تیغه اره

[*FATIMA*]

تیغه اره گرد شیاردار

برای کم کردن تماس بین تیغه و دیواره داخلی شکاف برش و نیز جلوگیری از اصطکاک و گرم شدن تیغه ، روش متداول ، چپ و راست کردن یا نوک پهن کردن دندانه های تیغه اره است . در حقیقت ، دشمن تیغه و اره فشار جانبی و گرم شدن تیغه است . برای کم کردن فشار جانبی ، تیغه اره گرد شیاردار طراحی شده است .

در این نوع تیغه اره دو شیار با زاویه گیره کردن منفی بین پیرامون تیغه تا حلقه وسط ایجاد می شود . در یک لبه شیار از ماده مقاوم به سایش ( الماسه ) استفاده شده است . در این قسمت ، لبه شیار ضخیم تر از بدنه تیغه ، ولی نازک تر از شکاف شیار است . لبه باید همیشه تیز نگه داشته شود .

زمانی که از تیغه اره گرد شیاردار استفاده می شود ، اگر با فشار جانبی همراه باشد ، لبه تیز شیار را برش می دهد و این ماده برش داده شده همراه خاک اره تخلیه می شود . در نتیجه ، عمل مالش تیغه به دیواره داخلی شکاف برش حذف می شود . نکته مهم دیگر در مورد ایجاد شیار در تیغه اره گرد این است که شیارها اشتباهات ناشی از خمیده شدن دندانه را در زمان برخورد با الیاف ، گره ها و ... اصلاح می کنند . از تیغه اره گرد شیاردار در اره های گرد یک شافتی یا اره گرد ترکیبی با کلگی خردکن استفاده می شود .

مواردی که باید به آنها دقت کرد :

* هنگام تعویض تیغه اره گرد شیاردار دقت کنید که تیغه اره به زمین برخورد نکند

* تیغه اره را به موقع عوض کنید ؛ معمولاً تیغه باید بعد از هر نوبت کار تولیدی پیوسته عوض شود .

* شیارها را تیز نگه دارید . اگر شیارها خیلی کند شوند ، تیز کردن آنها مشکل است

* اگر آزادی شکاف برش به کمتر از 0/6 میلیمتر در هر طرف برسد ، نوک دندانه را عوض کنید

* انتخاب تیغه اره مناسب برای اره بسیار مهم است

نکته بسیار مهم در استفاده از تیغه اره گرد شیاردار این است که بعد از هر بار تیز کردن دندانه ، باید لبه شیار نیز پرداخت شود . در غیر این صورت ، ضخامت تیغه در قسمت شیار زیادتر از شکاف برش و باعث فشار جانبی بر تیغه می شود . معمولاً تیغه در قسمت لبه شیاردار باید حداقل 0/25 میلیمتر از هر طرف آزاد باشد

ادامه دارد ...

منبع : فن آوری برش چوب
نوشته دکتر احمد جهان لتیباری
تهیه و تنظیم : سایت علمی نخبگان جوان

[*FATIMA*]

عوامل آسیب رسان به تیغه اره

متداول ترین آسیبی که احتمال دارد به تیغه اره وارد شود ، ترک خوردن است . اگر هنگام کار کردن با تیغه دقت شود ، احتمال بروز ترک از بین می رود . موارد زیر از متداول ترین دلایل ترک خوردن تیغه است :

1/ چرخ فلکه های کوچک تر از اندازه
اگر تیغه اره نواری در مقایسه با قطر چرخ فلکه خیلی ضخیم باشد ، خمیده شدن مکرر روی چرخ فلکه را تاب نمی آورد و در هر دو لبه آن ( لبه دندانه دار و لبه پشتی ) ترک برمی دارد .

2/ کشیدن اشتباه
اگر تیغه اره نواری به اندازه کافی کشیده نشود ، در امتداد وسط تیغه تحت تنش قرار می گیرد . در این حالت ، لبه ها تحمل نمی آورند و ترک برمی دارند .

3/ چپ و راست کردن اشتباه
ریشه دندانه بر اثر چپ و راست کردن تا نقطه بیش از حد کشش فولاد تیغه تحت تنش و در نتیجه ، در معرض تغییر پلاستیکی قرار می گیرد . بنابراین ، اگر چپ و راست کردن از خط ریشه دندانه شروع شود ، احتمال دارد این قسمت ترک بخورد .
اگر مقدار چپ و راست کردن دندانه ها کافی نباشد ، برش به آزادی صورت نمی گیرد و تیغه ، بر اثر اصطکاک زیاد بین تیغه و چوب ، بیش از حد گرم می شود و بیش از حد تحت تنش قرار می گیرد .

4/ زیاد پهن کردن نوک دندانه
پهن کردن نوک دندانه باعث سخت شدن فولاد می شود . سختی بیشتر باعث ضربه پذیری ( نرمی ) کمتر می شود و تیغه در معرض ترک خوردن قرار می گیرد .

5/ بی دقتی در تیز کردن
زاویه گیره کردن ناکافی و شعاع گلویی خیلی کوچک ، خطر ترک خوردن را افزایش می دهد . در نتیجه ، گلویی تغییر رنگ می دهد و خراش های درشت سبب افزایش تنش و به وجود آمدن ترک می شود .

6/ دندانه کند
تیغه اره ای که دندانه هایش کند باشد ، بیش از حد تحت تنش قرار می گیرد .

7/ اثر سخت شدن تیغه
اگر تیغه اره به طور ناگهانی به عقب فشرده شود ، خیلی محکم روی هدایت کننده ی پشتی مالیده می شود . گاهی هم اگر با هدایت کننده پشتی تماس پیدا کند ، بیش از حد گرم می شود که بر فولاد ، اثر سخت کنندگی دارد و احتمال می رود به ترک لبه پشتی تیغه بینجامد .

8/ سرعت زیاد تغذیه
هراره چوب بری برای کار معینی طراحی می شود . اگر سعی کنیم با زیاد کردن سرعت تغذیه ، مقدار تولید را افزایش دهیم ، عملکرد دستگاه از نظر اقتصادی کم می شود .

9/ سرعت زیاد تیغه
تیغه اره های پهن را نباید با سرعت بیش از 50 متر بر ثانیه به کار گرفت ؛ زیرا تیغه در معرض تنش های غیر ضروری زیادی قرار می گیرد

10/ ارتعاش تیغه اره
ارتعاش تیغه اره ، احتمال ترک خوردن را افزایش می دهد ؛ اما از بین بردن ارتعاش در تیغه اره مشکل است . عواملی که باعث ارتعاش می شوند عبارت اند از : در یک خط نبودن و بازی کردن بلبرینگ ها ، شل بودن مهره ها ، تنظیم اشتباه بالشتک های هدایت کننده ، کشیدن اشتباه تیغه صاف ، راست کردن اشتباه تیغه ، خط دندانه غیر یک نواخت و ...

11/ کشش دادن غیر ضروری تیغه
وقتی دستگاه اره در حال کار نباشد ، باید تیغه را آزاد کرد

ادامه دارد ...

منبع : فن آوری برش چوب
نوشته دکتر احمد جهان لتیباری
تهیه و تنظیم : سایت علمی نخبگان جوان

[*FATIMA*]

تعمیر و نگهداری تیغه اره نواری

برای به حداقل رساندن هزینه خرید تیغه ، باید تیغه اره را در فاصله های مناسب زمانی بازرسی و تیز کرد . برنامه تعمیر و نگهداری مدونی برای تیغه اره ضروری است . این برنامه باید متناسب با وضعیت کاری تیغه باشد . تیغه اره نواری بعد از چند بار تیز کردن ، باریک می شود و باید عوض شود .

در برنامه تعمیر و نگهداری تیغه ، اجرای موارد زیر ضروری است :

1/ بازرسی و تمیز کردن
بازرسی و تمیز کردن تیغه باید ترجیحاً روی میز کار انجام شود . می توان تیغه را با دستمال تمیز کرد و در صورت ضرورت ، برای زدودن گرد و غبار و ذرات رزین شستشو داد . اما باید دقت کرد که تیغه در حین تمیز کردن ، خراش برندارد . گلویی دندانه ها را می توان با یک برس مناسب تمیز کرد .

برای تشخیص ترک های احتمالی ، می توان از ذره بین استفاده کرد تا تشخیص بین ترک و خراش ، امکان پذیر شود .

2/ تعمیر ترک ها
از گسترش ترک های به وجود آمده در گلویی ، می توان از راه های زیر جلوگیری کرد :

* اگر طول ترک کمتر از 10 میلیمتر باشد ، با وسیله نوک تیزی (پانچ) در انتهای ترک و در هر دو طرف تیغه ، فرورفتگی به وجود می آوریم . در این نقطه ، فولاد سخت می شود و ترک گسترش پیدا نمی کند

* روش دیگر ، ایجاد سوراخی به قطر 3 میلیمتر ، دقیقاً در انتهای ترک است

* اگر ترک عمیق تر ( بزرگ تر ) باشد ، باید با استفاده از جوش برق یا اسیتیلن ، جوش کاری کرد . جوش دادن ترک به مهارت نیاز دارد

* ترک های خیلی ریز را می توان با سوهان کاری از بین برد . البته این روش توصیه نمی شود . زیرا باعث نایکنواختی تیغه می شود

* ترک هایی را که بر اثر مالیده شدن تیغه به هدایت کننده تیغه در پشت تیغه به وجود می آید فقط باید با ماشین های سنگ زنی از میان برداشت . البته باید دقت کرد که پشت تیغه ، یکنواختی خود را از دست ندهد .

3/ تعمیر دندانه صدمه دیده
در صورت امکان ، باید دندانه صدمه دیده را تا رسیدن به شکل اولیه ، سوهان کاری یا سنگ زنی کرد . اگر یک دندانه شکسته باشد ، باید لبه شکسته را با سوهان یا سنگ صاف کرد . اگر یک یا بیش از یک دندانه از بین رفته باشد ، می توان بعد از آماده کردن لبه شکسته ، قطعه ای از یک تیغه مناسب را به آن قسمت جوش داد و سپس شکل مناسب دندانه را درآورد

4/ پیچیدگی
تیغه ای که پیچیده شود ، روی لبه چرخ فلکه ثابت نمی ماند و جلو و عقب می رود و برش یکنواخت انجام نمی دهد . بنابراین ، باید برای تعمیر و اصلاح ، از اره بیرون آورده شود . البته اصلاح پیچیدگی ، کار مشکلی است . اما اگر تیغه اره بر اثر پیچیدگی فجانی شود ، روش ساده ای برای اصلاح آن وجود دارد . در این روش ، تیغه را از بین دو غلتک عمود بر هم عبور می دهند تا پیچیدگی اصلاح شود . با تنظیم فاصله بین دو غلتک می توان نیروی اعمال شده را تنظیم کرد .

پیچیدگی را می توان با یک جفت زبانه یا گیره چوبی نیز اصلاح کرد یا با چکش کاری آن را از بین برد . در این روش ، ابتدا تیغه اره را به صورت دو حلقه ای آویزان می کنند . وقتی از انتهای تیغه به آن نگاه کنیم ، اگر حلقه به طرف چپ متمایل شود ، پیچیدگی طرف چپ و اگر حلقه به طرف راست متمایل شود ، پیچیدگی طرف راست است . بعد از تشخیص محل پیچیدگی ، آن را روی سندان میز کار قرار می دهند و با چکش مناسب ، پیچیدگی را رفع می کنند . ضربات چکش باید در جهت قطر قسمت پیچیده و هم جهت با آن زده شود . فاصله محل برخورد ضربه ها باید حدود 10 میلیمتر باشد و نتیجه کار باید طی ضربه زدن کنترل شود . سپس باید تمام تیغه را به این روش اصلاح کرد . اگر پیچیدگی محدود به بخش مشخصی از تیغه باشد ، فقط آن بخش را اصلاح کنید . آن گاه تیغه را برگردانید و طرف دیگر را ضربه بزنید . ضربه زدن دو طرف به شیوه ای انجام می شود که مسیر ضربه های دو طرف ، عمود بر هم باشد . صاف کردن ، راست کردن و کشش دادن تیغه باید به همان روشی انجام شود که برای آماده کردن تیغه گفته شد .

ادامه دارد ...

منبع : فن آوری برش چوب
نوشته دکتر احمد جهان لتیباری
تهیه و تنظیم : سایت علمی نخبگان جوان

[*FATIMA*]

ماشین و سنگ تیغه تیز کنی

ماشین های جدید تیغه تیز کنی به چند سرعت چرخش سنگ و چند سرعت تغذیه مجهزند . با این ماشین ها ، چند شکل دندانه را سنگ زنی و تیز می کنند .

انتخاب سنگ تیز کنی مناسب از طریق تجربه و آزمون انجام می شود و در این مورد ، سازنده سنگ می تواند کمک کند . جنس سنگ از اکسید آلومینیم است و از ذراتی با درشتی 46 ، 60 و 80 استفاده می شود . ذرات شماره 46 برای دندانه هایی با سختی متفاوت درجه l-o و ساختار 5 تا 8 است .

معمولاً از سنگ هایی استفاده می کنند که ذرات آنها به وسیله مواد سرامیکی به هم اتصال یافته و سرعت خطی آنها 28 تا 33 متر بر ثانیه برای دندانه های درشت است . در مورد تیغه های نازک و دندانه های ظریف ، از سنگ هایی توصیه می شود که ذرات آنها با چسب فنلیک یا شیلاک به هم متصل شده و سرعت خطی آنها 35 متر بر ثانیه است .

ضخامت سنگ باید حدود یک سوم گام دندانه باشد و باید لبه سنگ را با وسیله چاق کردن ، برای دندانه مشخصی چاق ( تنظیم ) کنیم . سنگ باید به تناوب چاق و به کمک شابلون دندانه کنترل شود .

با توجه به این که در حین تیز کردن دندانه با سنگ ، زایده هایی در نوک آن به وجود می آید ، اولاً باید از به وجود آمدن زایده ها جلوگیری کرد که این نکته نیازمند دقت در تیز کردن است . ثانیاً در صورتی که زایده ای تشکیل شود ، باید با تیغه آهنی مخصوص ، آن را از نوک دندانه جدا کرد . اگر زایده در نوک دندانه بماند ، باعث تمرکز تنش در این نقطه و حالتی شبیه بریدگی می شود .

نکته قابل توجه هنگام تیز کردن تیغه در ماشینی که تیغه در حین تیز کردن به طور در آن افقی قرار می گیرد ، این است که مرکز سنگ ، گیره ها و هدایت کننده ها دقیقاً در یک خط در محور عمودی قرار گیرد . شافت سنگ هم باید در همان صفحه تیغه اره قرار گیرد و مورب واقع شدن شافت متناسب با زاویه گیره کردن دندانه باشد .

عیب های متداول در زمینه تیز کردن با سنگ

متداول ترین عیب در زمینه تیز کردن با سنگ عبارت است از گرم شدن بیش از حد تیغه سنگ و اصطلاحاً سوختن فولاد . احتمالاً ترک های تیز کردن بر اثر گرم شدن بیش از حد تیغه به وجود می آید . اولین نشانه گرم شدن بیش از حد ، تغییر رنگ است . در این حالت ، نوک دندانه خیلی گرم و سختی آن کم می شود . به علاوه ، حالت کششی فلز نیز که برای تنظیم چپ و راست ضروری است ، کم می شود .

اگر ریشه دندانه بیش از حد گرم شود و به دمای سخت شدن فولاد برسد ، یک عیب خیلی جدی ظاهر می شود : در این حالت ، فولاد سرد در کنار منطقه گرم شده به سرعت گرمای به وجود آمده را جذب می کند و ریشه دندانه خیلی سریع سرد می شود . فولاد در اثر سرد شدن سریع ، سخت و شکننده می شود . چنین ساختمانی را در فولاد ، نمی توان با حرارت دادن نرم و تنش های حرارتی به وجود آمده را ، حذف کرد .

بر اثر تنش های زیاد و خمیده شدن تیغه ، ترک هایی در دندانه به وجود می آید که این ترک ها نقطه شروع شکستن تیغه است . بر اثر سنگ زنی ، به خصوص سنگ زنی با سنگ های زبر ، بریدگی هایی در نقاط گوناگون دندانه به وجود می آید . این بریدگی ها به صورت نقاط برآمده یا فرورفته است که نقطه شروع شکست تیغه به حساب می آید و باید آنها را به دقت اصلاح کرد . با توجه به این که چنین بریدگی هایی ناشی از بی دقتی در تیز کردن است ، باید به تنظیم دقیق ماشین تیز کردن توجه کرد .

ادامه دارد ...

منبع : فن آوری برش چوب
نوشته دکتر احمد جهان لتیباری
تهیه و تنظیم : سایت علمی نخبگان جوان

[*FATIMA*]

سوهان کاری

استفاده از سوهان برای تیز کردن تیغه های نازک ، مطمئن ترین روش تیز کردن است . این روش خطر گرم شدن بیش از حد تیغه را از بین می برد . سوهان کاری با دست یا به وسیله ماشین اتوماتیک انجام می گیرد . استفاده از ماشین سوهان کاری ، که دندانه های تیغه را در هر دو حرکت رفت و برگشت تیز می کند ، ترجیح دارد .

هنگام تیز کردن با سوهان ، باید به این نکته مهم توجه داشت که شکل دندانه نباید تغییر کند . به این سبب ، ریشه (پایین ) گلویی نیز باید همراه با نوک دندانه سوهان کاری شود . به علاوه ، بریدگی و گوشه های تیز نباید در پایین گلویی به وجود آید . بنابراین ، باید از سوهانی با شکل مناسب استفاده کرد تا به طور دقیق ، گلویی را پر کند . اگر سوهان نازک باشد ، باعث کوچک شدن گلویی می شود و هنگام تیز کردن بعدی ، اگر از سوهان مناسب استفاده شود ، گلویی صدمه می بیند . در زمان سوهان کاری ، باید سوهان را به تناوب تمیز کرد . در مورد تیغه اره باریک با شکل دندانه n می توان برای تیز کردن نوک و گلویی دندانه ، از سوهان سه پهلو استفاده کرد .

برای اطمینان از پیشرفت عملیات ، پیشنهاد می کنیم تیغه را دو بار تیز کنید . در عبور اول ، سینه و پشت دندانه را سوهان کاری کنید . در عبور دوم ، باید سوهان را به روشی تنظیم کنید که با پشت و نوک دندانه تماس داشته باشد .

ادامه دارد ...

منبع : فن آوری برش چوب
نوشته دکتر احمد جهان لتیباری
تهیه و تنظیم : سایت علمی نخبگان جوان

[*FATIMA*]

اتصال ( جوش دادن ) تیغه

اتصال تیغه عبارت است از جوش دادن دو انتهای نوار تیغه اره و تبدیل آن به حلقه که به وسیله جوش برنج یا دیگر روش های جوش دادن انجام می شود .

1/ جوش برنج

جوش تیغه باریک اره معمولاً با دستگاه جوش برنج برقی انجام می شود . برای اتصال تیغه های پهن نیز از اتوی جوش برنج استفاده می شود . لحیم نقره حاوی مقدار زیادی نقره توصیه می شود که دمای ذوب و اتصال آن نسبتاً کم است .

احیم نقره به شکل نوارهایی با سطح مقطع 20 در 0/08 تا 0/1 میلیمتر وجود دارد . پهنای نوار باید چند میلیمتر بیشتر از پهنای بخش روی هم قرار گرفته باشد . طبق استاندارد t 260-56 astmb لحیم نقره باید تا 72 درصد نقره و تا 24 درصد کادمیوم داشته باشد . انواع خمیرهای لحیم کاری نیز وجود دارد . این نوع خمیرها همراه با دستگاه عرضه می شوند .

2/ جوش آپ ست

دستگاه جوش آپ ست برای اتصال تیغه هایی تا پهنای 200 میلیمتر وجود دارد . آماده کردن تیغه برای اتصال با دستگاه جوش آپ ست نسبتاً ساده است :

دو انتهای تیغه با زاویه 90 درجه نسبت به محور طولی بریده می شود . اما باید دقت کرد که لبه ها کاملاً صاف بریده شود . اتصال باید در بینن دو دندانه قرار گیرد . بنابراین ، طول جوش باید در فاصله یک دوم باشد . با استفاده از سوهان مناسب ، تمام زایده ها از بین می رود . برای اطمینان از هدایت الکتریکی خوب ، باید دو انتهای تیغه تا فاصله حداقل 60 میلیمتر تمیز شود .

در مرحله جوش ، جرقه های زیاد پراکنده می شود . در پایان زمان جوش آپ ست ، جریان به طور خودکار قطع می شود . پس از آن باید اتصال را به آرامی و به طور یک نواخت خنک کرد . برای از بین رفتن گرمای قرمز ، به حدود 10 ثانیه وقت نیاز است . به این سبب ، در حالی که اتصال هنوز به رنگ قرمز روشن است ، جریان را چند بار روشن و خاموش می کنند .

بعد از اتصال ، وقتی دستگاه تا جایی خنک شد که تلألؤ نداشته باشد ، تیمار حرارتی اتصال انجام می شود که برای تنظیم ساختمان فلز تیغه و سخت کاری منطقه جوش صورت می گیرد . برای این کار ، در حالی که گیره های تماس در همان وضعیت جوش قرار دارند ، جریان را مجدداً برقرار می کنند و حرارت دادن را تا رسیدن خط اتصال به رنگ قرمز مایل به زرد ( دمای حدود 900 درجه سیلسیوس ) ادامه می دهند . پس از آن اتصال را تا دمای معمولی خنک می کنند . در مورد تیغه های پهن تر ، خنک کردن را از طریق دمیدن هوای سرد تسریع می کنند تا به ساختمان مارتین سیتیک کامل برسند . پس از آن گیره های تماس را شل می کنند ، کمی به عقب می کشند و سپس محکم می کنند . اتصال آماده تیمار حرارتی است . برای حرارت دادن ، حریان را به تدریج زیاد می کنند تا فولاد به رنگ قرمز تیره برسد . در این حالت ، دمای اتصال 650 درجه سیلسیوس است . بعد از این مرحله ، جریان را به کندی تا صفر کاهش می دهند و گیره های اتصال را به سرعت شل می کنند . آن گاه اتصال را سوهان کاری و سپس صاف و راست می کنند و کشش می دهند تا با دیگر قسمت های تیغه هماهنگ شود .

3/ چوش هوا ، گاز

از جوش هوا _ گاز نیز برای اتصال تیغه اره نواری استفاده می شود . در این جوش ، شعله باید کمی کاهش یابد و فشار استیلین و اکسیژن کم باشد . برای جوش هوا _ گاز ، ابتدا دو انتهای تیغه در فیکسچر مخصوصی قرار می گیرد که روی سندان نصب شده است . دو انتها باید موازی و به فاصله 0/5 تا 1 میلیمتر طبق ضخامت قرار گیرند که بین 1/65 تا 3/05 میلیمتر است . ابعاد سندان 75*100*450 میلیمتر و وزن آن 25 تا 30 کیلوگرم است . ارتفاع سندان باید قابل تنظیم باشد . سندان و فیکسچر را باید قبل از تنظیم تیغه تا 200 درجه سیلسیوس حرارت داد . در این حالت ، از خنک شدن زیاد و اثر سخت کنندگی اتصال هنگام فورج کردن اجتناب می شود .

برای حفاظت لبه های تیغه در مقابل ذوب شدن و اطمینان از این که خط جوش دقیقاً در لبه تشکیل می شود ، قطعات کوچکی از ورقه آهن در دو انتهای شیار قرار می دهند . برای اجتناب از پیچیدن می توان اتصال را از طریق به وجود آوردن تعدادی جوش کوتاه ( طول هر یک حدود 20 میلیمتر ) در طول خط جوش شروع کرد . ابتدا دو جوش در دو انتهای لبه و سپس جوش سوم را در وسط لبه تیغه به وجود می آورند . سپس فاصله بین جوش ها را به طریقی پر می کنند که هر جوش جدید ، حدود 6 میلیمتر از جوش قبلی را بپوشاند .

روش دیگر چنین است که بعد از جوش دادن وسط لبه تیغه ، جوش های بعدی را به تناوب در دو طرف آن انجام می دهند و به طرف لبه ها می روند . در هر حالت ، باید بعد از هر جوش محل جوش را ، که هنوز به رنگ قرمز روشن است ، با ضربه های سبک چکش کاری و دو تا سه بار خط جوش را با شعله گرم کنند . اگر دمای خط جوش کمتر از دمای قرمز باشد ، نباید چکش کاری کرد . به علاوه ، باید به مقدار کافی سیم جوش ( فلز پر کننده ) به دو انتها اضافه و به طرف لبه ها هدایت شود . خط جوش باید حدود 0/8 میلیمتر ارتفاع داشته باشد . گل جوش و برآمدگی بین دندانه ها یا روی ایغه را باید خرد کرد و تراشید . سپس تمام خط جوش را در هر دو طرف سوهان کاری کرد . پس از آن تیغه را از فیکسچر جدا و به آهستگی خنک و اتصال را تمیز می کنند و تا دمای آبی مایل به خاکستری تیره ، حرارت می دهند ( حرارت دادن باید ترجیحاً قبل از خنک شدن کامل انجام گیرد تا احتمال ترک های ناشی از سخت شدن در خط جوش از بین برود ) .

حرارت دادن را می توان با اتوی جوش برنج تا نقطه قرمز روشن انجام داد . استفاده از شعله جوش برای حرارت دادن نیز عملی است ؛ ولی قابل اطمینان نیست . معمولاً از دمای 400 درجه سیلسیوس برای حرارت دادن استفاده می شود .

نکاتی در مورد جوش هوا - گاز

* تجهیزات جوش را باید کنترل کرد

* باید از نازل مناسب ، که فلز را خوب ذوب کند ، استفاده کرد

* اکسیژن خیلی زیاد باعث اکسید کنندگی می شود

* استیلین خیلی زیاد باعث سوختگی و شکنندگی می شود

* باید از به وجود آوردن خط جوش خیلی برآمده اجتناب کرد

* نباید از ضربه های سنگین در چکش کاری استفاده کرد

* قبل از اولین حرارت دادن ، خط جوش نباید سرد شود

* حرارت باید به اندازه کافی باشد . زیرا کافی نبودن حرارت باعث شکنندگی می شود .

ادامه دارد ...

منبع : فن آوری برش چوب
نوشته دکتر احمد جهان لتیباری
تهیه و تنظیم : سایت علمی نخبگان جوان

[*FATIMA*]

کشیدن بعد از اتصال دادن

روی اتصال تیغه اره نواری بعد از جوش دادن ، باید عملیات راست کردن ، کشش دادن و صاف کردن انجام شود . با توجه به این که عملیات اتصال دادن معمولاً باعث کم شدن سختی فولاد اطراف منطقه جوش می شود ، عملیات صاف کردن ، راست کردن و کشیدن اتصال به وسیله چکش کاری لازم است .

تیغه اره را روی سندان سوهان کاری گیره می کنند . شعاع سندان باید به اندازه شعاع چرخ فلکه اره باشد . با استفاده از سوهان زبر یا سنگ دستی ، گل جوش و فلز اضافی جوش دادن را جدا میکنند .

قاعده معمولی این است که اتصال تیغه بر اثر تنش های جوش کاری مواج و در وسط معمولاً صولانی تر می شود . این پدیده با چکش کاری دو طرف تیغه روی سندان برطرف می شود . اتصال را پس از چکش کاری ، مجدداً سوهان کاری می کنند . باید دقت کرد که بر فولاد تیغه اثر نگذارد .

بعد از آن تیغه را برای بار دوم روی سندان می گذارند و عملیات صاف کردن ، راست کردن و کشیدن را به طریقی انجام می دهند که تیغه به خوبی روی سندان قرار گیرد . در این مرحله ، اتصال آماده پرداخت نهایی است . آن را با پارچه مخصوص می سایند و گل جوش و سیم جوش اضافی را جدا و اطراف خط جوش و به خصوص دندانه ها را تمیز می کنند . در صورت اجرای خوب عملیات ، اتصال کمی نازک تر ( حداکثر 0/05 میلیمتر ) از تیغه خواهد بود .

در مورد اتصال نقره جوش شده ، که امکان حرارت دادن برای زیاد کردن سختی وجود ندارد ، دندانه خط اتصال و در صورت امکان ، دندانه پشت آن باید تا ارتفاع کمی پایین تر از سایر دندانه ها سوهان کاری شود تا از نیروهای برش در این قسمت کاسته شود . به علاوه ، این دندانه ها را بدون چپ و راست یا پهن کردن نوک انتخاب می کنند . دندانه روی اتصال نسبتاً نرم است و به آسانی خمیده می شود و امکان دارد صدمه ببیند . اگر دندانه بعدی نیز آزاد شود ، منطقه تنش های کششی عملاً به طرف وسط اتصال انتقال پیدا می کند .

منبع : فن آوری برش چوب
نوشته دکتر احمد جهان لتیباری
تهیه و تنظیم : سایت علمی نخبگان جوان