جام جهاني ريش و سبيل هاي تابدار در آلمان

[setayesh shb]

مسابقات جهانی ریش و سبیل هر دو سال یک بار برگزار می‌شود. شرکت‌کنندگان در این مسابقات نشان می‌دهند که با ریش و سبیل چه هنرنمایی‌ها که نمی‌توان کرد. اگر تصور می‌کنید سبیل‌های چخماقی، تا بناگوش رفته، تاب داده شده یا نوک تافته را می‌توان تنها در عکس‌های سیاه و سفید قدیمی پیدا کرد، باید گفت که شدیدا در اشتباه هستید. نزدیک به ۳۰۰ شرکت‌کننده از ۲۰ کشور جهان امسال نیز در جام جهانی ریش و سبیل در آلمان شرکت کردند تا نشان دهند دوران ریش و سبیل پر پیچ و تاب بر خلاف تصور به سر نیامده است.

در این مسابقات که آخر هفته گذشته در شهر "لاین‌فلد اشتردینگن" در ایالت بادن وورتمبرگ در جنوب آلمان برگزار شد، شرکت‌کنندگان چه با ریش بلند و پرپشت، چه کوتاه و فردار، در دو دسته "طبیعی" و "سبک آزاد" با یکدیگر رقابت کردند.



در حالی که در دسته طبیعی‌، همانطور که از نامش برمی‌آید، مانور چندانی نمی‌توان داد، در دسته سبک آزاد هیچ مرزی برای شرکت‌کنندگان وجود نداشت. در این شاخه ریش و قیچی به دستان توانای شرکت‌کنندگان داده شده بود. "آرنه بیله‌فلد" در دسته سبک آزاد ریش توانست برای کشورش، آمریکا، افتخار بیافریند و مقام اول را کسب کند.



مراقبت درست و دقیق از ریش، شرط حیاتی برای تمامی شرکت‌کنندگان در این مسابقه جهانی است. خیلی‌ها همانند فلیکس هموسر، با دقت تمام روی جزئی‌ترین نکات نیز تمرکز می‌کنند، آن‌هم با صبر و حوصله.



حرفه‌ای‌ها توصیه‌ای هم برای کسانی که مایل به داشتن ریش بی‌عیب و نقص هستند، دارند: اول از همه ریش را بلند کنید و سپس تنها انتهای کل ریش را مرتب کنید؛ ریش را هر روز بشویید و از کمی اسپری مو برای فرم دادن به آن استفاده کنید.



شاخه "ریش‌های مد روز" امسال برای اولین بار در این مسابقات گنجانده شده بود و ریکاردو هاکان مقام اول را در این شاخه نوپا از آن خود کرد. در این شاخه موی بخش‌های قابل توجهی از صورت شرکت‌کنندگان بایستی تراشیده شده باشد. نکته اصلی که در ارزیابی هیئت داوری مورد توجه قرار می‌گیرد، تر و تمیز درآوردن شکل ریش و نیز خلاقیت در فرم است.



در این مسابقه ۱۸ کلاس ریش‌های مختلف وجود دارد که تعدادی از آنان نوعی ادای احترام به بزرگان تاریخ است. از سبیل تابدار دالی و ریش گرد گریبالدی گرفته تا شاخه وردی، چینی، انگلیسی، مجارستانی و شاخه تفنگداران. (تصویر: کارل هاینز هیله، برنده امسال در شاخه ریش قیصرمابآنه).



در شاخه "سبک آزاد" استفاده از وسایل آرایشی کمکی نظیر اسپری مو یا ژل مجاز است. اما استفاده از موی مصنوعی، سنجاق مو یا اشیایی که به نحوی بتوان از آنها برای نگه‌داشتن مدل ریش و جلوگیری از بر هم خوردن فرم آن کمک گرفت، اکیدا ممنوع است.



یکی دیگر از ممنوعیت‌ها نیز رنگ کردن صورت است. شرکت‌کنندگان اجازه ندارند تا پوست صورتشان را برای اینکه ریش بهتر به چشم بیاید، به رنگ دیگری درآورند. (تصویر: دیتر بزوخ یکی از برندگان امسال)



با اینکه در این مسابقه بسیاری از شرکت‌کنندگان ریش خود را به تقلید از بزرگان تاریخ آرایش کرده‌اند، اما باید گفت که مسابقات جهانی ریش و سبیل تازه در سال ۱۹۹۷ شروع به کار کرد.



اولین دور این مسابقات در شهر "تروندهایم" سوئد برگزار شد و پس از آن هر دو سال یک بار. افزون بر آلمان، سوئد، انگلیس و آمریکا نیز میزبان این مسابقات بوده‌اند. در این تصویر شرکت‌کننده‌ای از فرانسه دیده می‌شود.



در شاخه "سبک آزاد" بر خلاف سبک "طبیعی" رقابت تنگاتنگی میان شرکت‌کننده‌ها جریان دارد. در این جا خلاقیت حرف اول را می‌زند و هر شرکت‌کننده تلاش می‌کند در خلاق‌بودن گوی سبقت را از دیگران برباید.



دنیل لاولر، از آمریکا، برنده "سبک آزاد سبیل" از تکنولوژی کمک گرفته است: او طرح دو ستاره را با چاپگر سه بعدی چاپ کرده، سپس با یخ سرد کرده و در ادامه موی سبیل‌اش را به دور آنها تابیده، تا شکل گرفته‌اند. این خلاقیت در نهایت برای وی جایزه اول را به همراه آورد.



برندگان این دوره از مسابقات جهانی ریش و سبیل غالبا اهل کشورهای آلمان و آمریکا بوده‌اند.

















منبع: گروه پرشين استار