بازنشسته های خوشحال

[zoh_reh]

بازنشسته‌های خوشحال

---

بازنشستگی دیر یا زود فرا می رسد و مهم این است که در این روزها احساس خوبی را تجربه کنید.

---

وقتی به سازمان می‌آید بسیار متواضع و متین است و از همه کارمندانی که در اداره دیده می‌شود، مرتب‌تر و آراسته‌تر به نظر می‌رسد.

چهره اش به پدر مهربانی می ماند که از فرزندان ناسپاسش انتظار مهربانی دارد، اما چندان هم امیدوار نیست.
مدیر بازنشسته روابط عمومی که مرتب و خوش اخلاق است در عین حال رگه هایی از رنجیدگی در چهره اش دیده می شود.
گاهی از طرف کانون بازنشستگان می آید و موضوعی را مطرح می کند و در عین حال دوست دارد همکاران جوانی که بعضا کار را از او آموخته اند، او را هم به بازی بگیرند و به تجربیاتش پشت نکنند.
برای ویراستاری نشریه، مشاوره یا تدوین کتب خاطرات گذشته سازمان... .


اما این روزها کسی به پشت سرش نگاه نمی کند. همه نوک قله را نگاه می کنند، آنقدر که کلاهشان را باد ببرد و چشمشان جلوی پایشان را هم نبیند.
مرد بازنشسته که انگار می خواهد نظم را با آراستگی خود به رخ جوان ها بکشد که با تی شرت و شلوار جین در اداره جولان می دهند، بیشتر به روحی سرگردان شبیه است که گرچه از دنیا بریده، اما از خانه اش دل نمی برد و گاهی در آنجا ظاهر می شود.

نیمه عمر مفید

قرار است 30 سال کار کنید؟ اگر این طور برای خود برنامه ریزی کرده اید وقتی 15 سال کار کردید، احتمالا به نیمه عمر مفید کاری خود رسیده اید.
در این زمان باید به رشد مناسبی رسیده باشید و رو به صعود باشید و نوسان کاری تان کاهش یافته باشد و برای سال های بازنشستگی خود برنامه ریزی کنید.
اگر فرزندی دارید روی او حساب کرده و شروع کنید به ایجاد یک کار دوم و سرمایه گذاری تا به موازات کار اول هرچه به بازنشستگی نزدیک می شوید، کار دومتان پا بگیرد.
کار دوم می تواند سرمایه گذاری روی زمین کشاورزی، خرید و فروش ملک، ساخت مسکن یا ورود به یک رشته کارآفرینی باشد. این بهترین کار ممکن است، چون اگر قرار باشد بعد از 30 سال اشتغال از کار اول خود بریده و به کار دوم رو بیاورید در آغاز سنین سالمندی آغازی دوباره برای شما بسیار سخت خواهد بود و آشنایی با الفبای روزآمد تجارتی که با آن بیگانه اید غیرممکن می شود.

ایمن شوید


نوید حسینی که 29 سال سابقه اشتغال دارد به سال های پایانی خدمتش نزدیک می شود.
او می گوید: همیشه با خود فکر کنید ممکن است 30 سال دیگر عمر کنم و برای چنین سرنوشتی برنامه ریزی بلندمدت داشته باشید و در عین حال به خود بگویید ممکن است همین فردا از دنیا بروم و برای این موضوع هم آماده باشید.
فکری برای بدهی های خود بکنید تا خدای نکرده ورثه را در قرض نیندازید.
پیگیری بیمه های مکمل برای دوران بازنشستگی، بیمه های عمر و... را برای رفاه خانواده فراموش نکنید.
حمیده صدر بانویی است که یک سال است بازنشسته شده. او می گوید: وقتی از میانسالی عبور می کنید انگار بیماری ها صف می کشند و منتظرند تمام اندوخته بازنشستگی تان را مصرف کنند. شما پیش دستی کنید و با کمک بیمه ها و سرمایه گذاری های مطمئن آماده عبور از سال های سخت تر باشید.

آرامش بعد از کار

بعد از یک عمر کار بزودی با رسیدن حکم بازنشستگی به یکباره با آرامش عمیقی مواجه می شوید که گاه آرامش قبل از توفان است.
توفانی از فکر و خیال ممکن است ذهن شما را درگیر کند: چطور از پس مخارج بربیایم، ازدواج فرزندان در پیش است، با بیکاری پسرم چه کنم؟ چطور کار دیگری شروع کنم؟ دیگر هیچ کس مرا به حساب نمی آورد و هزاران سوال دیگر که پشت چهره آرام و بیکار شده شما رخ در هم کشیده و منتظر یک هیاهوست. دعوا با همسر، پرخاش به فرزند یا گلایه از روزگار و ناگهان استرس به افسردگی تبدیل می شود.

حمید صلاح الدین، کارشناس اقتصادی می گوید: هر چقدر موقعیت شغلی افراد بعد از گذشت 30 تا 35 سال بالاتر باشد و از عزت نفس بالاتری نیز برخوردار باشند، با تنش کمتری مرحله بازنشستگی خود را شروع می کنند.
در حالی که دو شغله ها تازه شرایط جدیدی را تجربه می کنند که منتظرش بوده اند. در بعضی فرهنگ ها مرد تمام قدرتش را از کار می گیرد و مرد بیکار هیچ مفهومی ندارد.
این را پیرمرد کرمانشاهی پینه دوز که با 87 سال سن هنوز به کفاشی ادامه می دهد، تائید می کند.
او می گوید: همسرم به من گفت بازنشسته شدن معنی ندارد. مرد نان آور است و باید کار کند. می خواهی گوشه خانه بنشینی که چه کنی؟

حسین ـ الف نیز مرد شصت و پنج ساله آذری است که در تائید این موضوع می گوید: یک سال است بازنشسته شده ام و در مغازه دوستم می نشینم و تا وقتی کاری پیدا نکنم به همسرم نمی گویم که بازنشسته شده ام.
نمی خواهم خانواده ام دچار نگرانی شوند که نان آورشان دیگر به درد نمی خورد.

بازنشسته‌های خوشحال

دو گروه وجود دارند که با خوشحالی محل کار خود را ترک کرده و با بازنشستگی احساس خوبی را تجربه می کنند. این افراد به طور معمول در محیط کاری خود همواره با استرس و فشار روبه رو بوده اند و از بازنشستگی خود استقبال می کنند. این افراد بسادگی با استرس های ناشی از بازنشستگی کنار آمده و چالش های گروه پیشین را ندارند و چه بسا برای خود خارج از محیط کار مشغله دیگری هم تدارک دیده اند، زیرا دلبسته کار اصلی خود نیستند.
گروه دیگر دارای مدیریت شخصی هستند و پیش از شروع بازنشستگی برای این دوران خود به برنامه ریزی می پردازند. این برنامه ریزی می تواند در راستای ادامه کار و کسب درآمد یا کسب تجربیات جدید و هیجان انگیز باشد.
شرکت در گروه های ورزش های صبحگاهی، گروه ها و انجمن های خیریه، تشکل های مردمی و حتی گروه های فعال در مراکزی همچون خانه های سلامت در شهرداری ها که به طور معمول برای بازنشستگان و سالمندان برنامه های تفریحی، آموزشی و درمانی ترتیب می دهند و عضویت در گروه خیرین مساجد ازجمله کارهای گروهی و اجتماعی است که سالمندان بازنشسته را از انزوا خارج می کند و به آنان کمک که راحت تر با شرایط کنار بیایند.

تبیان