شهادت صدر اعظم ایران امیرکبیر تسلیت باد

[روابط عمومی سایت]

زندگینامه امیر کبیر محمد تقی خان
میرزا محمدتقی خان امیرکبیر فرزند کربلایی قربان بیگ فراهانی در سال ۱۲۲۲ق در هزاوه فراهان از توابع اراک (سلطان آباد پیشین) متولد شد.
کربلایی قربان پدر امیرکبیر در دستگاه میرزا عیسی (میرزا بزرگ) پدر میرزا ابوالقاسم قائم‌‌مقام سمت آشپزی داشت.
مادر امیرکبیر فاطمه‌سلطان دختر استاد شاه محمد‌بنا از اهالی فراهان بود.
میرزا محمدتقی خان به خاطر هوش و استعداد کم‌نظیرش از همان دوران نوجوانی مورد توجه میرزابزرگ و سپس قائم‌مقام فراهانی قرار گرفت و به ترتیب به سمت منشی‌گری آن دو دست یافت و به سرعت مورد توجه قائم‌مقام و عباس میرزا نایب‌السلطنه قرار گرفت.
اولین تجربه سیاسی میرزامحمدتقی خان همراهی خسرومیرزا فرزند نایب‌السلطنه و هیئت همراه او در سفرش به روسیه تزاری بود.
این سفر به‌دنبال قتل گریبایدوف وزیر مختار روسیه در تهران و در شوال ۱۲۴۴ و به منظور عذرخواهی از واقعه قتل گریبایدوف صورت گرفت.



میرزاتقی خان طی سالهای آتی بیش‌از‌پیش در انجام امور دیوانی و غیره لیاقت و شایستگی نشان داد و در اواخر دوران سلطنت فتحعلی‌شاه در دستگاه محمدخان زنگنه امیرنظام و پیشکار آذربایجان وارد خدمت شد.
چند سال بعد و در ۱۲۵۳ ق میرزا محمدتقی وزیر نظام آذربایجان گردید.
میرزا محمدتقی که اینک به امیرنظام ملقب شده بود در ۱۶ شوال ۱۲۵۳ به همراه ناصرالدین میرزا ولیعهد عازم روسیه شد و در ارمنستان (ایروان) با نیکلای اول تزار روسیه ملاقات کرد.
از مهمترین مأموریتهای سیاسی امیرنظام در دوران سلطنت محمد شاه ریاست نمایندگی دولت ایران در کمیسیون صلح ارزنة‌الروم بود که به عنوان «وکیل تام الاختیار» ایران در ماه صفر ۱۲۵۹ آغاز شد و به‌رغم تمام مشکلاتی که بروز کرد پس‌از چهار سال که از اقامت امیرکبیر در عثمانی سپری می‌شد قرارداد صلح مطلوبی با عثمانی به امضا رسید.
پس از عقد قرارداد صلح در ۱۶ جمادی الثانی ۱۲۶۳ امیرنظام سخت مورد تشویق و تفقد محمدشاه قرار گرفت.
امیرنظام که از سالها قبل با ناصرالدین میرزا الفت و نزدیکی پیدا کرده بود پس از فوت محمدشاه مقتدرانه مقدمات و اسباب بر تخت نشستن ناصرالدین شاه را فراهم آورد و در ۱۴ شوال ۱۲۶۴ سلطنت ناصرالدین شاه را اعلام کرد.



امیرنظام که با آغاز سلطنت ناصرالدین شاه منصب صدراعظمی یافته بود در ۲۲ ذیقعده ۱۲۶۴ علاوه بر لقب امیرنظامی به القاب امیرکبیر اتابک اعظم نیز مفتخر شد.
امیرکبیر مدت کوتاهی پس از صدارت اصلاحات سیاسی، امنیتی، مالی، اقتصادی و فرهنگی اش را آغاز کرد و در این میان ایجاد امنیت و پایان دادن به شورشها و یاغی گریها و نیز اصلاحات مالی و جلوگیری از اجحافات پیدا و پنهان صاحبان قدرت و نفوذ را در اولویت برنامه های خود قرار داد و مدت کوتاهی پس از صدارت نشان داد که قصد دارد از نفوذ و دخالت بیگانگان (روس و انگلیس) در امور مختلف کشور بکاهد.

از جمله اقدامات مهم امیرکبیر

پایان دادن و سرکوب شورش محمدحسنخان سالار فرزند اللهیارخان آصف الدوله در خراسان (در نوروز ۱۲۶۶ ق) بود.
در همان حال امیرکبیر ضمن نظم بخشیدن بر امور دستگاه سلطنت و حکومت و کنترلی که بر اعمال و رفتار دیوانیان، شاهزادگان، خاندان سلطنت، رجال و صاحبان قدرت و غیره اعمال می‌کرد اصلاحات گسترده ای در امور اداری کشور به عمل آورد و با ریشه‌کن کردن بسیاری از مفاسد اداری و مالی در اداره امور کشور نظمی نو پدید آورد؛ بگذریم از این که اقدامات اصلاحی امیرکبیر برخی از مهمترین دیوانیان و صاحبان نفوذ و قدرت را با او دشمن کرد.
از دیگر اصلاحات امیرکبیر بازسازی ارتش و قشون و پایه‌گذاری نظمی نو در نیروی نظامی کشور بود.
آگاهان و ناظران امور در همان روزگار از سازمان نظامی جدیدی که امیرکبیر پایه گذاری کرد سخت تمجید و تحسین می‌کنند.
از دیگر اقدامات امیرکبیر ایجاد چاپارخانه، تذکره خانه (اداره گذرنامه)، بنای بازار و تیمچه و سرای امیر در تهران، تأسیس سازمان اطلاعاتی – جاسوسی و خبررسانی و خفیه‌نویسی بود که در دوران صدارت او بسیار کارآمد عمل می‌کرد.
امیر کبیر همچنین تلاشهای بسیاری برای اصلاحات قضایی و به تبع آن از میان برداشتن رسم بست‌نشینی انجام داد که در موارد بسیار، روندی انحراف‌‌آمیز یافته بود.



از مهمترین اقدامات امیرکبیر

تأسیس دارالفنون بود که پس از تلاشهای بسیار در ۵ ربیع‌الاول ۱۲۶۸و فقط ۱۳ روز قبل از قتل امیرکبیر افتتاح شد.
امیرکبیر در همان دوران کوتاه صدارت (۱۲۶۴─ ۱۲۶۸ ق) گامهای استواری برای توسعه اقتصادی و صنعتی کشور و نیز رشد اقتصاد تجاری کشور برداشت و برای مثبت شدن تراز بازرگانی خارجی ایران تلاشهای فراوانی انجام داد.
انتشار روزنامه وقایع‌اتفاقیه، تلاش برای ترجمه و انتشار کتب از دیگر اقدامات امیرکبیر بود.
امیرکبیر که خود فردی مذهبی بود در ارتقاء شأن و منزلت علما و روحانیون کوشید.
به‌ویژه نقش برجسته امیرکبیر در سرکوب شورش باب و از میان برداشتن فتنه ‌بابیه که با محاکمه و اعدام سید علی‌محمدباب به‌پایان رسید، روابط امیرکبیر و علمای دینی را بیش‌از‌پیش تحکیم بخشید.
وطن‌دوستی و مخالفت شدید امیرکبیر با نفوذ کشورهای خارجی در ایران، تلاش برای برقراری عدالت و امنیت، جلوگیری از شکنجه و آزار متهمان و مجرمان، جلوگیری از پناهندگی جنایتکاران و مجرمین سیاسی و غیره در سفارتخانه‌های خارجی و تلاش برای قطع ارتباط جاسوسی – اطلاعاتی اتباع داخلی برای نمایندگان خارجی از دیگر اقدامات اصلاح گرانه امیرکبیر در طول دوران کوتاه (چهار ساله) صدارت بود.
امیرکبیر که از همان آغاز صدارت سخت مورد حمایت و اعتماد ناصرالدین شاه قرار گرفته بود در روز جمعه ۲۲ ربیع‌الاول ۱۲۶۵ با ملکزاده خانم عزت‌الدوله خواهر تنی شاه ازدواج کرد.

همسر امیر کبیر



تلاشهای اصلاحگرانه امیرکبیر مدتی طولانی تداوم نیافت و در حالی که سیاست خارجی مستقل امیرکبیر و تلاشهای جدی او برای قطع نفوذ و دخالت روس و انگلیس می‌رفت تا طلیعه آغاز عصر نوینی در کشور شود، توطئه‌های نمایندگان سیاسی این دو کشور و همگامی بدخواهان پیدا و پنهان داخلی امیرکبیر با سیاست بیگانگان به‌تدریج موجبات رنجش و سپس نومیدی و خشم ناصرالدین شاه را از او فراهم آورده از صدارت اعظمی و دیگر مشاغل اداری و نظامی‌اش معزول کرده و به شهر کاشان تبعید کرد.

بدین ترتیب با دسیسه بیگانگان و همدستی و خیانت گروهی از عوامل اثرگذار داخلی، ناصرالدین شاه، حاجی علی مراغه ای (حاجب الدوله) را مأمور قتل امیرکبیر کرد.

امیرکبیر در محرم ۱۲۶۸ از مقام صدارت عظمی عزل شد و در شب شنبه ۱۸ ربیع‌الاول ۱۲۶۸ توسط حاجب‌الدوله در حمام فین کاشان به قتل رسید.



گوشه هايي از خدمات بي بديل اميرکبير به کشور

محمدتقي خان فراهاني مشهور به اميرکبير در سال۱۱۸۶ ش در روستاي هزاوه اراک به دنيا آمد. پدرش کربلايي قربان، آشپز قائم مقام فراهاني بود.
وي در منزل قائم مقام فراهاني تربيت شد و در جواني توانست سمت منشي گري قائم مقام را به دست آورد.
امير دو بار ازدواج کرد؛ اولي با جان جان خانم و بار دوم ملک زاده خانم خواهر ناصرالدين شاه.
همسر دوم اميرکبير دختر محمدشاه و مهد عليا بود.
اين ازدواج به خواست ناصرالدين شاه انجام شد. اميرکبير قبل از دوران صدارت هم خدمات قابل توجهي به کشور داشت؛ اما آن چه از او در حافظه تاريخي مردم ايران ثبت شده بيشتر مربوط به دوران کوتاه صدارت اوست که به دليل درايت و شجاعت بي نظيرش زبانزد مردم چند عصر است.
آن چه در ادامه تقديم مي شود، برگرداني است امروزي از زندگي آن مرد بزرگ:
مبارزه با کالاي خارجي
قليان هاي بلور خارجي را براي امير آوردند، همه را شکست؛ ديگر بلوري در قهوه خانه نمانده بود.
قلياني کوزه اي برداشت و کشيد.
فرداي آن روز بلورسازي تهران به دستور او تاسيس شد تا قليان هايي از بلور توليد داخل تهيه شود.
اروپاييان که جديت او را ديدند، فهميدند اين مرد رموز سياست را مي داند. براي همين دشمنان او را که با مديريت او از رياست وشهوت راني بازمانده بودند، برانگيختند تا با نظر مساعد شاه رگ او را در حمام فين زدند.
شاه در آن روزگار جوان بود و چون به سبب توانمندي امير محدود شده بود، مي خواست از زيرسايه صدر اعظم بيرون بيايد ولي عمري از اين ماجرا پشيمان بود.

علاقه امير به سيدالشهدا
هوش و حافظه امير خيلي خوب بود، مدح شعرا را نمي پسنديد و آن ها را به بارگاه راه نمي داد.
فقط به شهاب اصفهاني مي گفت: مصيبت سيدالشهدا را به نظم درآور. شعر را خوب مي فهميد.

انتخاب وزير امور خارجه توسط اميرکبير

ميرزا سعيد خان موتمن الملک در جواني يکي از منشي هاي اميرکبير بود.
قتلي در همدان اتفاق افتاد و حکومت قاتل را دستگير کرد.
خبر به امير رسيد. امير به ميرزا سعيد گفت: سعيد! به حاکم همدان بنويس قاتل را همان جا بکشد.
ميرزا سعيد قلمدان را بست، برخاست و به امير گفت: اجازه مي دهيد به خانه خود بروم و دعاگو باشم؟
امير با عتاب گفت: مگر نشنيدي چه گفتم؟
سعيد پاسخ داد: شنيدم اما قلم من نمي تواند حکم قتل بنويسد.
امير گفت: بسيار خوب، بنشين کاري ديگر دارم.
منشي هاي ديگر مي آيند و امير هر چه مي گويد بدون چون و چرا مي نويسند.
امير ميرزا سعيد را همراه خود به بارگاه ناصرالدين شاه مي برد و مي گويد: سعيد بايد وزير خارجه شود، شاه حکمش را مرقوم کنند.
شاه مي پرسد: به چه مناسبت يک منشي وزير شود؟
آن هم وزير امور خارجه؟
امير مي گويد: سعيد از شوکت شاه و تنبيه من نترسيد ولي از خدا ترسيد. پس لياقت وزارت دارد.
مقابله امير با واردات گل مصنوعي
اميرکبير هفته اي دو روز به دروازه غربي تهران مي رفت و هر کالايي را که از خارج وارد مي شد، کنترل مي کرد و اگر جنسي را صلاح نمي دانست حکم به استرداد آن مي داد.

براي همين تجار قبل از حمل کالا به کشور، نمونه اي از آن را به امير ارائه مي کردند.
معين الدوله حکايت مي کند که روزي با اميرکبير به يکي از دروازه هاي شهر رفته بودم.
يک نفر از تجار صندوقي آورد که پر بود از البسه خارجي و امير يکي يکي آن ها را نگاه مي کرد و از قيمت و خواص آن سوال مي کرد.

شاخه گلي مصنوعي به امير دادند که شاخه آن از مفتول نازک آهني و برگ و گل آن از پارچه هاي رنگين و پرهاي لطيف پرندگان بود. امير به تاجر گفت: بسيار ظريف است اما فايده آن را بگو؟
تاجر گفت: زينتي است، براي خانم ها تا به سر بزنند.

امير جوياي قيمت آن شد.
تاجر گفت ۱۵قران. امير پرسيد: اگر بعد از مصرف کسي بخواهد اين را بفروشد ارزشي دارد؟
تاجر گفت: بعد از استفاده به پشيزي نمي ارزد.
امير گفت: چنين کالايي را که بعد از مصرف به پشيزي نمي ارزد وارد نکنيد.
معين الدوله مي گويد بي اختيار گفتم: با آن که زيوري کم بهاست چرا قدغن فرموديد؟
امير گفت: براي امثال من و شما خريداري آن ممکن است.
اما اگر استفاده از آن معمول شود، خانم هاي اشراف و اعيان که توان خريد دارند خودنمايي مي کنند و زن هاي مردم معمولي بعد از ديدن و حسرت، به شوهران خود براي تهيه آن فشار مي آورند.
مرد هم ناچار به قرض يا سرقت مي شود که جز وخامت اوضاع نتيجه اي ندارد.
اما بعد از چند روز استفاده، حرص زن کم مي شود ليکن اين گل را يک سوم بها هم نمي توانند بفروشند. پس از آن امير به صاحبان صنايع دستور داد تا مانند آن را بسازند و به بهاي کم بفروشند




روزی که امیر کبیر زار زار گریه کرد

امیر اشک‌هایش را پاک کرد و گفت: خاموش باش.
تا زمانی که ما سرپرستی این ملت را بر عهده داریم، مسئول
مرگشان ما هستیم.
میرزا آقاخان آهسته گفت: ولی اینان خود در اثر جهل آبله نکوبیده‌اند.
امیر با صدای رسا گفت: و مسئول جهلشان نیز ما هستیم. اگر ما ....
در سال ۱۲۶۴ هجری قمری، یعنی در حدود ۱۶۸ سال پیش نخستین برنامه‌دولت ایران برای واکسیناسیون به فرمان امیرکبیر آغاز شد.

چند روز پس از آغاز آبله‌کوبی به امیر کبیر خبر دادند که مردم از روی ناآگاهی نمی‌خواهند واکسن بزنند!
فالگیرها و دعانویس‌ها در شهر شایعه کرده بودند که واکسن زدن باعث راه ‌یافتن جن به خون انسان می‌شود! امیرکبیر بی‌درنگ فرمان داد هر کسی که حاضر نشود آبله بکوبد باید پنج تومان به صندوق دولت جریمه بپردازد.
او تصور می کرد که با این فرمان همه مردم آبله می‌کوبند.

اما نفوذ سخن دعانویس‌ها و نادانی مردم بیش از آن بود که فرمان امیر را بپذیرند. شماری که پول کافی داشتند، پنج تومان را پرداختند و از آبله‌کوبی سرباز زدند.

شماری دیگر هنگام مراجعه مأموران در آب انبارها پنهان می‌شدند یا از شهر بیرون می‌رفتند روز بیست و هشتم ماه ربیع الاول به امیر اطلاع دادند که در همه‌ی شهر تهران و روستاهای پیرامون آن فقط سی‌صد و سی نفر آبله کوبیده‌اند.
در همان روز، پاره دوزی را که فرزندش از بیماری آبله مرده بود، به نزد او
آوردند.

امیر به جسد کودک نگریست و آن گاه گفت: ما که برای نجات بچه‌هایتان آبله‌کوب فرستادیم. پیرمرد با اندوه فراوان گفت: حضرت امیر، به من گفته بودند که اگر بچه را آبله بکوبیم جن زده می‌شود.
امیر فریاد کشید: وای از جهل و نادانی، حال، گذشته از این که فرزندت را از دست داده‌ای باید پنج تومان هم جریمه بدهی.
پیرمرد با التماس گفت: باور کنید که هیچ ندارم.
امیرکبیر دست در جیب خود کرد و پنج تومان به او داد و سپس گفت: حکم برنمی‌گردد، این پنج تومان را به صندوق دولت بپرداز چند دقیقه دیگر، بقالی را آوردند که فرزند او نیز از آبله مرده بود.
این بار امیرکبیر دیگر نتوانست تحمل کند.
روی صندلی نشست و با حالی زار شروع به گریستن کرد.
در آن هنگام میرزا آقاخان وارد شد.
او در کمتر زمانی امیرکبیر را در حال گریستن دیده بود.
علت را پرسید و ملازمان امیر گفتند که دو کودک شیرخوار پاره دوز و بقالی از بیماری آبله مرده‌اند.
میرزا آقاخان با شگفتی گفت: عجب، من تصور می‌کردم که میرزا احمدخان، پسر امیر، مرده است که او این چنین های‌های می‌گرید.
سپس، به امیر نزدیک شد و گفت:
گریستن، آن هم به این گونه، برای دو بچه‌ی شیرخوار بقال و چقال در شأن شما نیست.
امیر سر برداشت و با خشم به او نگریست، آن چنان که میرزا آقاخان از ترس بر خود لرزید.
امیر اشک‌هایش را پاک کرد و گفت: خاموش باش. تا زمانی که ما سرپرستی این ملت را بر عهده داریم، مسئول مرگشان ما هستیم. میرزا آقاخان آهسته گفت: ولی اینان خود در اثر جهل آبله نکوبیده‌اند.
امیر با صدای رسا گفت: و مسئول جهلشان نیز ما هستیم.
اگر ما در هر روستا و کوچه و خیابانی مدرسه بسازیم و کتابخانه ایجاد کنیم، دعانویس‌ها بساطشان را جمع می‌کنند.
تمام ایرانی‌ها اولاد حقیقی من هستند و من از این می‌گریم که چرا این مردم باید این قدر جاهل باشند که در اثر نکوبیدن آبله بمیرند

چرا بی بی سی نام امیر کبیر را سانسور کرد؟

امیرکبیر پایه گذار اندیشه و ترقی در ایران محسوب می شود .
مدرسه دارالفنون نمونه کامل آموزش علوم مدرن در کشور است .
امیر کبیر دست درباریان را از خیلی از منابع کوتاه کرد .
و مهم ترین آنها دستور اعدام رئیس فرقه بابیت را صادر کرده بود و ..
رسانه ها آن زمان فعالیت خود را بر روی آنتن می برند که مرام نامه یا استایل نیوز خود را تعیین کرده باشند.
اما آنچه برای مرام نامه مهم تلقی می شود طرف دیگر آن است.



جریانی که قرار می شود پشتیبانی فکری ، لجستیکی و نیروی انسانی یک شبکه را تامین کند.
برای آنکه بتوان ریشه های ضدیت شبکه تلویزیونی بی بی سی با ملت و جمهوری اسلامی ایران را درک کنیم باید راز همین مرام نامه و پشت پرده دشمنی تاریخی را روشن کرد.
به همین دلیل به توصیه یکی از تاریخ نگاران برای جریان شناسی فکری بی بی سی از یک سنگ محک استفاده می کنیم .
نام یک شخصیت ملی بزرگ و تاریخی میزرا تقی خان فراهانی معروف به امیرکبیر در کنار نام یک دیکتاتور وابسته به انگلیس رضا خان میر پنج.
جستجوی این دو واژه در میان آریوی و مکتوب بی بی سی اطلاعات بسیار جالب و ارزشمندی را حاصل کرد که داده های آماری آن ماهیت روشنی از بی بی سی فارسی را به تصویر می کشد. بر اساس این آمار از میان برنامه های روزانه این شبکه که معمولا 420 دقیقه در شبانه روز است . در شش ماهه نخست سال و از میان 75.600 دقیقه برنامه 1840 دقیقه برنامه تاریخی تحلیلی تولید شده است که در این بازه زمانی 47 بار به طور مستقیم از رضا خان میر پنج و 113 بار به طور غیر مستقیم از خاندان پهلوی و تنها 1 بار از کلمه میرزا تقی خان فراهانی و یا معادل آن امیرکبیر نامی به میان آمده است.

بله دقیقا فقط یکبار

البته این رویه هم در سایت بی بی سی با همین فراوانی تکرار شده است .آن هم در یک مطلب سراسر توهین به ایرانی ها و بدون اشاره به فعالیت های امیرکبیر و توطئه قتل وی .
اما چرا بی بی سی نسبت به واژه امیرکبیر آلرژِی دارد ؟
امیرکبیر چه کرده است که بی بی سی نسبت به بازگویی آن هراس دارد؟

این توضیح تاریخی شاید بتواند کمی قضیه را روشن کند :

امیرکبیر وزیر خوش نام دوره قاجارکه منشاء خدمات و اثرات بسیاری در کشور است یک اقدام در میان کارنامه اش برای گروهی تلخ است.
شورش بابیان در سال 1266 قمری فتنه ای را کلید زده بود که با دستور قاطع امیر در مجازات باب خنثی شد. علی محمد باب اعدام و فتنه کور شد .
حالا انگلیسی ها از درون فرقه گمراه بابیت ، بهائیت را بیرون کشیدند.
از روزی که امیرکبیر بساط این فتنه بزرگ را برچید ، بهائی ها کمر به قتل امیر بستند و حتی برای انتقام از این پایگاه بزرگ وطن خواهی و عقیدتی تشییع اقدام به تشکیل یک گروه ترور زیر زمینی و مخفی به نام بنیانگذاران تروریسم جدید کردند.






این گروهک تروریستی آنقدر ترور و جنایات و در کارنامه خود ثبت کردند که جنایات آنها در یک جلد کتاب هم به اختصار بیان شده است.
تا انجا که حتی فریدون آدمیت در یکی از تاریخ نگاری های خود اینگونه گفته است : بهایی ها در جریان شورش خود در دوران ناصری با مردم و نیروهای دولتی رفتاری سبعانه داشتند و اسیران جنگی را دست و پا می بریدند و به آتش می انداختند.

سرکوب فتنه باب توسط امیرکبیر آنقدر برای دنباله روهای باب سنگین تمام شد که با طراحی یک توطئه ی وسیع امیرکبیر را به شهادت می رسانند و کشور را در این مقطع تاریخی و حساس دچار خسرانی بزرگ کردند.

کینه توزی بهائیان از امیرکبیر ایران انقدر عمیق است که حتی نام وی نیز لرزه بر اندام تشکیل بهائیت می اندازد .

تا آنجا که در یکی از کتاب های به اصطلاح تاریخی خود که اخیرا در سرزمین های اشغالی چاپ شده است مقطع تاریخی صدارت امیرکبیر را به طور کلی سانسور کرده اند و گویی تقویم تاریخ چنین روزهایی را در خود نداشته است.

اما به مجهول دیگر گزارش بر می گردیم ، یعنی تعداد پرداخت بی بی سی به پهلوی ها .
درنگاهی کوتاه به کودتای سوم اسقند 1299 که رضا خان میر پنج توسط انگلیسی ها به تخت نشست ، یک نام در کابینه سید ضیاء بیشتر از دیگر کودتاچیان به چشم میخورد .
(علی محمد خان موقرالدوله)

یکی از سران درجه اول تشکیلات بهایی که به دلیل خدمات منحصر به فردش به دولت انگلیس سهم مهم بهایی ها در کابینه رضا خان می شود .
علی محمد خان پدر موقر بالیوزی است که در ادامه پازل های معادله به هم وصل می شود.
البته موقر الدوله تنها سهمیه بهائیان در دوران پهلوی ها نبود با حضور این فرقه گمراه در تمام مقاطع حساس و بخصوص کودتا به وضوح دیده می شود.
از جمله در کودتای ننگین 28 مرداد که خسروانی همسرش و پدر همسرش در سازماندهی پیاده نظام های بهایی و اوباش نقشی تاثیر گذار را ایفا کردند.
گذشته از خسروانی بعدها پرویز ثابتی که به جلاد ساواک معروف شد و امثال ایادیی ها کم نبودند که در دوران محمد رضا پهلوی عرصه خوبی از سوی شاه یافته بودند تا پروژه های زمین خواری ، پول شویی از طریق صرافی و ربا خواری را به طور وسیع در سطح کشور پیاده سازی کنند.
اما مجهول معادله اولیه گزارش ، حالا اینجا در حال حل شدن است .
اسناد زیادی از فرزند خواندگی بی بی سی برای بهائیت وجود دارد.
جملگی این ارتباط را از تاسیس رادیو بی بی سی فارسی توسط موقر بالیوزی که پسر موقرالدوله و از سران تشکیلات بهائیت در انگلیس بود دریافت کرد.
بسیاری از تاریخ نگاران ارتباط ساختاری بهائیت با انگلیسی ها را بسیار پیچیده تر از آنچه که در تاسیس این فرقه رخ داده است تلقی می کنند و از این فرقه به عنوان یکی از ابزارهای استکبار یاد کرده اند.
حالا می شود گفت که چرا واژه ی رضا خان در طول 6 ماه 47 بار ،خاندان پهلوی 113 بار و امیر کبیر فقط یکبار شنیده شده است .
بگذریم از تعداد واژه ها و گزارش هایی که برای بهائیها در این شبکه ساخته شده است .
که تعداد آنها قابل شمارش و ردیابی نیست .

تنها زن بازمانده از خاندان امیرکبیر


قمرالملوک اعتماد قاجار نوه دختری امیرکبیر تنها بازمانده این خاندان است که این روزها دریکی از آسایشگاه های استان البرز 100 سال را پشت سر گذاشته و در انتظار تجربه طلوعی دیگر از زندگی است.

[Almas Parsi]

با سلام و درود خدمت همه دوستان
من هم شهادت این بزرگ مرد تاریخ ایران رو تسلیت میگم ...
این کتاب رو هم تقدیم میکنم به همه دوستاران ایشون ...
روحشون قرین رحمت و یادشون گرامی باد


دانلود کتاب امیر کبیر از کودکی تا شهادت

نام کتاب: امیر کبیر از کودکی تا شهادت

زبان کتاب: فارسی

نویسنده: مرتضی خادمیان

تعداد صفحات: ۲۷

قالب کتاب: PDF

حجم فایل: ۲۸۷ کیلو بایت


پسری که از ته باغ میدوید و نفس زنان پیش می آمد آرامش کلاغ ها را بر هم میزد.

کلاغ ها به آسمان خاکستری از ابر می پریدند و از هیاهوی پروازشان آخرین برگ های درخت بر زمین می افتاد.
پسر کاری به آرامش کلاغ ها نداشت……..

[Capitan Totti]

این روز وحشتناک برای ایران پس از اسلام اصلا قابل درک نیست
و این فتنه گری و جنایت کاری عناصر دربار و بیت همون مسئول حکومت رو میرسونه
واقعا به شخصه پس از نادرشاه، ایشون رو بزرگترین شخصیت تایخ 1400ساله اخیر ایران میدونم
درود بر ایران

[تووت فرنگی]

یادش گرامی