نیزه و تبرزین با موشک‌ 200 کیلومتری آمدند

[m@some]

صبح امروز 2 فروند ناو موشک‌انداز و یک فروند ناو لجستیک نیروی دریایی ارتش با حضور امیر سرلشکر عطاءالله صالحی فرمانده کل ارتش، امیر دریادار حبیب‌الله سیاری فرمانده نیروی دریایی، جمعی از فرماندهان، کارکنان و مسئولین این نیرو در منطقه دوم دریایی بوشهر پس از طی مراحل تعمیرات اساسی و ارتقاء توان دفاعی، به یگانهای رزمی نداجا ملحق شدند.

* نیزه و تبرزین با موشک های 200کیلومتری آمدند

ناوهای موشک‌انداز جمهوری اسلامی ایران «نیزه» و «تبرزین» هر دو از نسل شناخته شده‌ترین ناوچه قهرمان نیروی دریایی یعنی «پیکان» هستند که هردو در سال 1357 معرفی و در سال 1360 نیز به خدمت نیروی دریایی ارتش در منطقه دوم دریایی (بوشهر) درآمدند.

قدرت مانور بالا و شجاعت این شناورها در عملیاتهایی نظیر «اشکان»، «شهید صفری» و «مروارید» و نیز مقابله آنها با پرنده‌ها و شناورهای رژیم بعث عراق در ایام دفاع مقدس برگ های زرینی در کارنامه دو شناور «نیزه» و «تبرزین» است.

این شناورهای 47 متری با وزنی معادل 275 تن، از حداکثر سرعتی معادل 33 گره دریایی برخوردارند.

تعمیرات اساسی ناوهای موشک‌انداز «نیزه» و «تبرزین» در خرداد سال 90 شروع و پس از 30 ماه کار مفید، به ترتیب با یک میلیون و 963 هزار و 2 میلیون و 675هزار نفر-ساعت به پایان رسید.

در روند تعمیرات ناو موشک‌انداز «تبرزین»، 14هزار و 600 قطعه حساس و مهم بومی‌سازی، 8هزار و 400 قطعه سرویس، 6هزار و 200قطعه تعویض، 61 سامانه مهم تعمیر و 28 سامانه نیز به روزرسانی و بهینه‌سازی شده است.

یک فروند ناوچه موشک انداز کلاس پیکان

در مورد ناو موشک‌اندازه «نیزه» نیز 19هزار و 500 قطعه حساس و مهم بومی‌سازی، 11هزار و 200 قطعه سرویس، 8هزار و 300 قطعه تعویض، 75 سامانه مهم تعویض و 32 سامانه نیز به روزرسانی و بهینه‌سازی شده است.

از مهمترین اقدامات انجام شده در حوزه قدرت بازدارندگی این 2 شناور می‌توان به نصب و راه‌اندازی سامانه پرتاب موشک «نور» (با برد حدودا 120کیلومتر) و «قادر» ( با برد حدودا 200کیلومتر) و توپ 76میلیمتری (فجر27) و اتصال آنها به سامانه کنترل آتش یکپارچه، نصب و راه‌اندازی رادار ناوبری، بازسازی و نوسازی سیستم سکان و اورهال، نصب و راه‌اندازی 3 دستگاه موتور اصلی و 2 دستگاه ژنراتور اصلی و نیز تعمیر و هم‌راستاسازی سیستم تحرک شناور اشاره کرد.

* مشخصات موشک سطح به سطح «نور»

موشک نور با برد بیش از 120 کیلومتر از معروفترین موشک‌های کروز دریایی ایران است.

این موشک، قابلیت شلیک از روی شناور و ساحل را دارد و بارها در رزمایش‌های نیروی دریایی ارتش و نیز سپاه از ساحل و از روی شناورها شلیک شده و اهداف دریایی را مورد اصابت قرار داده است.

شلیک موشک نور از روی عرشه ناوشکن سبلان

با ابتکار متخصصان داخلی در زمینه بروزرسانی، ارتقا و تحرک‌پذیری بیشتر این موشک، با استقرار سامانه راداری بر روی پرتابگر موشک نور، علاوه بر کم حجم شدن این سامانه، قدرت تحرک آن نیز بسیار بالا رفته است. موشک نور همچنین بر روی برخی جنگنده‌های نیروی هوایی ارتش نصب شده است.

این موشک که تا بحال از روی ناوهای مختلف نیروی دریایی ارتش پرتاب شده است.

* مشخصات موشک سطح به سطح «قادر»

موشک کروز «قادر» با بُرد بیش از 200 کیلومتر و قابلیت آماده سازی و واکنش سریع، می‌تواند اهداف دریایی از جمله ناوچه‌ها و ناوهای جنگی و اهداف ساحلی دشمن را منهدم کند.

پرواز در ارتفاع پایین، قابلیت تخریب بالا، وزن کم، دقت عمل در انهدام اهداف مورد نظر از ویژگی‌های موشک قادر است.

نمونه ساحل به دریای موشک قادر

موشک قادر قابلیت شلیک از ساحل و از روی شناور با کلاس‌های گوناگون را دارد و با تجهیز نیروی دریایی ارتش و سپاه به این موشک پیشرفته توان عملیاتی این نیروها به نحو قابل توجهی افزایش یافته است.

مدل هواپایه این موشک نیز در ماههای اخیر بر روی جنگنده‌های انتوم نیروی هوایی نصب شده است.

* مشخصات توپ 76 میلیمتری فجر27

توپ‌های 76 میلیمتری در ابتدا در ناوچه‌های رده پیکان به خدمت نیروی دریایی ارتش درآمدند و با توجه به کارایی عملیاتی بالای آنها، فناوری ساخت آن بومی شده و با نام فجر27 بر روی انواع ناوچه‌های رزمی دیگر نیز نصب و بکارگیری شد.

نواخت تیر بالای این توپ در کنار دقت و سرعت واکنش بالا و سرعت در هدفگیری و شلیک به اهداف متعدد و تغذیه داده‌ای از انواع سامانه‌های الکترواپتیک و راداری، این توپ تمام خودکار را به سلاح کارامدی برای هدف قرار دادن اهداف سطحی تا برد 12 کیلومتر و اهداف هوایی تا 7 کیلومتر کرده است.

توپ 76م.م فجر27 برروی ناوشکن جماران/ بازدید فرمانده کل قوا

تعویض بیش از هزار و 195متر مربع سازه فولادی، بازسازی و نوسازی مخازن شناور و اماکن داخلی شامل اماکن زیست،‌ آشپزخانه و عایق‌کاری و پوشش قسمت‌های مختلف و نصب و راه‌اندازی کمپرسور هوای جدید و بازسازی کلیه سیستم‌های لوله‌کشی مرتب با هوای فشرده، سوخت، تهویه و آب شور و شیرین سیستم‌های اصلی و فرعی گوشه‌ای، بخش‌های دیگری از اقدامات انجام شده در فرآیند تعمیرات اساسی و الحاق این 2 شناور موشک‌انداز است.

تعمیرات اساسی صورت گرفته و بهینه‌سازی سامانه‌های حساس و مهم به کار رفته در این شناورها، آنها را در زمره ناوهای ارتقا یافته و آماده برای مقابله با نبردهای هوایی و هرگونه تهدید موشکی قرار داده است.

الحاق این شناورها به ناوگان نیروی دریایی ارتش در منطقه دوم بوشهر از نقطه‌نظر تاکتیکی، اهمیت ویژه‌ای دارد.

* بازگشت غول 2هزار تُنی «سیرجان»

یکی دیگر از یگانهای ملحق شده به نیروی دریایی ارتش در این منطقه، ناو پشتیبانی رزمی جمهوری اسلامی ایران «سیرجان» است.

این ناو در سال 1358 معرفی و یک سال بعد نیز به ناوگان نیروی دریای منطقه دوم دریایی بوشهر ملحق شد.

یک نمونه ناو لجستیک نیروی دریایی (هنگام)

«سیرجان» 60 متر طول و 10 متر عرض دارد. ارتفاع تا عرشه اصلی 14 متر است و با داشتن 2هزار و 19 تُن وزن و سرعتی بالغ بر 14 گره دریایی، با حضور مداوم در مأموریت‌های عملیاتی، نقش بسزایی در حفاظت از آب‌های سرزمینی، منابع اقتصادی و حفظ خطوط مواصلاتی جمهوری اسلامی ایران ایفا کرده است.

اگرچه عمر تقریبی این دست شناورها، چیزی در حدود 15 سال است، اما این شناور با بیش از 30 سال عمر خدمتی، در اردیبهشت ماه سال 91 تحت تعمیرات اساسی قرار گرفت و پس از 12 ماه کار مفید و باز صرف 328 هزار نفر-ساعت، در روند تعمیرات آن، 8500 قطعه حساس و مهم بومی‌سازی، 3300 قطعه سرویس، 2440 قطعه تعویض، 53 سامانه مهم تعمیر و 26 سامانه به‌روزرسانی و بهینه‌سازی شد.

از جمله مهمترین اقدامات انجام شده بر روی ناو «سیرجان»، تعویض و نوسازی 100 تُن سازه فولادی مربوط به بدنه و مخازن، تعمیر و تعویض 640 متر سیستم لوله‌کشی و 62 عدد انواع والو سیستم‌های مختلف، بازسازی و نوسازی اماکن داخلی، پل فرماندهی، آشپزخانه، بازسازی کامل یخچال‌ها، تعمیرات اساسی موتورهای اصلی، نصب و راه‌اندازی سیستم سکان و همراستاسازی سیستم شافت و تونل شافت است.

ابنها در حالیست که پرتعدادترین شناور رزمی نیروی دریایی ارتش در جنگ تحمیلی، هم اکنون با تغییرات درونی فراوان در حال تولید در کشور است که با ورود هر یک از آنها به خدمت، گام مهمی در جهت افزایش توان دفاعی و بازدارندگی کشورمان ایران، برداشته می‌شود.


منبع:http://arteash.mihanblog.com/post/1691