واکنش ناخودآگاه نسبت به آنچه ما را می ترساند

[zoh_reh]

واکنش ناخودآگاه نسبت به آنچه ما را می ترساند

هوای بیرون تاریك است و شما در خانه تنها هستید. همه جا ساكت و آرام است و تنها صدای بازیگر یا موسیقی فیلمی كه از تلویزیون در حال پخش است شنیده می‌شود كه ناگهان صدای برهم خوردن در شنیده می‌شود. همزمان سرعت ضربان قلبتان افزایش یافته و به نفس نفس می‌افتید. پس از چند لحظه متوجه می‌شوید كه هیچ خطری در كمین شما نبوده و وزش باد سبب به‌هم خوردن در شده است. اگرچه زندگی و حیات شما در معرض هیچ خطری نبوده، اما بدن شما ناخود‌آگاه نسبت به عامل مولد ترس واكنش نشان داده است.


در حقیقت ترس یك واكنش زنجیره‌ای در مغز است كه بر اثر مواجه شدن با یك عامل محرك مولد ایجاد استرس و فشارهای روحی آغاز شده و با آزاد شدن مواد شیمیایی كه منجر به افزایش سرعت ضربان قلب و سرعت تنفس و تحریك ماهیچه‌ها و عضلات بدن و در نتیجه انقباض آنها می‌شود خاتمه پیدا می‌كند.

مغز یكی از اندام‌های پیچیده و متشكل از میلیاردها سلول عصبی است كه این سلول‌های عصبی شبكه ارتباطی پیچیده‌ای را به وجود می‌آورند. این شبكه نقطه آغازین هر آن چیزی است كه می‌توانیم آن را احساس كنیم یا درباره آن بیندیشیم. اگرچه بسیاری از این ارتباطات شكل گرفته در بین سلول‌های عصبی مغز در شكل‌گیری تصمیمات ارادی و خودآگاه ما نقش دارند، اما برخی از این روابط نیز سبب بروز رفتارها و واكنش‌های غیرارادی و خود به خودی می‌شوند. واكنش در برابر هرگونه عامل محرك ترسناك یك واكنش كاملا خود به خودی است.
از آنجایی كه سلول‌های مغز به صورت مداوم در حال انتقال اطلاعات و واكنش نسبت به اطلاعات دریافت شده هستند، بنابراین نواحی متعددی از مغز می‌توانند در ایجاد احساس ترس در فرد تاثیرگذار باشند. نتایج به دست آمده از تحقیقات انجام شده توسط محققان حاكی از آن است كه برخی از قسمت‌های مختلف مغز نقش اصلی در ایجاد این فرآیند دارند.
تالاموس یا قشر خاكستری مغزمیانی محل واكنش نسبت به اطلاعات حسی دریافتی از چشم‌ها، گوش‌ها، دهان یا پوست را تعیین می‌كند. این در حالی است كه قشر حسی مغز بخشی است كه وظیفه تفسیر اطلاعات و داده‌های حسی دریافت شده را برعهده دارد. هیپوكامپ ناحیه‌ای دیگر در مغز است كه هنگام مواجه شدن با شرایط ترسناك، خاطرات ارادی را در مغز ثبت و در صورت نیاز بازیابی می‌كند. آمیگدالا یا بادامه مغز هیجانات را رمزگذاری كرده و خطرات احتمالی را براساس آنها شناسایی می‌كند. همچنین این بخش از مغز تجارب ترسناكی كه هر فرد در زندگی خود با آنها مواجه شده است را در مغز ثبت و ذخیره می‌كند. هیپوتالاموس بخش دیگری از مغز است كه براساس اطلاعات تفسیر شده در بخش‌های دیگر نسبت به بروز یك واكنش مناسب اقدام می‌كند. به طور كلی واكنش نسبت به یك شرایط ترسناك با مواجه شدن به عامل محرك مولد ترس آغاز شده و با واكنش متقابل نسبت به آن پایان می‌یابد.

http://mentaldisorder.mihanblog.com