به گزارش خبرنگار کتاب و ادبیات فارس، غلامعلی حداد عادل که در مراسم بزرگداشت محمدکاظم کاظمی حاضر شده بود، در پایان سخنانش شعری را برای حضار خواند که به گفته خودش یکی دو هفته پیش سروده است و برای اولین بار این شعر را برای دیگران و در جمعی میخواند.
غزل حداد عادل در ادامه می آید:
یاد او شب تا سحر بیدار میدارد مرا
تا سحر با دیده خونبار می دارد مرا
هر کسی در زندگانی با خیالی دلخوش است
عشق، خوشدل از خیال یار میدارد مرا
قافیه اندیشم اما نازنین دلدار من
سرخوش از اندیشه دیدار میدارد مرا
تا مگر پا از گلیم خویش نگذارم برون
یار گرد خویش چون پرگار می دارد مرا
ماه اگر در آسمان محروم می ماند زمهر
ماه من از مهر برخوردار می دارد مرا
گرچه پیر سال و ماهم لیک عشق کهنه کار
با همه افسردگی در کار میدارد مرا
در میان آتشم اما خوشم زیرا که عشق
در امان از آذر و آزار میدارد مرا
گرچه خاموشی خردمندی است اما عاشقی
گاه گاهی بر سرگفتار میدارد مرا
منبع : http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13921018000504
علاقه مندی ها (Bookmarks)