شعردوستان بی وفا

[farhad_jomand]

هستم اگر باشی کنارم
ای دوست
ماه منی در شب تارم
ای دوست
جان منی ای همه حالم
ای دوست
راه منی بی تو به چاهم
ای دوست
روح منی دنیا به کامم
ای دوست
بی روی تو آتش فشانم
ای دوست
باغ منی در بوستانم
ای دوست
هم روز و شب ورد زبانم
ای دوست
همچون عسل روی لبانم
ای دوست
هم پوستم هم استخوانم
ای دوست
شیرین تر از هر دو جهانم
ای دوست

...................
تقدیم به دوستان عزیزم
گویند دوستی بهترین هدیه خداوند به آدم
است که گرفتنش سهل،نگه داشتنش مشکل
دوست گرمی جان و همدم انسانی است که بی دوست
هیچ است
گویند بهترین جشن کنار محفل دوست بودن
و بدترین غم، غم فراق دوست

[sevda_sj]

کسي مي آيد از آن دورها...


نيستان تا نيستان آتشي در ناله ها پيداست
عطش مي بارد از چشمم، نگاهم خيره بر صحراست
من و اين سوز تنهايي، من و درد شکيبايي

تو اينجا با مني اما نگاهي سخت نابيناست
تو را مي جويم از هرجا، تو را مي بويم از هر باغ

دلم در آتش سوزان، نگاهم سيل خون پالاست
جدا افتاده ام از تو نمي يابم نشان، اما

دلم پيوسته مي گويد که آن آيينه در اينجاست
زمان سرگشته مي گردد، زمين بر خويش مي لرزد
صدا در کوه مي پيچد، ز توفاني که ناپيداست

کسي آن سوي اين آبي، مهيا کرده اسبش را
که مي بينم ردايش را، ز پشت ابرها پيداست

کسي مي آيد از آن دورها، عين يقين است اين
زمين را وارث آخر، زمان را حجت تنهاست



حسین اسرافیلی