بیماری اسکیزوفرنی و جرم با هم رابطه دارند ؟!
بیماری های روانی در برخی موارد می تواند زمینه ساز جرم شود و به همین دلیل شناخت آنها در پیشگیری از جرایم حائز اهمیت است.
یکی از این بیماری ها، اسکیزوفرنی است. بیماران اسکیزوفرن را مردم اغلب، دیوانه، مجنون، خطرناک و غیرقابل کنترل می دانند، اما این نشان دهنده ناآگاهی آنان از ماهیت این بیماری است.
البته معنی اسکیزو یعنی شکاف و فرنو به معنی ذهن است.
اما منظور کسی که این نام را وضع کرد (اوژن بلولر) این بود که کارکردهای روان شناختی خاصی در بیماران اسکیزوفرنیک از هم جدا شده نه این که دو شخصیت متناوب در آنها وجود دارد، اما این نامگذاری تاثیر منفی در دیدگاه مردم نسبت به این بیماری ایجاد کرد.
اسکیزوفرنی، اختلال در تفکر است و به شکل توهم، هذیان و ارزیابی غلط در تماس با واقعیت، تفکر را تحت تاثیر قرار می دهد.
هذیان یعنی اعتقادات غلطی که در برابر هرگونه استدلال مقاومت می کنند و با وجود شواهدی که معمولا برای ابطال آنها کافی است، ادامه می یابد.
توهم، برداشت های حسی غلطی است که حتی در غیاب محرک های بیرونی که معمولا این گونه برداشت ها را برمی انگیزد، احساس واقعیت قوی و الزام آوری دارد.
در اسکیزوفرنی توهمات شنیداری معمول است و صداها، فرد را اداره می کند. مثلا دو یا چند صدا دربارهبیمار با یکدیگر صحبت می کنند؛ البته توهمات می توانند دیداری نیز باشند یا اندام های حسی دیگر نظیر چشایی و بویایی را به میان بکشند.
تا به امروز تحقیقات انجام شده درباره علل اسکیزوفرنی بر چهار عامل اصلی تمرکز کرده است:
1- عوامل ژنتیک
2- شیمی اعصاب
3- خانواده
4- جامعه
عوامل ژنتیک:
تحقیقات نشان می دهد هماهنگی زیادی بین احتمال ابتلا به اسکیزوفرنی در میان فرزندان و والدین وجود دارد.
این احتمال، 46 درصد است، اما پرسش این است که آیا این ابتلا به خاطر گروه ژنی مشترک است یا ممکن است والدین بیمار، والدین وحشتناکی باشند و با رفتارهای خود قادر به ایجاد اسکیزوفرنی در فرزندان خود باشند.
شیمی اعصاب:
این اعتقاد وجود دارد که مواد شیمیایی خاصی در مغز یافت می شود که انتقال دهنده های عصبی نام دارد و نحوه کارکرد این مواد شیمیایی و چگونگی افزایش یا کاهش مقدار آنها، رفتار را تحت تاثیر قرار می دهد. این مواد شیمیایی احتمالا در ایجاد اسکیزوفرنی موثر هستند.
خانواده اسکیزوفرن زا:
بجز ژنتیک و شیمی اعصاب، خانواده و جامعه نیز به آسیب پذیری فرد در ابتلا به اسکیزوفرنی کمک می کنند؛ شاید وراثت به ما بگوید فردی مستعد مشکلات توجه، تفکر یا هذیان خواهد بود، اما وراثت تضمین نمی کند که یک گرایش قطعی خواهد بود یا نه؟
خانواده به احتمال زیاد در ایجاد اسکیزوفرنی نقش دارد؛ البته مشخص کردن دقیق ماهیت دخالت آن، دشوار است. خانواده هایی که پیدایش اسکیزوفرنی را در یک یا چند عضو پرورش می دهند خانواده اسکیزوفرن زا می نامند؛ این خانواده ها ممکن است در نحوه برقراری ارتباط و از نظر ساختار خانواده آشفته باشند.
پژوهشگران معتقد هستند والدین بیماران اسیکزوفرنی ادراک کودکان خود را به دو صورت منحرف می کنند؛ اول با واداشتن آنها به تردید درباره احساسات، ادراکات و تجربیات شان (تربیت گیج کننده) و دیگر با قرار دادن آنها در حالت وابستگی مضاعف و منحرف کردن واقعیت کودک به صورت کلامی و غیرکلامی.
علاقه مندی ها (Bookmarks)