زنگ خطر در ازدواج های پنهانی

[Almas Parsi]

زنگ خطر در ازدواج های پنهانی

ازدواج در یک تعریف کلی عبارت است از پذیرفتن زوج و زوجه در جهت آغاز زندگی مشترک با اهدافی معین و متعالی که به دنبال این اهداف آرزوهای اجتماعی و معنوی نیز مدنظر باشند.

به عبارت دیگر می توان گفت ازدواج یعنی پیوند خوردن دل، روان و عقل دو فرد غیرهمجنس در جهت رسیدن به اهداف و آرزوهای همسان.

ازدواج یک سنت مقدس است و با احترام، اعتماد و تحسین تحکیم می یابد اما پایه های این بنیان هرچند محکم به نظر می رسند، بسیار شکننده هستند.

بسیاری از اشتباه ها می توانند بر این رابطه تأثیر منفی بگذارند و فرصت تجربه یک رابطه خوب در ازدواج را بگیرند.




در جامعه کنونی ما ازدواج هم به شیوه سنتی و هم به شیوه مدرن انجام می پذیرد.

ازدواج های سنتی، الگویی از نوع تشکیل خانواده است که بسیاری از خانواده ها و مسئولان آن را ترویج می دهند و چنین الگویی از تشکیل زندگی را مطلوب عنوان می کنند نقطه مقابل ازدواج سنتی ازدواج مدرن است؛ رخدادی که در دو سه دهه گذشته در جامعه ما اتفاق افتاده و متفاوت از الگوی ازدواج پدران و مادران ما است.

این گونه ازدواج ها فرد محورتر هستند، یعنی دختر و پسر پیش از آن که پای خانواده ها به میان بیاید، تصمیم به شناخت یکدیگر می گیرند و زمانی که مطمئن شدند این ازدواج عاقبت خوبی در پی خواهد داشت، تصمیم خود را علنی می کنند که در صورت موافقت والدین این ارتباط منجر به ازدواجی در چارچوب عرف جامعه و مطلوب نظر خانواده می شود.
با این حال، گاه به دلیل مخالفت والدین یا عوامل دیگر روند ازدواج از چارچوب اساسی خود خارج شده و شکلی پنهانی به خود می گیرد به این امید که با گذشت زمان دختر و پسر بتوانند ازدواج موفق خود را به والدینشان به اثبات برسانند.با این حال تجربیات گویای آن است که در اکثر این نوع ازدواج ها پیامد مثبت و آینده داری به چشم نمی خورد و شاید بتوان گفت اغلب این نوع ازدواج ها بیشتر جنبه تفریح و سرگرمی داشته و به دور از آینده ای درخور توجه و تأمل است اگرچه این نوع ازدواج ها در زمینه هایی آن هم به صورت مقطعی تسکین بخشند، لیکن چون از ثبات و ریشه ای معقول و بنیادی بهره نبرده اند، ثبات چندانی نداشته و به مرور زمان با مشکلات عدیده ای مواجه می شوند که به منظور حل این معضلات از والدین خود استمداد می جویند، در این شرایط در خوشبینانه ترین حالت رویکرد والدین نسبت به این فرزندان رویکردی تدافعی است بدین شکل که یا حمایت خود را از روی آنان برداشته و یا به منظور حفظ حمایت از فرزند خود همسر وی را به اجبار و به عنوان فردی ناخواسته و اضافه می پذیرند، با این حال عدم پذیرش فرد تازه وارد از سوی والدین به شکل اختلال در روابط نمایان می شود.

از دیگر سو ممکن است دختر یا پسر توانایی روبرویی با مشکلات این ازدواج پنهانی را نداشته و با پذیرششکست و موجی از یأس و ناکامی دوباره به خانواده پناه آورند.
در این شرایط خانواده با جوانی روبرو است که از لحاظ روانی بشدت دچار سرخوردگی شده و گاهی تا مرز افسردگی پیش می رود، همچنین اعتماد وی به جنس مخالف به دلیل بی وفایی هایی که در نتیجه این ارتباط دیده، سلب خواهد شد و نمی تواند زندگی متعادلی داشته باشد.
در این شرایط انتظار می رود خانواده با رویکردی واقع بینانه از فرزند خود حمایت کند و وی را به سوی زندگی متعادل سوق دهد و باید گفت ازدواج های پنهانی دختران و پسران زنگ خطری است که برای آینده ای بی محتوا در زندگی ها به صدا در می آید.

منبع : شبکه ایران