خانم‌ها برای همسرشان اینگونه نباشند

[نارون1]

يكي از اشتباهات رايجي كه بسياري از خانم ها در ارتباط با همسرشان مرتكب مي شوند، فرو رفتن در قالب نقش مادرانه، به جاي ايفاي نقش همسري است. به كار بردن جملاتي مانند: «نمك نخور؛ برايت ضرر داره...»، «مراقب باش؛ هوا سرد شده...»، «با اين لباس ضخيم بيرون نرو...»، «فراموش نكني دارويت را بخوري» و جملات ديگري از اين قسم، همان نشانه اي است كه ثابت مي كند شما به جاي آنكه زن خوبي براي شوهرتان باشيد، تصميم گرفته ايد مادر خوبي برايش باشيد و عيب اين كار اينجاست كه در اين صورت، خداي نكرده همسرتان ممكن است مجبور شود با وجود دو مادر، جاي خالي همسر را در زندگيش با حضور زن ديگري پر كند!


وحشتناك است نه؟! اما به هر حال وقتي رفتار شما با همسرتان به گونه اي است كه انگار او كودكي بيش نيست و شعور و توانايي مراقبت از خودش را ندارد و نيازمند آن است كه شما مراقبش باشيد و اموراتش را رتق و فتق كنيد و همه نيازهايش را برطرف سازيد، او نيز احساس مي كند كه شما حقيقتاً مادر او هستيد و در نتيجه، براي زندگيش به دنبال همسر و شريك زندگي ديگري مي گردد.

شايد بگوييد: «تقصير از من نيست؛ رفتار او طوري است كه من مجبور به چنين واكنشي مي شوم.» پاسخ اين است كه هر چه رفتار شما با همسر يا شوهرتان بيشتر مادرانه شود، رفتار او نيز كودكانه تر مي شود تا شما را راضي نگه دارد. هنگامي كه شما به عنوان همسر توقع داريد كه او ناتوان و درمانده و ضعيف باشد، او نيز خود را ناتوان و ضعيف نشان مي دهد و تبديل به همان آدمي مي شود كه از او توقع داريد.


براي زنده نگه داشتن عشق بايد زن باشيد؛ نه مادر! به صراحت مي توان گفت راحت ترين راه كشتن عشق در يك رابطه عاشقانه، آن است كه شما به جاي پذيرفتن نقش همسري، به مادري مهربان براي شوهرتان تبديل شويد. در اين حالت هر چند در ابتداي كار جوانب مثبت و عكس العمل هاي پذيرنده اي از جانب شوهرتان دريافت مي كنيد، اما در دراز مدت، اين رفتار اثرات مخربي بر روي رابطه شما خواهد گذاشت و چيزي نخواهد گذشت كه او عليه شما و رفتار دلسوزانه و حمايتگرتان، طغيان خواهد كرد.

آنچه در اين ميان تاسف برانگيزتر است اين است كه سرانجام روزي شوهرتان عليه شما شورش مي كند و مثل دوران بلوغ، تصميم مي گيرد كه از شما جدا شود، از خانه برود و به طور مستقل زندگي كند.





براي آنكه به جاي همسر، مادرش نباشيد، بايد بدانيد:


۱. مردها نه كم حافظه اند، نه فراموشكار؛ بنابراين لازم نيست مدام چيزي را به آنها يادآوري كنيد؛ مثال: «يادت نرود رسيدي زنگ بزني...»، «يادت نرود عصري وقت دكتر داري» و...



۲. مردها بلدند خودشان گليم شان را از آب بيرون بكشند؛ بنابراين اجازه بدهيد كارهايشان را خودشان انجام دهند؛ مثال: «صبر كن عزيزم، الان كليدت را برايت پيدا مي كنم...»، «لباس هايت را جمع مي كنم» و...



۳. تجسس، تفحص، كنجكاوي و فضولي در مورد اتفاقات جاري زندگي و احساسات شان كاملاً اشتباه است؛ مثال: «ببينم با همكارات دعوايت شده...»، «نكنه با رئيست دعوا كردي...»، «گرسنه اي؟...»، «سوپ دوست نداري؟» و...



۴. آنها را نكوهش نكنيد؛ مثال: «اگه صورت حساب برق را نپردازي، برق را قطع مي كنند...»، «مگه نمي بيني برف مي آد؟ چرا ژاكت نمي پوشي...» «مگه نمي بيني ماشين بنزين نداره؟ چرا بنزين نمي زني؟» و...



۵. هرگز كارهايي را كه فكر مي كنيد نمي توانيد آنها را درست به انجام برساند، خودتان به عهده نگيريد؛ مثال: «من به خريد كردن تو اعتماد ندارم...»، «تو خانه تميز كردن را بلد نيستي» و...



۶. اشتباهات آنها را اصلاح نكنيد و در مورد تصحيح آن، دستور و فرمان صادر نكنيد؛ مثال: «من اگه جاي تو بودم، از جاده خاكي مي رفتم...»، «من مطمئنم اگه صبح به موقع مي رفتي، با رئيست دعوا نمي كردي...» و...





نكته پاياني


به ياد داشته باشيد كه اگر با شوهرتان طوري رفتار كنيد كه انگار او بي لياقت، نادان و بي كفايت است، او نيز به دليل رفتار شما، احساس ناتواني، بي لياقتي و بي كفايتي خواهد كرد؛ در نتيجه اعتماد به نفسش را از دست مي دهد و رفتارش روزبه روز بچه گانه تر و ناتواني اش بيشتر مي شود.

در اين حالت، خودانگاره ذهني او نسبت به شخصيت و توانايي هاي فرديش منفي مي شود و احساس بدي درباره خود پيدا مي كند. همين احساس بدي درباره خود پيدا مي كند. همين احساس بد و منفي، او را از شما دور مي كند و باعث مي شود كه ديگر شما را دوست نداشته باشد. غرور و عزت نفس يك مرد، ارتباط مستقيمي با توانمندي هايش دارد.

مردي كه احساس ضعف و ناتواني مي كند، نه مي تواند با خودش مهربان باشد، نه با ديگران؛ بنابراين به رخ كشيدن ناتواني هاي يك مرد و اشتباهات و ضعف هاي او، همان چيزي است كه در نهايت به ضرر خود زن تمام مي شود.




راز/ شماره ۳۳/ نيمه اول مهر ماه ۹۲/ صفحه
افکار