ایده برای نحوه تهاجم به اعراب حاشیه خلیج فارس

[M@hdi42]

سلام خدمت دوستان عزیز نخبگانی. خب اول قرار شد مقایسه ای بین قوای اعراب حاشیه جنوبی خلیج فارس و جمهوری اسلامی ایران صورت بگیره اما تصمیم گرفتم یک چیزی رو مطرح کنم که همراه با ارائه راهکار از سوی شما هم باشه. ببینید عرض کردم که خیلی بحث پیچیده ای هست درگیری با اعراب (با رهبری سعودی ها) و خب برای اینکه نشون بدم این موضوع رو در خواست دارم این سئوال کلیدی رو پاسخ بدین. البته این سئوال رو 2 سال پیش در انجمن تخصصی نظامی مطرح کردم که شخص ادمین سایت هم که سه سال بود پست تحلیلی نداده بود هم به بحث کشیده شد. لطفا راه حل هاتون رو در مورد این موضوع بدین که در طی 12 ساعت با ارائه چه تاکتیک ها و یا وسایلی (حتی میتونید وسیله ای رو که وجود نداره پیشنهاد بدین که ساخته بشه) رو در کنار هم قرار بدیم تا قریب به 20 هزار سرباز رو به ساحل امارات برسونیم وپیاده کنیم؟ بعد از این چطور میتونیم با این محدودیت های بسیار که هست (کمبود سربازان و وسایل زرهی) مقاومت کافی رو داشته باشیم که نیرو های پشتیبانی و مهندسی از راه برسند و پیشروی رو در خاک امارات داشته باشیم؟ این سئوال که مطرح کردم تنها یکی از صد ها سئوال موجود هست ولی خب من موضوع رو کاربردی تر وقابل فهم تر کردم...... برای شروع هم عرض کنم هواناو (هاور کرافت) یونس21 ساخت ایران هم قابلیت حمل 20 سرباز رو داره. منتظریم

[نو آور]

اول موضوع اینه که اعراب تنها در اتحاد با یکدیگر به ایران حمله می کنند و یا اربابهاشون هم به کمک می آیند (مثل کمک 30 کشور عضو ناتو به کویت در درگیری با عراق)، دوم هم این است که در اشغال سرزمینی یک کشور دیگر عضو سازمان ملل (هر چند به طور موقت)، چه چیزی قرار است عایدمان شود؟! سوم هم این است که کشورهای دیگر چه موضعی خواهند گرفت (به ویژه به موضع گیری روسیه و چین مطمئن نیستم)، چهارم هم اینکه جهان، با درگیری در تنگه هرمز، که 15 درصد منابع انرژی جهان از آنجا عبور می کند، چه موضعی اتخاذ می کند؟
مسئله بعدی هم این است که جنگهای امروزی تکیه کمتری به نفرات دارند و پشتوانه اصلی، تجهیزات پیشرفته نبرد از راه دور و نیز نفرات آموزش دیده و تخصصی نظامی هستند. مورد بعدی توان مالی کشورها برای از سر گذراندن جنگها و تحریمهای طولانی است.
مثلا مشکل کشور ما در حال حاضر، تامین دارو، تامین تخم و گوشت مرغ، واردات ماده اولیه کره صبحانه، بیکاری گسترده در میان فارغ التحصیلان، دولت نفتی بی پول شده به خاطر تحریم نفتی و مالی و ... است. بنابراین مسائلی مثل ظرفیت هوا ناو یونس و ... در درجه بعدی اهمیت هستند.
یک مشکل دیگر هم این است که آیا اکثریت مردم فعلی ایران، تمایل و یا انگیزه ای برای در گیر شدن دوباره با کشورهای خارجی (مثل دوره جنگ با عراق) را دارند؟ آیا شرایط، مثل اواخر جنگ با عراق نخواهد شد؟
ولی در مجموع، توان دفاع ضد موشکی کشورهای عربی منطقه و نیز توان ضربتی هوائی آنان کم نیست. همچنین احتمالا توان جنگ الکترونیکی پیشرفته ای را فراهم آورده اند. هرچند تعداد نفرات آماده به رزم آنان با ایران قابل مقایسه نیست، ولی در غیر از جنگ زمینی، توان نسبتا قابل ملاحظه ای دارند.

[حسین متقی]

بحث این نیست که جنگ و صلح کدوم بهتره یا چی به چی میشه تو این اوضاع ممکت
موضوع اینه که اگر این اتفاق بیفته و این درگیری به وقوع بپیونده چی میشه و چه معادلاتی حاکم میشند

برای همین به نظرم قایق ها و هواناو ها و ناو های کوچک و بزرگ نظامی که همگی حام موشک هستند میتونند کارساز باشند
و اصولا با انتقا نفرات خیلی موافق نیستم
مگر انتقال نفرات با زیردریایی های سبک و فوق سبک بدون محفظه ی ضد آب
یا قایق های پر سرعت کوچک اون هم در تعداد کم و برای حمات چریکی و مقاصد خاص
از طرفی درگیری هوایی بمباران مخازن و تاسیسات نفتی
حفاظت هر چه بیشتر از داشته ها - یعنی اول دفاع و بعد حمله
چون اگر منابع از دست بره دیگه هیچ چی نداریم
میدونین که امسال بودجه دفاعی ایران به یک هشتم کاهش پیدا کرده
بودجه ی عمرانی 40 درصد کاهش پیدا کرده
و........
اوضاع اقتصادمون داغونه
استراتژی پیشنهادی بنده حملات تکنولوژیک و استفاده از امکانات به جای نفرات بیشتر و درگیری کمتر و موثرتر
و ابته دفاع بیشتر به جای حمله ی بیشتره
در دفاع کلاسیک و فشرده و لایه لایه ای
در حجوم چریکی - تکنولوژیگی و تخریب موثر و هدفمند