آدمی به امید و آرزو زنده است

[Almas Parsi]

آدمی به امید و آرزو زنده است

1- امید در زندگی همان قدر اهمیت دارد كه بال برای پرنده .
2- امید و آرزو آخرین چیزی است كه دست از گریبان انسان برمی دارد. دوست داشتنی ترین شخص كسی است كه روی خودِ برترش تمركز كند.
3- آرزو سرابی است كه اگر نابود شود همه از تشنگی خواهند مرد .
4- امید دارویی است كه شفا نمی دهد ولی درد را قابل تحمل می كند.
5- امید در زندگانی بشر همان قدراهمیت دارد كه بال برای پرنده .
6- بشر وقتی از ادامه ی امیدها و آرزوها باز ماند مرده ای بیش نیست .
7- حیات بدون امید، همدوش و همسر مَمات است.
8- آرزو ریشه ی حیات ماست. اگرچه این ریشه ، حیات ما را به تدریج می سوزاند ، ولی همین ریشه مایه ی زندگی است .
9- آرزو كردن چقدر شعف انگیز است . اما وقتی به آرزو رسیدیم شعف از درون ما رخت بر می بندد.

10-افكار خوب معمار و آفریننده هستند و آرزو قلابی است كه هرچیز را به جانب ما می تواند بكشد.
11-امید مادر ایمان است.
12-امید نان روزانه ی آدمی است .
13-امید رفیق تیره بختانی است كه از دست ساقی دهر جرعه ی بی مهری نوشیده اند.
14-انسان در عین نومیدی ، امیدوار است.
15- دنیا با امید برپاست و آدمی با امید زنده است .
16-امید، نیمی از خوشبختی است.

["VICTOR"]

9- آرزو كردن چقدر شعف انگیز است . اما وقتی به آرزو رسیدیم شعف از درون ما رخت بر می بندد.

سفر باعث خوشحالی است نه مقصد .