کیـف دستـی با تاریـخچه ای ۵۰۰ سـاله

[Almas Parsi]

کیـف دستـی با تاریـخچه ای ۵۰۰ سـاله

داستان تولد کیف دستی به قرن ۱۶ میلادی باز می گردد. از آن زمان تاکنون شکل و شمایل کیف های دستی تغییرات زیادی را به خود دیده است. نمایشگاهی در آلمان کیف هایی از قرن ۱۶ تا ۲۱ میلادی را به نمایش گذاشته است.





شرکت فرانسوی “هرمس”، یکی از تولیدکنندگان نامدار کالاهای لوکس، شهرت کیف های دستی اش را بدون تردید مدیون گریس کلی است. هنرپیشه زیباروی هالیوود که بعدها به همسری پادشاه موناکو درآمد، چنان به این مدل کیف علاقه داشت که در سال ۱۹۵۶ هرمس این مدل را به نام “کلی” نامگذاری کرد. موزه ملی بایرن هم اینک نمایشگاهی را از کیف های دستی متعلق به قرن ۱۶ تا ۲۱ میلادی برگزار کرده است.



داستان تولد کیف دستی به قرن ۱۶ میلادی باز می‌گردد. در آن زمان کیف‌های کوچک پارچه‌ای جزو جدایی‌‌ناپذیر کیف‌های دستی بودند که برای نگهداری جداگانه پول در نظر گرفته شده بود. زنان در آن دوران وسایل شخصی یا ابزار دوخت و دوز خود را در کیف‌های “کار” (تصویر) نگه‌داری می‌کردند. این کیف‌ها از جنس ابریشم بودند و سبد چوبی کوچکی در پایین آن‌ها دوخته شده بود.




به گفته یوهانس پیچ، محقق و برگزارکننده این نمایشگاه، تحقیق روی تاریخچه کیف‌های دستی کار ساده‌ای نیست. البته کار پژوهش روی کیف‌های کاری مردانه راحت‌تر بوده است، زیرا در آن زمان اشراف عمدتا نام خود را روی کیف‌هایشان حک می‌کردند. کیفی که در تصویر مشاهده می‌کنید، متعلق به ماکسیمیلیان گراف مونتگلاس بوده است.

(گراف لقب اشرافی در آلمان و مشابه کنت در فرانسه است).

تا زمان انقلاب فرانسه مردان نیز همانند زنان کیف دستی با خود حمل می‌کردند، پس از آن اما مد مردانه روی به سادگی گذاشت و کیف تنها به وسیله‌ای زنانه تبدیل شد. یوهانس پیچ معتقد است که در آینده مردان سوای ساک‌های ورزشی یا کیف‌های لپ‌تاپ، دوباره به سوی دست گرفتن کیف روی می‌آورند و کیف جزوی از مد مردانه خواهد شد.



پیشرفت‌‌های اجتماعی و صنعتی روی مد تأثیر‌گذار بوده‌اند.

برای مثال در قرن ۱۷ میلادی پس از به راه افتادن پست، کیف‌های دستی مسطح با جیب‌های متعدد تولید شدند که از جنس چرم یا ابریشم بودند. روی این کیف‌ها اغلب با نقش و نگار تزیین می‌شدند.





در قرن بیستم کیف‌های کوچک بدون دسته مد شدند. در سال‌های اخیر این کیف‌ها دوباره مورد توجه قرار گرفته‌اند.

کاترین دوشس کمبریج یکی از کسانی است که اغلب در مراسم رسمی از این کیف‌ها استفاده می‌کند.





کیف‌های روستایی (تصویر) که در قرن ۱۸ و ۱۹ میلادی رواج داشتند، امروزه نیز از نظر برخی کارشناسان بسیار مدرن تلقی می‌شوند.

در آن دوران یکی از مدل‌های محبوب کیف در میان بانوان، کیسه‌های پارچه‌ای کوچکی بود که با یک زنجیر به دور مچ دست انداخته می‌شد.

اختراع قطار و آغاز سفر با این وسیله نقلیه در قرن ۱۹ میلادی موجب تولید ساک‌های دستی کوچک شد.

از آنجایی که چمدان‌ها در واگن‌های جداگانه انبار می‌‌شدند، زنان به ساک‌های دستی کوچکی نیاز داشتند تا وسایل مورد نیازشان را در طول سفر به همراه داشته باشند.

مارلن دیتریش، هنرپیشه مشهور آلمانی یکی از طرفداران این کیف‌های دستی بود.

در این نمایشگاه بسیاری از کیف‌های به جا مانده از وی را می‌توان تماشا کرد.




در دهه ۱۹۷۰ حمل کیف‌های دستی شبیه روزنامه لوله شده البته با دسته، مد شدند.

یوهانس پیچ می‌گوید: “این کیف‌ها خیلی طرفدار داشتند.

وقتی خانم‌های بازدیدکننده این کیف‌ها را می‌بینند، اغلب به یاد می‌آورند که خودشان هم زمانی صاحب چنین کیف‌هایی بودند.”






ویژگی مهم کیف‌های دستی، راحت حمل کردن آن‌هاست.

با این همه طراحان سرشناس گاهی کیف‌هایی با مدل‌هایی نه چندان معمول را در شمار اندک به بازار روانه می‌کنند. کیفی از جنس ابریشم، طرحی از کریستیان لاکروا.





در فوریه سال ۱۹۵۵ کوکو شانل کیفی را طراحی کرد که تا به امروز نیز از جذابیت آن کاسته نشده است. مدل “شانل ۲.۵۵” که نمونه ‌اصلی آن را می‌توان در این نمایشگاه دید.