اگر در برزیل حماسه نمی‌آفرینید «تفاوت فرهنگی» هم ایجاد نکنید

[m.g.s.t.r]

اگر در برزیل حماسه نمی‌آفرینید «تفاوت فرهنگی» هم ایجاد نکنید

تیم ملی فوتبال ایران یکی از معدود تیم‌های راه یافته به جام جهانی است که از روز صعود تا کنون بدون شکست باقی مانده و از آنجایی که روزهای بعد از صعود تا آغاز جام جهانی ایام آماده سازی تیم‌ها به شمار می رود به این ترتیب شکست ناپذیری تیم کشورمان می تواند پیام‌آور آمادگی بیش از حدمان باشد و به این ترتیب در روز پانزدهم آذر ماه که قرعه کشی جام جهانی انجام خواهد شد کشورهای دیگر می بایست دعا کنند که با ما هم گروه نشوند. اما این یک روی ماجراست. روی دیگر ماجرا این است که شکست ناپذیری ما بعد از جام جهانی در سایه این رقم خورده که هیچ بازی تدراکتی انجام نداده‌ایم. اگر مسئولان دلسوز فدراسیون فوتبال همین مسیر را ادامه دهند به نظر می رسد تیم ملی کشورمان بتواند تا آغاز جام جهانی شکست ناپذیری خود را حفظ کند. جام جهانی هم که چندان مهم نیست. می شود به جای حرص خورد برای تیم ملی در آن از آب و هوایی استوایی برزیل و جاذبه‌های توریستی آن که گویا «مسئول پسند» هم هست بهر برد.


به گزارش تابناک، بیش از چهار ماه از صعود تیم کشورمان به جام جهانی می گذرد و ما هنوز نتوانسته‌ایم یک بازی تدکاتی آبرومند انجام دهیم. ژاپن بعد از صعود به جام جهانی تا کنون 990 دقیقه بازی کرده و تیم ملی ایران تنها یک 90 دقیقه را در آزادی به میدان رفته است. نهایت تلاش مدیران ورزشی کشورما در مجمع عمومی فدراسیون فوتبال در این هفته روی داد که وقتی بحث به مسائل مالی و بودجه فدراسیون کشید مهدی محمدنبی در پاسخ عابدینی که از عدم برگزاری بازی تدراکاتی با توجه بودجه فدراسیون اشاره کرده بود پاسخ مسئولانه «شما خودتان برای تیمتان چقدر خرج کرده‌اید؟» را داد. این یعنی دبیر فدراسیون فوتبال کشورمان امورات تیم ملی را آن هم در آستانه جام جهانی را با امورات تیم داماش گیلان مقایسه می کند.

حال بدنیست این جملات را هم بخوانید: «چیزی که مهم است این‌که شجاعت داشته باشیم تا با دستور کاری درست و با همتی بلند از برنامه‌های آماده‌سازی تیم ملی در راه جام جهانی حمایت کنیم. چیزی که اهمیت دارد این است که جرأت گذشت از منافع شخصی را داشته باشیم و به منافع اصلی، جمعی و ملی ایران متعهد شویم. چیزی که مهم است این‌که ایمان داشته باشیم و به درستی درک کنیم که هدف اصلی فوتبال ایران این است که از برنامه‌ی آماده‌سازی تیم ملی حمایت شود تا با فراهم شدن زمینه‌ی لازم، شعف، افتخار و سربلندی هواداران فوتبال ایران را در جام جهانی شاهد باشیم.»


حدس می زنید این عبارات از چه کسی باشد؟ علی کفاشیان؟ مهدی محمدنبی؟محمد مایلی کهن؟ علی دایی؟ این جملاتی که نشان از تعصب و عرق ملی در آن مشهود است را صبح امروز کارلوس کی‌روش مربی پرتغالی تیم فوتبال کشورمان در گفت‌وگویی با ایسنا بیان کرده است.


مقایسه ادبیات مربی پرتغالی کشورمان با یکی از مسئولان بلند پایه فدراسیون فوتبال کشورمان به خوبی طرز تفکر هر دو را نشان می دهد. اینکه کارلوس کی‌روش جام جهانی را فرصتی برای بروز ظهور استعدادهای فوتبال ایران و موفقیت ان می داند که صد البته این موفقیت در کارنامه او هم ثبت خواهد شد و روزمه او را هم پر بار خواهد کرد و مسئولان فدراسیون فوتبال به جام جهانی به چه نگاهی می نگرند.


خیلی عجیب نخواهد بود اگر مسئولان با همین خط مشی پیش بروند ما در جام جهانی همان نقش زنگ تفریح و توریست را بازی کنیم. بد نیست که مسئولان فدراسیون در نظر داشته باشند اگر قرار است چنین اتفاقی بیفتند حداقل مربی حرفه‌ای تیممان را از برنامه‌هاشان با خبر کنند تا این‌قدر به آب و آتش نزند و همین‌طور به دوستان پیشنهاد می کنیم که اگر قصدشان سفر تابستانه و توریستی به برزیل است حواسشان را جمع کنند که دیگر لاقل گرفتار «تفاوت فرهنگی» نشوند.