تحوّل سبک زندگی از کلاسیک و سنتّی روستائی به مدرنیته و صنعتی شهری در اروپا 300 سال طول کشید، ولی در ایران از تأسیس دارالفنون تا کنون حدود 100 سال کشیده که اکثراً هم بدلیل دلار های نفتی، ما وارد کننده بوده ایم و لذا جهشهای تحول را بحران گونه تجربه میکنیم.
اینگونه است که مشکلات زیر پیدا شده اند.
۱) صنایع وارداتی دود زا؛ از اولین “اوتول دودی” که وارد کشور شده تا این ساعت صنایع وارداتی ما دود زا بوده است.
۲) آلودگی های مختلف زیست محیطی و عدم درک درست از زیست درست؛ ما انواع آلودگی ها را به محیط زیست وارد میکنیم.
۳) اختلاف عمده بین همسران؛ عدم دقت در ابتدای ازدواجها و چشم و هم چشمی که بنیان خانواده را متزلزل میکند.
۴) شکاف نسلها از یکدیگر؛ نسلهای اول و دوم با هم شکاف دارند و سومی ها و چهارمی ها با آنها شکاف دارند.
۵) فرار مغزها و ژنها؛ بدلائل نامساعدی اوضاع کار، درسی، ازدواج و احتمال توفیق در خارج نخبه ها مهاجرت می کنند.
۶) فربهی بوروکراسی؛ حجم عملیات کاغذبازی نهادهای دولتی به مراتب بیشتر از حداقل های مورد نیاز شده است.
۷) چابکی اسپکولاسیون؛ بجای تولید کالاها و خدمات مفید، ضروری و اساسی و داخلی، سفته بازی، رانت خواری رو به افزایش است.
۸) مادیت زدگی محض؛ متأسفانه در مملکتی که بنیانش بر معنویت آسمانی گذاشته شده، مادیت زدگی حاکم گردیده است.
۹٫ جنسیّت گرائی افراطی؛ بد اخلاقیهای جنسی چهرۀ کشور را بد می کند.
۱۰٫ تلبیس و تدلیس وسوسه و تزئین اعمال ( خطوات شیطانی ) به شکلهای مختلفی در ایران چتر گشوده است.
منبع:
شهروندان
علاقه مندی ها (Bookmarks)