نبرد تپه262،نبردی سر نوشت ساز برای جبهه غرب...(قسمت دوم)

[M@hdi42]

نبرد تپه262،نبردی سر نوشت ساز برای جبهه غرب...(قسمت دوم)

به نام خدا

سلام

در قسمت قبل مقاله نبرد تپه262،نبردی سر نوشت ساز برای جبهه غرب خواندید که آمریکایی ها برای گسترش دادن جبهه فرانسه و خروج از نرماندی عملیاتی با نام cobra را عملی کردند.
قصد از اجرای این عملیات جلب توجه آلمانی ها بود تا آلمانی ها دست به اجرای ضد حمله های بی فایده ای بزنند و به این ترتیب نیروهای خود را به تدریج از دست بدهند.ولی آلمانی ها ضد حمله ای انجام ندادند.
بعد از این، آمریکایی ها متوجه شدند میتوانند کل ارتش هفتم آلمان را که یک نیروی عظیم بود محاصره کنند و از بین ببرند.آنها طرح هایی ریختند و با کمک انگلیسی ها،کانادایی ها و لهستانی ها آن را اجرا کردند و کل اطراف ارتش هفتم آلمان را به تصرف خود در آوردند به جز یک گذرگاه به نام تپه262 .حال باید لهستانی ها این نقطه را تصرف میکردند تا حلقه محاصره کامل شود.
این نقطه برای متفقین بسیار مهم بود ولی برای آلمانی ها چندین برابر متفقین مهم تر بود چرا که این گذرگاه نقطه ای برای فرار از محاصره بود.

در ادامه شرح نبرد تپه262 را میخوانید:

نبرد تپه 262 شروع میشود


روز اول نبرد،19 آگوست

مدت کوتاهی بعد از ، ظهر 19 آگوست،نیروهای سرهنگ Zgorzelski (هنگ یکم زرهی+گردان نهم پیاده+یک گروه با سلاح های ضد تانک)به طرف Coudehard و تپه262 حمله ور شدند.زمانی که مقداری از نیروهای لهستانی در Coudehard بودند،دو گروه از نیروهای کوهستانی لهستان در حال حمله و پیشروی به سمت قله262 بودند و به دنبال آنها هم نیروهای هنگ یکم زرهی سرهنگ Aleksander Stefanowicz حرکت می کردند که به خاطر وجود خودرو ها باید از طریق جاده های پیچ در پیچ به راه خود ادامه می دادند.تقریبا در ساعت 12:40 دقیقه لهستانی ها به قله رسیدند و تپه به دست متفقین افتاد.
لهستانی ها تعدادی از آلمانی هارا اسیر گرفتند و تعدادی آلمانی دیگر که در حال عقب نیشنی از آنجا بودند را به توپ و رگبار بستند و با هر چیزی که در اختیارشان بود به طرف آلمانی ها شلیک کردند.تانک های پانتر آلمانی هم که در موقعیت نا مناسب و پایین تپه بودند نمیتوانستند به طرف تانک های شرمن لهستانی شلیک کنند.به خاطر شکستی که آلمانی ها خورده بودند و توان جبران آن را در آن لحظه نداشتند،لهستانی ها بقیه نیروهای خود را که در عقب نگه داشته بودند را هم به میدان آوردند و آنهارا به طرف جاده Chambois–Vimoutiers فرستادند تا آنجارا هم تصرف کنند.

آلمانی هایی که با از دست دادن تپه262 شُکه شده بودند در واکنش به این عمل لهستانی ها،شروع به بمباران تپه با راکت اندازها و توپهای خود کردند و تلفاتی از لهستانی ها گرفتند.در مقابل،لهستانی ها هم ضد حمله هایی زدند.Coudehard هم در ساعت 15:30 به دست لهستانی ها افتاد.
در حدود ساعت 17:00 نیروهای سرهنگ Koszutski که شامل هنگ دوم زرهی و گردن هشتم پیاده میشد به تپه رسید و به دنبال نیروهای او،در ساعت 19:30 نیروهای پیاده کوهستانی و مقداری از نیروهای گردان نهم پیاده لهستان به تپه رسیدند.
بقیه نیروهای گردان نهم پیاده و گروه های ضد تانک خود را به Boisjos که در 2 کیلومتری شمال Coudehard است رساندند.
این حجم نیروها که شامل تقریبا 80 تانک،20 سلاح ضد تانک و حدود 1,500 نفر میشد در تپه262 متمرکز شدند.ولی لهستانی ها آن شب نقطه 262S را تصرف نکردند.

سرهنگ Zdzisław Szydłowski به گردان نهم پیاده نظام دستور دادند که تا صبح صبر کنند و صبح اقدام به حمله کنند.لهستانی ها شب را به سنگر بندی و تقویت خطوط دفاعی جنوبی،جنوب غربی و شمال شرقی تپه262 اختصاص دادند.


20 آگوست

از حدود 20 لشکر پیاده و زرهی آلمان که در فالیس(Falaise )به دام افتاده بودند در در حدود 12 لشکر هنوز در حال مبارزه و حمله بودند.در حالی که این لشکر ها در حال عقب نشینی به طرف شرق بودند سعی میکردند جلوی محاصره ای که توسط کانادایی ها در Trun و St. Lambert و توسط آمریکاییها و لهستانی ها در Chambois ایجاد شده بود را بگیرند.

در تمام طول شب 19آگوست آلمانی هایی که خارج از حلقه محاصره بودند به خطوط لهستانی ها در خط الراس مونت اورمل (mont ormel)حمله میکردند و در نهایت موفق شدند که دو لشکر لهستانی را محاصره کنند.این کار باعث میشد ارتباط Stefanowicz با Koszutski قطع شود.
رفته رفته این دو نفر(فرمانده)با کمبود وسایل نقلیه روبرو شدند.آنها یا باید به آلمانی ها حمله میکردند یا باید یک راه برای گریز ایجاد میکردند.در نهایت هر دو آنها به این نتیجه رسیدند که تنها راه نجات یافتن آنها و سربازانشان از این محاصره این است که مناطق تحت کنترل خود را سخت نگه دارند تا اینکه نیروی کمکی از راه برسد.

سربازان لهستانی که در نقطه 262N بودند،می توانستند صدای رفت آمد را از دره پایینی خود بشنوند.غیر از این ،چندین گلوله خمپاره در طول شب بر روی نیروهای گردان پیاده8 فرود آمد.

بدون در اختیار داشتن نقطه 262S درگیری با تعداد زیادی از نیروی های آلمانی که به خطوط لهستانی ها حمله میکردند برای لهستانی ها غیر ممکن بود.
زمین نا هموار،زمین پوشیده از درخت و بوته های بزرگ که کنترل غرب و جنوب غربی این منطقه را در روز سخت و در شب غیر ممکن کرده اند.
همینکه در روز20 آگوست نور خورشید بالا آمد،Szyd³owski آماده عملی کردن نقشه خود برای گرفتن نقطه 262S شد.
او میخواست 2 گروهان سازمان یافته از گردان پیاده نظام9 را با پشتیبانی زرهی هنگ1 زرهی از طریق جاده به طرف 262Sبفرستد تا آنجارا تصرف کند.
با اینحال نیروهای لهستانی بعد از گرفتن این نقطه،سریعا توسط آلمانی مورد حمله شدید قرار گرفتند.

منطقه تحت کنترل 2 کیلومتری که در اختیار لهستانی ها بود و به ارتش هفتم آلمان دید داشت مانع بزرگی برای عقب نشینی ارتش هفتم آلمان از نرماندی بود.
فیلد مارشال والتر مدل که دو روز قبل موفق شده بود از von Kluge اجازه عقب نشینی کلی را بگیرد،به خوبی میدانست که برای خارج کردن ارتش هفتم از این محاصره ، باید چوبی که لای چرخ این ارتش شده بود را بر میداشت(منظور لهستانی هایی که راه گریز 2 کیلومتری را بسته بودند).او به فرماندهان لشکر دوم زرهی اس اس Das Reich و لشکر نهم زرهی اس اس Hohenstaufen دستور داد که سریعا به تپه 262 حمله ور شوند.

در ساعت 09:00 صبح گردان8 پیاده نظام از طرف شمال و شمال شرق نقطه 262N مورد حمله قرار گرفتند ولی توانستند تا ساعت 10:30 آلمان هارا عقب برانند.در این نبرد سنگین خسارت های زیادی به لهستانی ها و مخصوصا هنگ زره1 وارد شد.تعداد زیادی از خودرو های تامین مهمات و سوخت هنگ1 زرهی و تعدادی از تانکهای آن نیز از بین رفتند.

بقایای وسایل و تجهیزات آلمانی ها که در حال عقب نشینی از تپه 262 هنگ زرهی یکم به آنها حمله کرد

تشکل های آلمانی به دنبال راه فرار از درون حلقه محاصره میگشتند تا اینکه متوجه شکاف بین شهر Chambois و Trun شدند که در غرب بود.
نیروهای لهستانی که در Chambois بودند به جاده هایی که در شکاف بین آنها و Trun بود دید داشتند و می دیدند که تعداد زیادی از نیروهای آلمانی در حال گذر از این جاده هستند.اغلب این نیروها تانک ها و توپ های خود کششی بودند و نیروی پیاده در بین آنها کمتر دیده میشد.چون ساعت ها توسط هنگ یکم زرهی بمباران شده بودند و نیروهای پیاده آنها پراکنده شده بودند.

دیدی که لهستانی ها به این منطقه یعنی نقطه 239 (جایی که آلمان ها در حال گذر از آن بودند)داشتند باعث شد آنها بتوانند نقشه یک حمله را بکشند تا بتوانند این شکاف را ببندند.
به همین منظور به اسکادران 2 هنگ دوم زرهی دستور داده شد که به طرف نقطه 239 حرکت کند و آنجارا به تصرف در آورد.ولی اسکادران 2 هنگ دوم زرهی قادر نبود تانکهای خود را از مواضع دفاعی که ایجاد شده بود جدا کند و به نقطه 239 حمله کند.
در همین روز در یک نقطه یک تانک پانزر لشکر دوم زرهی اس اس به طرف بالا حرکت کرد و در راه خود 4 تانک شرمن اسکادران سوم هنگ1 زرهی را منهدم ساخت.به همین خاطر بازماندگان مجبور شدند موقعیت خود را عوض کنند و مقداری عقب نشینی کنند.در حال عقب نشینی یکی دیگر از تانکهای این هنگ نیز منهدم شد.

در حدود ظهر آلمانی ها یک بمباران سنگین توپخانه ای و خمپاره ای را بر علیه لهستانی ها شروع کردند و تمام بعد از ظهر را هم به بمباران ادامه دادند.این حملات توپخانه ای و خمپاره ای باعث شد لهستانی ها تلفات زیاد بدهند.

در همین زمان لشکر دوم زرهی اس اس توانست جاده مواصلاتی که در شمال شرق Coudehard است را تصرف کند.
با این اتفاق تعدادی از واحد های زرهی 10،12 و 116 اس اس توانستند یک راه را از بین نقطه 262N باز کنند و از محاصره خارج شوند.تا اواسط بعد از ظهر چیزی در حدود 10000 آلمانی توانستند از محاصره خارج شوند.

بعد از این ، لشکر سوم هوابرد همراه با لشکر یکم زرهی اس اس لایب اشتاندارد هم به خط مقدم حمله به تپه پیوستند.
در ساعت 14 ، نیروهای گردان8 پیاده نظام که در دامنه های شمالی تپه واقع شده بودند یک بار دیگر مورد حمله قرار گرفتند.اگرچه حمله های پیاده ها و تانک ها به خطوط دفاعی لهستان های بار اول به عقب رانده شد و همچنین توپخانه هنگ یکم زرهی باز هم تلفات زیادی از آلمانی ها گرفت ولی لهستانی ها به تدریج عقب رانده شدند.

ولی لهستانی ها دست بردارد نبودند ! آنها تصمیم گرفته بودند که به هر ترتیب تپه را نگه دارند.آنها با چنگ و دندان و با آتش منظم توپخانه توانستند خساراتی را متحمل آلمانی ها کرده و آنها را عقب برانند.

آنها همچنین تصمیم گرفتند که به نقطه 239 هم حمله کنند و آنجارا به تصرف در آورند ولی آلمانی ها آماده بودند و برای همین گردان سوم لشکر نهم پیاده نظام خسارات سنگینی دید و عقب رانده شد.

به خاطر تلفات و خساراتی که به ارتش هفتم آلمان وارد شده بود،سرهنگ Paul Hausser ،فرمانده لشکر هفتم آلمان عصبانی شد و دستور داد که مناطق لهستانی باید "حذف" شوند !

در ساعت 15 ،نیروهای عظیم و قابل توجهی از جمله:بقایای لشکر352پیاده،چندین گروه از لشکر دوم زرهی اس اس،تلفات و خسارات سنگینی به گردان های 8 و 9 پیاده لهستانی وارد کردند.
در ساعت 17 حمله در اوج خود بود و لهستانی ها با تانک ها و پیاده نظام آلمان در درون خطوط دفاعی خود در حال مبارزه بودند.

بقایای یک تانک پانزر ارتش آلمان و یک تانک شرمن ارتش لهستان در نبرد تپه 262

حال نیروهای لشکر دوم زرهی اس اس آلمانی ها به قله تپه بسیار نزدیک بودند و چیزی نمانده بود که آنرا فتح کنند ولی با دفاع سخت لهستانی ها در قله تپه روبرو شدند.
خطوط دفاعی لهستانی ها تا ساعت 19:00 به همان شکل باقی ماند و ترمیم نشد.تا آن زمان لهستانی ها تقریبا تمام مهمات خود را مصرف کرده بودند و مهمات زیادی باقی نمانده بود،برای همین در وضعیت بسیار نا مناسبی قرار داشتند.یک آتش بس 20 دقیقه ای برقرار شد و آلمانی ها زخمی های خود را با کاروان پزشکی از میدان خارج کردند و دوباره جنگ از سر گرفته شد و اینبار با شدتی مضاعف...

در همین روز ، فرمانده Simond(فرمانده نیروهای کانادایی)دستور داده بود که نیروهایش تمام تلاششان را برای کمک به لهستانی های محاصره شده در تپه262 بکنند.ولی آلمانی ها با یک نقشه دقیق با لشکر سوم هوابرد و لشکر نهم زرهی اس اس مانع از دخالت کانادایی ها در نبرد تپه262 شدند.
طرف لهستانی به طور خطرناکی دچار کمبود مهمات بود و همچنین هر دو طرف،آلمانی و لهستانی،زخمی های زیادی داشتند که نمیتوانستند از محل تخلیه کنند.
لهستانی ها هم همچنان امیدوار بودند که بعد از غروب،لشکر چهارم زرهی کانادا به کمک آنها بیاید.با این حال،وقتی شب شد و چند ساعت گذشت،لهستانی ها فهمیدند که قرار نیست هیچ نیروی کمکی امروز به کمک آنها بیاید.

لهتسانی هایی که دیگر فاقد وسایلی برای نگه داشتن آلمان ها بودند مجبور شدند به بقایای لشکر47 پانزر که در حال ترک منطقه بود بنگرند.

نبرد در طول شب هم به صورت پراکنده وجود داشت.بعد از یک نبرد خونین و وحشیانه بین آلمانی ها و لهستانی ها(!)
هر دو طرف از نبرد خسته شدند و سعی میکردند که از درگیری اجتناب کنند.هر چند توپخانه مکررا نیرو های آلمانی را اذیت میکرد.

فرمانده Stefanowicz که خود هم در طول نبرد زخمی شده بود خطاب به نیروهای خود گفت:

آقایان.همه چیز از دست رفته است.من احتمال نمیدهم کانادایی ها به کمک ما بیایند.فقط 110 نفر از نیروهای ما باقی مانده اند،با 50 گلوله برای هر تفنگ و 5 گلوله برای هر تانک.تا پایان مبارزه کنید!تسلیم شدن به نیروهای اس اس بیهوده است و این را همه میدانیم.
آقایان!موفق باشید،امشب ما برای لهستان و تمدن میمیریم.ما تا آخرین جوخه مبارزه میکنیم،تا آخرین تانک و تا آخرین نفر... !

21 آگوست،نبرد خونین همچنان ادامه دارد...

ادامه دارد...

نویسنده و مترجم:kaveh