لژیون ارتش آلمان نازی در بلاروس

به نام خداوند بخشنده ی بخشایشگر
بار دیگر در صدد ارائه ی مدرکی دال بر نژاد پرست و فاشیست نبودن آدولف هیتلر و حکومت آلمان نازی هستیم

لژیون ارتش آلمان نازی در بلاروس



ارتش نازي در بلاروس نیز مورد استقبال مردم قرار گرفت، با این وجود همکاري نظامی در بلاروس کمتر از بسیاري سرزمین هاي دیگر شوروي بود. تفکر ملی گرایی در بلاروس ضعیف تر از بالتیک یا اوکراین بود و به همین دلیل همکاري بلاروسی ها با نازي ها کمتر از مناطقی چون اوکراین یا بالتیک بود و در مقابل فعالیت پارتیزان هاي کمونیست در بلاروس زیادتر بود. آلمانی ها در جنگ جهانی اول توجه زیادي به بلاروسی ها نشان ندادند و آنها را در ردیف روس ها شمردند. اما در جنگ جهانی دوم آلمانی ها از ملی گرایی بلاروسی پشتیبانی کردند. در ابتدا یک کمیسر رایش به نام ویلهلم کوبه براي بلاروس انتخاب شد که از پشتیبانی یک انجمن مشورتی بلاروسی (رادا) که تحت ریاست دکتر ایوان ارمانچنکو قرار داشت بهره مند بود. پس از مرگ کوبه بر اثر افنجار بمب در سپتامبر 1943 ، هیتلر ژنرال اس اس فن گوتبرگ را به جانشینی وي منصوب کرد و بدین ترتیب وظایف رهبري ارشد اس اس و پلیس و فرمانداري در بلاروس با هم ادغام شدند. فن گوتبرگ رابطه ي بسیار خوبی را با ملی گرایان بلاروسی پیش گرفت و خودمختاري بیشتري به آنان داد. وي دراداسلاو آستروسکی 3، شهردار وقت اسمولنسک را براي ریاست حکومت جدید بلاروسی انتخاب کرد. آستروسکی یک انجمن ملی موقت و یک ارتش داخلی بلاروسی ایجاد کرد و استانداران و شهرداران بلاروس را شخصا انتخاب نمود. پس از چند ماه گوتبرگ موافقت کرد که یک رژیم کاملا یکپارچه در بلاروسی ایجاد شود. بنابراین در ژوئن 1944 آستروسکی اعلان کرد که کار او براي تشکیل انجمن موقتی بلاروسی به پایان رسیده است و اکنون نمایندگان باید رئیس جمهور بلاروس را انتخاب کنند. نمایندگان بی درنگ با همبستگی کامل آستروسکی را انتخاب کردند. بدین ترتیب حکومت ملی جدید بلاروس به ریاست آستروسکی فعالیت خود را آغاز کرد. اما متاسفانه عمر این دولت بلاروسی زیاد طول نکشید و با تهاجم ارتش شوروي، سران و نمایندگان دولت بلاروسی با خانواده هایشان با یک قطار اختصاصی به برلین حرکت کردند.


آستروسکی رئیس حکومت ملی بلاروس از یک یگان امنیتی بلاروسی بازدید می کند.

ارتش داخلی بلاروس

در اکتبر 1941 ویلهلم کوبه ایجاد یگان هاي دفاع از خود مردمی بلاروسی را تصویب کرد. این یگان ها عموما به صورت گروهان هاي مستقل ایجاد می شدند. با ایجاد یک انجمن ملی بلاروسی توسط آستروسکی که داراي خودمختاري قابل توجهی بود، ارتش داخلی بلاروس در 23 فوریه 1944 تشکیل شد.



بالا: افراد یک یگان دفاع از خود بلاروسی که به امور انتظامی و ضد پارتیزانی می
پرداختند. چندي بعد، با تشکیل ارتش داخلی بلاروس، یک نیروي نظامی متحد
الشکل به وجود آمد.

ارتش داخلی بلاروس یک ارتش کامل متشکل از داوطلبان و سربازان وظیفه بود که به صورت گردان هاي جداگانه سازماندهی شده بود. ارتش داخلی اگرچه یک ارتش مستقل محسوب می شد، اما در نبرد ها و عملیات ها تحت نظارت و
فرماندهی تاکتیکی رهبري ارشد اس اس و پلیس قرار داشت. این ارتش ابتدا در عملیات هاي ضد پارتیزانی شرکت کرد و سپس به نبرد علیه ارتش سرخ پرداخت. با تصرف بلاروس توسط ارتش سرخ، افراد باقیمانده ارتش داخلی با ارتش آلمان عقب نشینی کردند. یونیفورم هاي ارتش داخلی بلاروس شباهتی با یونیفورم هاي آلمانی نداشت و یک یونیفورم خاکستري مایل به قهوه اي با سبک مخصوص بلاروسی ها و با نشان هاي ملی بلاروسی بود.


یک عضو ارتش داخلی بلاروس.
یونیفورم و نشان هاي ملی مخصوص
این ارتش، با ارتش آلمان متمایز بود.


وافن اس اس بلاروسی

پس از عقب نشینی ارتش داخلی بلاروسی به غرب، افراد باقیمانده، تیپ شوتس مان شافت زیگلینگ را تشکیل
دادند که مرکب از چهار هنگ پیاده، یک بخش توپخانه و یک بخش سواره نظام بود. این یگان در اگوست 1944 به لشکر 30 وافن اس اس نارنجک اندار (شماره 2 روسی) که بیشتر افراد آن را روسی ها و اوکراینی ها تشکیل می دادند ملحق شد. این لشکر بعدا تبدیل به یک لشکر کاملا بلاروسی شد و به عنوان عنوان لشکر 30 وافن اس اس نارنجک انداز (شماره 1 روسی سفید) فعالیت کرد. آستروسکی هیملر را متقاعد کرد که بخش بلاروسی لشکر 30 وافن اس اس را تحت فرماندهی بلاروسی ها قرار دهد. او یک آموزشگاه براي افسران برپا کرد و منتشر کرد. « تیپ حمله وافن اس اس بلاروسی » یونیفورم هایی با عبارت خیلی زود دانشجویان دانشکده افسري براي نبرد علیه پیشروي ارتش سوم ایالات متحده به فرماندهی ژنرال پاتون فرستاده شدند. لشکر نا آزموده به خط مقدم فرستاده شد اما اندکی بعد به عنوان یک یگان ورزیده ضد پارتیزانی مطرح شد و به نبرد با مقاومت فرانسه رفت اما نتیجه خوبی نگرفت. در ادامه ترك خدمت زیاد از لشکر، سبب شد لشکر از سرویس فعال عقب بکشد. بعدا نیروي لشکر به یک تیپ کاسته شد که مرکب از یک هنگ پیاده، یک اسکادران سوار و تغییر « روسی سفید » یک بخش توپخانه بود. یگان دوباره به تیپ وافن اس اس نام داد. در اواخر جنگ از آستروسکی درخواست شد به کمیته آزادي بخش ملت
هاي روسیه و ارتش آن ملحق شود، اما آستروسکی این درخواست را رد کرد.

منبع : جلد سوم کتاب ارتش بین المللی هیتلر
نویسنده : حمیدرضا نیکبخش
ویرایش و تنظیم : ساسان