر صدارت رایش)ویلهلم کایتل(رئیس ستاد کل ارتش) و بورمان رهبر حزب.از نظر اشخاص دیگری مثل گوبلز و اشپیر و گورینگ و هیملر این جلسه تلاشی از طرف بورمان برای قاپیدن قدرت و توهینی به آن ها بود پس آن ها متحد شدند تا جلسه را تحریم کنند.

اتحاد آنان متزلزل بود به این دلیل که هیملر برای کسب قدرت بیشتر در مقابل گورینگ به همکاری با بورمان می پرداخت.زوال قدرت گورینگ به دلیل افراط در نشان دادن قدرت و روابط تیره اش با گوبلز بود.بر خلاف تلاش های اشپیر و فیلدمارشال ارهارد میلش(معاون گورینگ)برای آشتی دادن این دو نفر اتحاد آنان هرگز صورت نگرفت.

نتیجه این کمیته ی سه نفره چیز خاصی نبود زیرا قدرت لامرز و کایتل کاهش یافت و موقعیت کمیته رو به بی خاصیتی رفت و اینکه هیچ کاری انجام نشد.همانطور که گوبلز در خاطراتش اشاره کرده بود این مسئله به بحران رهبری تبدیل شد و فرصت خوبی برای گوبلز بود تا قدرت را برباید اما گوبلز بسیار به هیتلر وفادار بود.

بورمان در مورد یهودیان و اسرای جنگی و مردم اسلاو به روش های افراطی و بسیار خشن معتقد بود.در 1 ژولای 1943 او به آدولف آیشمن(دکتری عضو گشتاپو) درباره ی یهودیان اختیار تام داد.از یادداشت های وی اینگونه برداشت می شود که او مردم اسلاو را مردمی پست تر از انسان میدانست کسانی که هیچ استقلال ملی نداشتند.

در 19 آگوست 1942 او نوشت:"اسلاو ها باید برای ما کار کنند ما نیازی به آنها نداریم ممکن است آن ها بمیرند و البته باروری آن ها نیز مطلوب نیست".


برلین

بورمان و آجودانش ژنرال ویلهلم زاندر و منشی اش الزه کروگر با هیتلر در پناهگاه بودند.پناهگاه در زیر باغ ساختمان صدارت رایش در مرکز برلین قرار داشت.در 23 آوریل برادرش آلبرت بورمان پناهگاه را به مقصد اوبرسالزبورگ ترک کرد.او و چند تن دیگر از طرف هیتلر ماموریت داشتند تا برلین را ترک کنند.در 28 آوریل او پیامی را به دریاسالار دونیتز مخابره کرد که:"اوضاع بسیار حساس است .

آن هایی که باید پیشوا را نجات دهند ساکت نشسته اند انگار خیانت همه جارا فرا گرفته است مقر صدر اعظم به تلی از خاک تبدیل شده است.."در ساعت 4 29 آوریل 1945 ویلهلم بورگدوف و ژوزف گوبلز و هانس کربز و بورمان آخرین عهد و وصیتنامه ی هیتلر را امضا کردند.هیتلر این اسناد را به منشی شخصی اش ترادول یونگه دیکته کرد.سربازان شوروی راهشان را به مرکز برلین گشودند و هیتلر و همسرش اوا براون بعد از ظهر 30 آوریل خود کشی کردند.اوا سم خورد و هیتلر به خودش شلیک کرد.

طبق دستور بد آنها به باغ مقر صدارت برده و سوزانده شد.طبق وصیتنامه ی هیتلر ژوزف گوبلز صدراعظم رایش سوم و بورمان وزیر حزب شد.در ساعت 3:15 دقیقه ی 1 می گوبلز و بورمان یک پیام رادیویی برای دونتیز فرستادند که هیتلر مرده است.گوبلز و همسرش هم خودکشی کردند و بعد از او دونیتز صدراعظم المان شد.

در 2 می نبرد برلین پایان یافت.ژنرال هلموت وایدینگ(مسئول دفاع از شهر برلین) شهر را بی قید و شرط تسلیم ژنرال واسیلی ژوکف(فرمانده ی ارتش 8 شوروی) کرد.بورمان همانروز پناهگاه را ترک کرد.گزارش شده است او با لودویگ اشتامپفیگر و ارتور آکسمان تلاش کرده اند تا محاصره ی شوروی را بشکنند و فرار کنند.

در اکتبر 1946 دادگاهی او را غیابا محکوم به مرگ کرد اما هنوز معلوم نشده که ایا او در جریان فرار از برلین مرده است یا خیر .