واکنش جالب چوپان به حمله پلنگ به گله واتلاف 44 دام اهلی +تصاویر

[m.g.s.t.r]

اگر تمام دام‌هایم را هم می‌خورد، هرگز به طرفش تیر نمی‌انداختم

هرچند خبر کشتار 44 راس دام‌ اهلی یک دامدار جوان خبر خوشی نیست، اما اگر بدانیم واکنش این جوان مسلح نسبت به پلنگ درنده، تنها تلاش برای فراری دادن حیوان بوده، قطعا با خبری خوش مواجه هستیم؛ خبری که تلاش مسئولان برای جبران خسارت وارد شده به دامدار، خوشی آن را دو چندان می‌کند.

به گزارش «تابناک»، در روزگاری که اخبار ناخوش محیط زیستی، به ویژه گسترش سایه انقراض بر سر گونه‌های نادر ایرانی، به وفور به گوش رسیده و گاه تصاویر دردناکی از کشتار بی رحمانه برخی از این گونه‌ها منتشر می‌شود، اتفاقی در منطقه هشتاد پهلوی لرستان رقم خورده که بسیار جالب توجه است.

ماجرا از این قرار است که وقتی محیط بانان از حمله پلنگ به گله در حال چرا در منطقه کوهستانی هشتاد پهلو و تلف شدن دهها راس دام اهلی خبردار می‌شوند، برای تهیه گزارش و تنظیم صورتجلسه به همراه کارشناسان سازمان محیط زیست استان راهی منطقه شده و با دامداری مواجه می‌شوند که به رغم مسلح بودن به سلاح جنگی برنو، حتی لحظه‌ای به ذهنش خطور نکرده که برای نجات گله‌اش به سمت پلنگ تیر بیاندازد.

مهندس بازگیر، مدیر کل حفاظت محیط زیست لرستان در این باره به پایگاه خبری دیده بان محیط زیست و حیات وحش ایران گفت: با اطلاع این دامدار به اداره محیط زیست، بلافاصله محیط بان منطقه و کارشناسان این اداره به محل اعزام شدند. پس از بررسی حادثه و تایید حمله پلنگ، مشخص شد 44 راس بز اهلی بر اثر حمله پلنگ تلف شده‌اند.

وی افزود: از طرفی از حضور پلنگ در این منطقه خوشحال شدیم و از سوی دیگر نگران تکرار حادثه و وارد آمدن آسیب از سوی دامداران به این گونه جانوری ارزشمند هستیم؛ از این رو ضمن تشکیل پرونده، درصدد جبران خسارت وارده به این دامدار هستیم.

بازگیر ضمن تقدیر و تشکر از این دامدار در خودداری از وارد آوردن آسیب به پلنگ، گفت: از کلیه دامداران تقاضا داریم در صورت حمله حیوانات وحشی از قبیل پلنگ،گرگ و غیره در اولین اقدام با اداره محیط زیست منطقه تماس بگیرند تا هم جرمی مرتکب نشوند و هم بتوانند خسارت وارده به دام‌هایشان را از ما طلب نمایند. امیدواریم مردم ایران زمین در کنار طبیعت باشند.

این در حالی است که چرایی بهره نبردن دامدار جوان از سلاحی که همراه داشت، به مراتب از اتفاق رخ داده جالب توجه تر است؛ «نوروز حیدری»، دامداری که گله اش مورد حمله پلنگ قرار گرفته در این باره می‌گوید: هر روز صبح زود گله را می برم و غروب به روستا برمی‌گردانم. در منطقه کول پیر در ارتفاعات هشتادپهلو مشغول چرای دام‌ها بودم. نزدیک غروب آفتاب تصمیم گرفتم گله را جمع کنم و به پایین برگردم. هوا مه آلود بود و بزها پراکنده بودند. متوجه سروصدای غیرعادی بزها شدم و به سمت گله رفتم. دید خوبی در مه نداشتم. ناگهان متوجه شدم تعدادی از بزها زخمی شده یا در حال جان دادن هستند. جلوتر رفتم و دیدم یک پلنگ بزرگ گردن یک بز را گرفته و درخال خفه کردن حیوان بود.

هیچ کاری از دستم بر نمی‌آمد؛ پلنگ بزها را می گرفت و خفه می‌کرد. چند دام هم از کوه پرت به پایین پرت شدند. وقتی شروع به داد و فریاد کردم، پلنگ متوجه من شد و به سمت بالای کوه فرار کرد. گله تار و مار شده بود و بزها از ترس، پراکنده شده بودند، تا جایی که توانستم گله را جمع و جور کردم و دامهایی که سالم مانده و پیدایشان کرده بودم، به روستا برگرداندم. همان شب با محیط بان منطقه تماس گرفتم و ماجرا را با وی در میان گذاشتم.

او در پاسخ به این سوال که چرا سگ گله همراه ندارید، گفت: در آبادی سگ داریم ولی جایی که بزهایمان را به چرا می‌بریم، کوهستانی و خیلی صعب‌العبور است و سگ نمی‌تواند از صخره‌های آن بالا برود.

این دامدار جوان در ادامه با تاکید تلف شدن 44 راس بز از 140 راس بز و گوسفند گله‌اش، درباره چرایی استفاده نکردن از اسلحه خود گفت: همیشه اسلحه برنوی مجازم را همراه دارم. قبلا هم در این کوه پلنگ دیده بودم؛ این حیوان خیلی زیباست، شما تا از نزدیک نبینیدش، متوجه حرف من نخواهید شد. به خدا قسم اگر تمام دام هایم را هم می‌خورد، هرگز به طرفش تیر نمی‌انداختم.

وقتی خبرنگار از او می‌پرسد که آیا از صمیم قلب گفتید، اگر تمام دامهایتان توسط پلنگ تلف می‌شد آسیبی به این حیوان نمی‌زدید؟، پاسخ می‌دهد: خداوند به ما برکت می‌دهد. هر ساله بزغاله‌ها و بره‌های جدید متولد شده و دام‌هایمان دوباره زیاد می‌شوند اما اگر پلنگ از بین رفت، دیگر این کوه پلنگ نخواهد داشت. باز هم می‌گویم اگر تمام دام های من را تلف کرده بود، هرگز پلنگ را نمی‌کشتم.

پدرم همیشه از خرس‌های این منطقه تعریف می‌کند؛ اینجا قبلا تعداد خیلی زیادی خرس زندگی می‌کرد اما مردم همه را کشتند و الان دیگر خرس توی کوه نیست. چند سال است که خرسی نیست و دیده نشده است.

اگر عقابی در آسمان این کوه پرواز نکند، اگر کل و بزهای وحشی داخل کوه نباشند، اگر سر یک چشمه ده ها کبک آب نخورند، طبیعت لذت بخش نیست. من از شنیدن صدای آواز کبک ها توی این کوه خیلی بیشتر از خوردن گوشت آنها لذت می‌برم. این منطقه خیلی بکر و زیباست؛ من از طبیعت زادگاهم لذت می‌برم اما طبیعت هر چقدر بکر و زیبا باشد ،بدون جاندارانش هیچ لطفی ندارد.

آقای خبرنگار من از شما یک سوال بپرسم؟ اگر باغچه‌ای گل نداشته باشد یا دوتا گل پژمرده داشته باشد آن باغچه چه لطفی دارد؟!