خبرها پر است: «دو دختر در مالزی به جرم حمل موادمخدر دستگیر شدند. دو ایرانی در كوالالامپور به جرم توزیع موادمخدر اعدام شدند» و حالا این خبر كه فرمانده پلیس فرودگاههای كشور از انهدام باند انتقال مخدر شیشه به كشور مالزی در فرودگاه امام(ره) خبر میدهد. به گزارش تهرانامروز، سرهنگ حسن مهری، میگوید: ماموران پلیس فرودگاه امام(ره) 25 مهرماه امسال، حین كنترل مسافران خط پروازی به مقصد مالزی، به دو مسافر كه مشكوك به بلع موادمخدر بودند، ظنین شده و آنها را به مقر پلیس منتقل كردند.او میافزاید: افراد دستگیر شده در تحقیقات پلیسی معترف شدند به شیوه بلع و انباری،موادمخدر شیشه را به مالزی منتقل میكنند.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه تهران امروز ؛ مهری خاطرنشان میكند: یكی از متهمان در تحقیقات پلیسی اقرار كرد بهعلت مشكلات اقتصادی،قاچاقچیان به من پیشنهاد دادند در ازای انتقال شیشه به شیوه بلع،مبلغ سهمیلیون تومان به همراه هزینه سفر را پرداخت میكنند؛ اما هنگام انتقال مواد، پلیس به من ظنین شده و مرا دستگیر كرد.فرمانده پلیس فرودگاههای كشور میگوید: پس از اعترافات متهم،كلیه اعضای باند توسط پلیس فرودگاه امام(ره) دستگیر و از آنها دو كیلو و 30گرم شیشه به صورت بلع كشف شد.
در همین زمینه چندی پیش سید علی ساداتی، معاون هماهنگی امور بین قوای وزیر دادگستری هم گفت: «بیشترین جرائم شهروندان ایرانی محبوس در زندانهای خارج از كشور مربوط به موادمخدر است.» كافی است تا سفری به یكی از كشورهای جنوب شرق آسیا داشته باشید تا ببینید مردم آن مناطق نسبت به برخی ایرانیها چه نظری دارند وقتی یك روز خبر تاسیس آشپزخانه تولید شیشه در كشورشان توسط ایرانیها را میشنوند و روز دیگر خبر دستگیری تعداد زیادی ایرانی را میبینند كه بستههای شیشه را بلعیده به كشورشان سفر كردهاند!
بدترین زندانها در جنوب شرق آسیا
كسانی كه از زندانهای مالزی و جنوبشرق آسیا جان سالم بهدر بردهاند از شرایط اسفبار این زندانها نقل قولهای دردناكی دارند. یكی از این زنان كه مدت 42 روز در این زندانها بوده است، میگوید: «در حال حاضر بین ۳۰ تا ۳۵ زندانی زن در فاصله سنی ۲۶ تا ۶۵ سال در این زندان هستند كه جرم یا اتهام اكثر آنان حمل موادمخدر است.زنان در اتاقكهای كوچك سه در چهار متری نگهداری میشوند و در هر اتاق ۱۵ تا ۱۶ نفر به سر میبرند.در چنین شرایطی،با جمعیت زیاد و فضای فوقالعاده كم، فقط جای كوچكی را به سرویس بهداشتی اختصاص دادهاند كه البته نمیشود اسم آن را سرویس بهداشتی گذاشت بهخاطر اینكه از آن بهعنوان،حمام،روشویی و دستشویی استفاده میشود كه باعث شده زنان از ناراحتیهای پوستی رنج ببرند و به یك نوع بیماری قارچ به نام گوراب مبتلا شوند كه مربوط به آب و هوا و وضعیت غیربهداشتی آنجاست.
شپش هم در زندان بیداد میكند.چون اكثر مجرمهایی كه با همدیگر هستند،موهایشان بلند است و استحمام در آنجا انجام نمیگیرد، به همین خاطر شپشها منتقل میشوند. این فرد تاكید كرده است: بیش از نیمی از این زندانیان نمیدانستند كه حامل موادمخدر هستند و تنها به آنها گفته شده كه اینها دارویی است كه ممكن است ورودش به مالزی قدغن باشد اما اگر به ماموران فرودگاه رشوه بدهید كاری با شما نخواهند داشت.اكثر كسانی كه به صورت گروهی دستگیر شدهاند اصلا نمیدانستهاند كه حامل موادمخدر هستند. او میگوید: در هر گروه تنها یك نفر از موضوع اطلاع دارد و او هم اجازه ندارد چیزی در این مورد به بقیه بگوید.به گفته این زندانی سابق، بیشتر زنان زندانی متاركه كرده و بیكار هستند و به همین دلیل نیاز مالی شدید دارند و در ازای دریافت ۳ تا ۵ میلیون تومان پول حاضر به حمل این مواد شدهاند.
شرق آسیا خواهان آمفتامینها
بردن مواد به خارج از كشور برای فرد سود كلانی دارد.علیرضا یگانگی،كارشناس كاهش آسیبهای اجتماعی، در این زمینه به تهران امروز میگوید: «شیشه در آشپزخانههای ایران با مواد ارزانقیمت كه مرغوبیت هم ندارد تهیه میشود و بعد به آن طرف آبها فرستاده میشود و حالا بهجای استفاده از اسید از چنته استفاده میكنند كه بسیار خطرناك است.آمفتامینها از گذشته در جنوب شرق آسیا بسیار طرفدار داشتهاند.گروههای سازمانیافته قاچاق جهانی موادمخدر هم به روند تولید و عرضه موادمخدر صنعتی در آسیای شرقی دامن زدهاند؛از طرفی مصرف كتامین هم در این منطقه افزایش یافته و طی سال ۲۰۰۹مقدا ر ۹/ ۶ تن كتامین(از دسته آمفتامینها) در شرق و جنوب شرق آسیا كشف شد كه ۸۵ درصد مصرف جهانی را تشكیل میدهد.در هنگكنگ كتامین مهمترین ماده مخدر مصرفی است.از ۱۴ تا ۵۳ میلیون مصرفكننده آمفتامین در جهان 2/7 تا 3/4 میلیون نفر در آسیای شرقی سكونت دارند.» این آسیبشناس تاكید میكند: «در مالزی و ژاپن آمفتامینها بازار خوبی دارد و به سمت هرویین و تریاك نمیروند.»
تقاضا را دولت نمیتواند كم كند
«بحث عرضه با تقاضا فرق دارد.تقاضا برای مواد را دولتها نمیتوانند كم كنند.معتاد بهعنوان یك بیمار است كه از لحاظ روانی به مواد وابسته است و دولتها میتوانند عرضه را كم كنند اما كم كردن تقاضا كار مشكلی است.»یگانگی، میگوید: «باید كشورها برای كاهش اشتیاق جوانان به استفاده از مواد اقدام كنند.بهطور مثال: در كشور مالزی،تنها 3گروه از معتادان گمنام وجود دارد كه به همدیگر جهت ترك مواد كمك كنند و این سه گروه هم تنها در پایتخت این كشور وجود دارد.البته از لحاظ شرایط بد زندانیان موادمخدر در كشورهای شرق آسیا،این نكته وجود دارد كه زندان شرق آسیا بسیار وحشتناك است اما كسی كه جرمی را متوجه میشود باید مجازاتش را هم ببیند و هر كشوری تابع قوانین خود است.در ایران هم این اتفاق افتاد كه تعدادی از افغانیان موادمخدر به كشور آوردند و اعدام شدند.» این آسیبشناس در زمینه كاهش این اقدام مجرمانه میگوید: «وجود سازمانهای مردمنهاد در هر كشور موجب میشود كه میزان تقاضا برای مواد كم شود و در نتیجه عرضه هم پایین بیاید.»
مجازات زندانیان ایرانی بعد از انتقال به كشور
موادمخدر و ورود غیرقانونی به كشورها بیشترین دلایل زندانی شدن ایرانیان در خارج از كشور است. هرچند ایران با برخی كشورها تفاهمنامههای قضایی دارد ولی آمارها نشان میدهد بیش از سههزار ایرانی در خارج از كشور زندانی هستند. با این حال وزارت دادگستری ایران توانسته است سال گذشته براساس تفاهمنامههای منعقد شده با كشورها 62 زندانی را به كشور منتقل كند. براساس آخرین آمارهای ارائه شده از سوی نهادهای مسئول در سال 1390 حدود 3 هزار ایرانی در زندانهای كشورهای مختلف جهان در بند هستند و تعداد زندانیان خارجی با احتساب افغانها در زندانهای ایران حدود 5 هزار نفر است كه بیشتر بهدلیل جرائم موادمخدر و قاچاق هستند.
براساس قوانین بینالمللی كشورهای جهان میتوانند طی تفاهمنامههای قضایی و حقوقی در مورد معاضدت قضایی، انتقال محكومان به حبس و استرداد مجرمان با یكدیگر تفاهمنامه همكاری منعقد كنند تا شهروندان زندانی شده در كشورهای یكدیگر را با هم تبادل كرده یا منتقل كنند. البته در این قوانین آمده است زندانی باید در كشور خودش براساس حكم دادگاه آن كشوری كه محكوم شده محكومیت خود را بگذراند. به گزارش مهر،معاون هماهنگی وزیر دادگستری در پاسخ به اینكه متهمان ایرانی كه از زندانهای كشورهای خارجی به زندانهای كشور منتقل میشوند چه وضعیتی دارند و آیا آزاد میشوند، گفت: براساس تفاهمات و قراردادهای بینالمللی زندانی باید در كشور خودش براساس حكم دادگاه آن كشوری كه محكوم شده محكومیت خود را بگذراند. به نوعی میتوان گفت كه ما جانشین آن دستگاه صادر كننده حكم در آن كشور هستیم. مثلا یك ایرانی كه به جرم مصرف یا حمل موادمخدر در كشور آذربایجان به 5سال زندان محكوم شده بعد از دو سال اگر به ایران منتقل شود باید 3 سال را در زندانهای ایران سپری كند.
ناامن كردن مسیر هوایی برای قاچاقچیان
هرچه هست موادمخدر صنعتی و غیرصنعتی این روزها معضلی شده است.در فرودگاه ایستادهاید و میخواهید برای تفریح به كشور مالزی سفر كنید،فردی به شما نزدیك میشود جوان است و میگوید:ببخشید من دانشجو هستم،میشود شما كه اضافه بار ندارید این چمدان را از گیت فرودگاه رد كنید.نگاهش مظلوم است و باورتان نمیشود با یك چمدان بخواهد سرتان را كلاه بگذارد، با چمدان رد میشوید صدای آژیر خطر، به شما نوید میدهد كه در فرودگاه در دام افتادهاید بدون آنكه آشخورده باشید و حالا شیشه دهانتان را خواهد سوزاند!موادمخدر با هیچكس شوخی ندارد مخصوصا اگر در كشورهای شرق آسیا گرفتار شوید. پس دقت كنید نه پول، نه تعارفات روزمره نمیتواند شما را از زندانهای آن كشور گرم و مرطوب نجات دهد.
علاقه مندی ها (Bookmarks)